Βαριά κουβέντα. Σε παρακαλώ μην την πεις ποτέ. Όσο καιρό σε ξέρω, δε θέλω ποτέ να την ακούσω. Ξέρω πως η φιλία είναι μεγάλο πακέτο. Ξέρω πως έχεις πληγωθεί και έχεις προδοθεί. Μην ανησυχείς και εγώ πριν σε γνωρίσω, έτσι ήμουν. Πληγωμένος και μόνος. Δε πίστευα στην πραγματική φιλία.
Λένε πως οι φιλίες που θα κρατήσουν, ξεκινάνε από νωρίς. Από εκείνα τα χρόνια του δημοτικού. Εκεί δεν υπάρχουν άσχημες καταστάσεις. Εκεί λες πως όλα είναι όμορφα. Δεν έχεις πράγματα να χωρίσεις, δεν πληγώνεσαι, δεν τρως τα μούτρα σου. Αλλά ακόμα και να τα φας, ξέρεις ότι έχεις ένα φίλο να σε σηκώσει ή ακόμα και να πέσει μαζί σου για να σου δείξει ότι στην τελική δεν είναι τόσο άσχημα. Δε λέω, τυχεροί όσοι ζούνε τέτοιες φιλίες. Πόσοι και πόσοι θα θέλανε κάτι τέτοιο. Αλλά τι να το κάνεις, δεν είμαστε τόσο τυχεροί. Δεν πετυχαίνουμε με την πρώτη αυτό που θέλουμε.
Οπότε σε παρακαλώ μην πεις ξανά ότι δεν είσαι καλός φίλος. Δε θέλω να το ακούω γιατί δεν ισχύει. Μην έχεις τέτοια άποψη για τον εαυτό σου, με πληγώνεις. Δεν στο είπα ποτέ γιατί ποτέ μου δεν το πίστεψα. Πώς μπορώ να πω κάτι τέτοιο για έναν άνθρωπο, ο οποίος εξ αρχής με δέχτηκε γι’ αυτό που ήμουν; Όσα σκατά και να είχα, όσες ανασφάλειες κι αν κουβαλούσα, όσες άσχημες πτυχές του εαυτού μου; Πώς μπορώ να πω κάτι τέτοιο για έναν άνθρωπο που με αγάπησε γι’ αυτό ακριβώς που ήμουν; Που ήταν εκεί ακόμα και όταν δεν ήθελα κανέναν;
Σε παρακαλώ μην το πεις ξανά, δε θέλω να το ακούω. Δεν είσαι άνθρωπος που θα σου κρύψω πράγματα. Μου έδωσες την ευκαιρία να είμαι ο εαυτός μου. Κάτι που είχα χρόνια να κάνω και δε θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ευτυχισμένος. Με έμαθες να αγαπώ τον εαυτό μου και να πιστεύω σε εμένα. Πώς γίνεται να μην σου είμαι αιώνια ευγνώμων;
Μου έμαθες πως οι άνθρωποι αγαπούν και το δείχνουν με τους πιο σπάνιους τρόπους. Ακόμα και εσύ με σπάνιο τρόπο αγαπάς και χαίρομαι για εκείνες τις στιγμές που θα μου το δείξεις, είτε με ένα απλό «σ’ αγαπώ», είτε με ένα φιλί, είτε με μια αγκαλιά. Σε παρακαλώ μην πιστεύεις κάτι τέτοιο για τον εαυτό σου. Με πληγώνεις ακόμα και όταν το λες για πλάκα, δεν μπορώ να το ακούω ούτε και τότε.
Ήσουν εκεί όταν ήθελα να βγω από τα λάθη που έκανα όταν δεν έβλεπα. Με έβγαλες από τις χειρότερες φάσεις που θα μπορούσα να περάσω και μου το ξεπληρώνεις όταν λες κάτι τέτοιο; Σε παρακαλώ, δε θέλω να το ακούω. Λυπήσου την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη που έχω μέσα μου και κρύβω. Όχι γιατί δε θέλω να στην δείξω, αλλά επειδή μερικές φορές τρομάζω, γιατί ξέρω ότι δεν μπορείς τα μεγάλα λόγια.
