Δεν υπόσχομαι λύση για όλα μα σίγουρα δε θα την ψάχνεις μόνος

Το ξέρω ότι δεν μπορώ να στο αποδείξω με κάποιο τρόπο και θα είχες δίκιο αν δε με πίστευες. Απλώς δεν ξέρω πώς να το καταφέρω. Ίσως μόνο με την παρουσία μου ή με το να έχεις έναν άνθρωπο να ακούσει κάθε ανησυχία σου, κάθε φόβο, κάθε ανασφάλειά σου.

Ξέρω πως δεν μπορώ να λύσω όλα σου τα προβλήματα και τις ανησυχίες, ούτε είμαι ο «τέλειος» άνθρωπος που θα σώσει την ημέρα. Ξέρω όμως ότι θα κάνω τα πάντα για να είσαι καλά. Έμαθα γι’ αυτούς που αγαπάω να φτάνω μέχρι το τέλος του κόσμου και αν με ρωτήσεις δεν το μετανιώνω ούτε στιγμή. Μην το ξεχνάς, εσύ μου το έμαθες αυτό. Ακόμα και μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Με έμαθες πολλά πράγματα. Κι ένα από αυτά είναι να χειρίζομαι τους ανθρώπους ανάλογα με το τι είναι. Οι περισσότεροι όταν δεν ήταν καλά ήθελαν ένα «όλα καλά θα πάνε» και μια αγκαλιά. Δεν τους αδικώ. Ήταν αυτή η ανάγκη τους να πιστέψουν ότι όλα θα πάνε όντως καλά. Ζούσαν μέσα στις αυταπάτες και τα παραμύθια. Αλλά η ζωή δεν είναι έτσι και το ξέρεις καλά. Αναγκάστηκες να το μάθεις από νωρίς.

Ξέρω ότι δεν είμαι τέλεια κι ούτε προσπαθώ να γίνω. Δεν ξέρω αν έχει σημασία, αλλά με έμαθες πως δεν έχει. Με έμαθες τόσα πράγματα που αν μπορούσα να τα μετρήσω τώρα, δε θα σταματήσω ποτέ. Αλλά μη σε τρομάζει, τα κρατάω για μένα. Μερικές φορές όμως δεν κρατιέμαι και στα δείχνω. Είτε με ένα «σ’ αγαπώ» που μπορεί να έχω να πω καιρό, είτε με ένα «μου λείπεις» που δεν ευσταθεί ή με μια απρόσμενη αγκαλιά.

Μακάρι να μπορούσα να σε προστατέψω από όλα τα κακά του κόσμου. Απ’ τους ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να δουν αυτό που πραγματικά είσαι. Απ’ τους ανθρώπους που δεν είδαν το αυτό που βλέπω εγώ. Αν μη τι άλλο, με θεωρώ και τυχερή για όσα μπορώ να δω σε ‘σένα. Μην τα βάζεις όμως με ‘σένα, είναι αδικία. Εσύ με έμαθες πως ο άνθρωπος δύσκολα βλέπει τον εαυτό του μέσα απ’ τα μάτια εκείνων που τον αγαπούν.

Και ξέρεις τι; Φοβάμαι την ημέρα που θα σε δω να πληγώνεσαι, να πέφτεις κάτω. Γιατί ειλικρινά θα έκανα να τα πάντα για να μη δω κάτι τέτοιο, ακόμα και αν έβλεπες ότι δεν έκανα ουδεμία προσπάθεια. Δεν το αξίζεις ακόμα και αν το πιστεύεις. Και ξέρω ότι όσες φορές και να στο πω, δε θα με πιστεύεις. Και θυμήσου ότι δε σε αδικώ. Εξάλλου, έχουν δει πολλά τα μάτια σου. Ποια είμαι εγώ για να πιστέψεις;

Απλώς στεναχωριέμαι που έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο. Στεναχωριέμαι που φοβάσαι να εμπιστευτείς άνθρωπο. Ακόμα και να μου το παραδεχτείς πάντα θα φοβάμαι ότι δε θα το κάνεις. Αλλά αλήθεια δε θα σε αδικήσω. Μην το αναρωτηθείς ποτέ, γιατί ποτέ δε θα το κάνω.

Δε θα σου κρυφτώ. Μακάρι να ήμουν το φάρμακο σε κάθε πρόβλημα. Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω σε καθετί αρνητικό που εμφανιζόταν στη ζωή σου, αλλά δε στεναχωριέμαι γιατί ξέρω ότι είσαι δυνατός κι έχεις εκπαιδεύσει τον εαυτό σου να αντιμετωπίζει τα πάντα μόνος του. Και δε θα μπορούσα να ήμουν περισσότερο περήφανη γι’ αυτό.

Απλά να ξέρεις ότι είμαι εκεί, δίπλα σου ακόμα κι αν δε στο λέω. Ακόμα και όταν με πνίγουν οι λέξεις στις στιγμές της ευτυχίας. Στις στιγμές τις μεθυσμένες που έχω πιει ένα ποτήρι παραπάνω και συνειδητοποιώ πως είναι να έχεις αληθινούς ανθρώπους δίπλα σου. Αλλά δε στεναχωριέμαι που πιέζομαι γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν πιέζομαι ακόμα κι αν δε με πιστεύεις.

Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα βρω λύση στα πάντα. Αντικειμενικά, θυμήσου πόσες φορές δεν έχω βρει λύση στα δικά μου θέματα. Αυτά που με πνίγουν καθημερινά και μόνο εσύ μπορείς να δεις με το βλέμμα, με μια κίνηση, με ένα χαμόγελο.

Ακόμα κι αν δε με πιστέψεις, σου υπόσχομαι ότι θα είμαι εκεί. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Στα γελοία και τα σοβαρά. Θα είμαι εκεί με μια αγκαλιά, με μια σκέψη, με ένα χαζό αστείο. Θα είμαι εκεί γιατί το θέλω, γιατί το επέλεξα και δεν το μετανιώνω. Θα είμαι εκεί να σε ακούσω να λες για κάθε φόβο σου, για κάθε ανησυχία. Θα είμαι εκεί ακόμα κι αν όλος ο κόσμος σου έχει καταρρεύσει για να σου θυμίζω το τι είσαι, ακόμα και όταν το αρνείσαι. Και ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να το παραδεχτείς.

Θα είμαι εκεί γιατί με αγάπησες γι’ αυτό ακριβώς που είμαι. Γιατί με δέχτηκες με κάθε ατέλεια. Γιατί με έπαιρνες αγκαλιά όταν πραγματικά την χρειαζόμουν, ένιωθα πως όλα μου τα σπασμένα κομμάτια μου ενώνονται. Πως γίνομαι ένας ολόκληρος άνθρωπος που μπορεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Θα είμαι εκεί για όλες τις στιγμές που ήσουν δίπλα μου είτε το καταλάβαινες, είτε όχι. Θα είμαι εκεί για όλα τα «σ’ αγαπώ» που άκουσα και μου γιάτρεψαν τις πληγές.

Αλλά πάνω απ’ όλα, θα είμαι εκεί γιατί σ’ αγαπάω και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξεις κανείς. Ούτε καν εσύ.