Λογικό να φοβάσαι, δεν έχεις περάσει και καλά. Αλλά σε παρακαλώ, πριν πεις οτιδήποτε για εσένα, σταμάτα και σκέψου όσα έχεις κάνει για εμένα. Σκέψου τη χαρά που προκάλεσες σε έναν άνθρωπο όταν του είπες για πρώτη φορά ότι τον αγαπάς. Ότι σου θυμίζει ένα πρόσωπο της ίδιας σου της οικογένειας. Όταν με πήρες αγκαλιά και μου είπες ότι είσαι περήφανος για εμένα. Μπορείς μετά από όλα αυτά να πιστεύεις ότι είσαι κακός φίλος; Όχι, μην το κάνεις, γιατί ξέρουμε και οι δύο ότι δεν είσαι. Μην έχεις τόσο άσχημη άποψη για τον εαυτό σου, όσες φορές και να με ρωτήσεις, δε θα στο επιβεβαιώσω ποτέ.
Είμαι από τους ανθρώπους που δεν έλαβαν πολύ μεγάλη αγάπη και εξαιτίας σου, θέλω να δώσω όση περισσότερη μπορώ. Με κάνεις καλύτερο άνθρωπο. Ήξερες ότι τα βάζω κάθε μέρα με τους δαίμονες μου και συνήθως δε νικάω. Ήξερες ότι είχες να κάνεις με έναν άνθρωπο που κάθε μέρα πάλευε με τον εαυτό του και έχανε.
Η αλήθεια είναι ότι κοιμάμαι και ξυπνάω με το φόβο της απώλειας. Ξέρεις ότι δεν έχω περάσει καλά. Εξάλλου φρόντισα να μάθεις για εμένα από την πρώτη μέρα που σε γνώρισα. Τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι ήσουν ένα ρίσκο που πήρα και δεν το μετάνιωσα.
Δεν σου ζητάω να με δικαιολογήσεις, άλλωστε πώς να το κάνεις αυτό; Δε μου χρωστάς κάτι. Δε μου χρωστάς ούτε καν την αγάπη που μου έδειξες. Κοίτα να δεις που υπάρχεις εσύ και με κάνεις να πιστεύω στη μαγεία. Στη μαγεία που κάνει καλύτερους τους ανθρώπους μέρα με τη μέρα, λέξη με τη λέξη.
Οπότε σε παρακαλώ μην έχεις ουδεμία ανασφάλεια. Ξέρω πως ζεις με αυτές, ξέρω πως έχουν γίνει ένα με εσένα. Ξέρω όμως επίσης πως όσο κρατάει αυτή η φιλία εγώ θα προσπαθήσω να τις διώξω. Ξέρω ότι είσαι άνθρωπος και κυριεύεσαι από πάθη.
Μην θυμώνεις πολλές φορές που συγκρίνω καταστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν το κάνω με τη θέληση μου, έτσι έμαθα, όσο άθλια δικαιολογία και αν ακούγεται. Σε παρακαλώ δικαιολόγησε με. Δεν μου το χρωστάς αλλά σε παρακαλώ καν’ το.
Μου είναι άγνωστο να μη συγκρίνω τα ποσά αγάπης που δίνω και μου δίνουν. Αλήθεια, δεν το κάνω επίτηδες. Όσες φορές και αν στο πω, έτσι έμαθα. Στο υπόσχομαι όμως ότι θα το αλλάξω. Εξάλλου μου έμαθες ότι ο κάθε άνθρωπος αγαπάει διαφορετικά. Δε σου κρύβω, μου πήρε καιρό να το μάθω. Δυσκολεύτηκα πολύ και ακόμα το προσπαθώ. Οπότε σε παρακαλώ μην νιώθεις άσχημα.
Σταμάτησα να μετράω την αγάπη σε κιλά. Δεν πάει έτσι. Ακούγεται γελοίο. Εσύ όμως με έμαθες ότι η αγάπη υπάρχει παντού και φυτρώνει σε όλα τα μέρη. Και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ διπλά.
Συντάκτης: Χριστίνα Νικολοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
