Μπορείς να ερωτευτείς κάποιον μόνο απ’ τη φωνή του

Τις ακούμε στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και στο δρόμο. Άλλες λεπτές, άλλες πιο μπάσες, άλλες γλυκές κι άλλες βραχνές. Όλες τις αγαπάμε, αλλά στο τέλος λίγες ερωτευόμαστε. Γιατί η φωνή του κάθε ανθρώπου είναι μοναδική και το ξεχωριστό έχουμε μάθει να το εξυμνούμε και να το θαυμάζουμε. Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί κολλάμε τόσο πολύ μόνο με τη φωνή ενός ανθρώπου; Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε δει το πρόσωπο κάποιου, μόνο η χροιά του είναι αρκετή για να μας γοητεύσει.

Αυτό συμβαίνει, ίσως, γιατί ψάχνουμε να ερωτευτούμε χαρακτηριστικά που δεν είναι τόσο κοινά. Γιατί στο δρόμο θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους με πράσινα μάτια ή μαύρα μαλλιά, με ψηλή κορμοστασιά ή με καλλίγραμμο σώμα. Θα βρεις πολλούς ανθρώπους να μοιράζονται το ίδιο χαμόγελο, το ίδιο περπάτημα, το ίδιο στιλ. Προφανώς και δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά οι διαφορές που τους χωρίζουν είναι μικρές και δύσκολα θα μπορέσεις να τους ξεχωρίσεις μέσα στο πλήθος.

Ενώ η φωνή, η φωνή είναι άλλη ιστορία. Χιλιάδες ανθρώπους να γνωρίζεις κάθε μέρα, ίδιες φωνές δε θα συναντήσεις. Κι αυτό τις κάνει τόσο ξεχωριστές, ώστε εμείς να κολλάμε τόσο πολύ μαζί τους. Γιατί ψάχνουμε να ερωτευτούμε κάτι μοναδικό, κάτι που δε θα βρούμε πουθενά αλλού.

Μια χροιά έχει αυτό το χαρακτηριστικό που μπορεί να σε κάνει να ανατριχιάσεις στο άκουσμά της και να βάζει τη φαντασία σου να πλάθει το πρόσωπο που θα ήθελες εσύ να βλέπεις κάθε φορά που την ακούς. Γιατί άλλες φορές είναι αυτή η μπάσα φωνή που θα προκαλέσει μια αισθησιακή ρίγη κι ένα ευχάριστο τρέμουλο. Άλλες θα ‘ναι αυτή η γλυκιά και φωτεινή φωνή που με δυο λέξεις θα σου φτιάξει την ημέρα και θα σε κάνει να χαμογελάσεις. Κι άλλες φορές, θα είναι μία χαλαρωτική ήπια φωνή, που θα σε κάνει να ηρεμήσεις.

Η μαγεία της φωνής είναι ότι σε κλάσματα δευτερολέπτου μπορεί ν’ αλλάξει κι από ‘κει που ήταν θυμωμένη μπορεί να γίνει ήρεμη. Από ‘κει που ήταν τρυφερή να γίνει σεξουαλική. Αυτό αγαπάμε στις φωνές. Ότι μπορούν να παίρνουν όποια μορφή θέλουν, όποτε θέλουν, σαν πιτσιρίκι που αλλάζει διάθεση αν δεν του κάνουν το χατίρι.

Γιατί στην πραγματικότητα μας εξιτάρει το άγνωστο. Το να ακούμε χωρίς να βλέπουμε και ν’ αφήνουμε εμείς το μυαλό μας να χτίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Μας ταράζει το πώς μια φωνή μπορεί να μας αλλάξει την ψυχολογία  μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Γι’ αυτό πρώτοι στη λίστα μας με ανθρώπους που καψουρευτήκαμε χωρίς να ξέρουμε μπορεί να είναι ραδιοφωνικοί παραγωγοί ή εκφωνητές διαφημίσεων. Γιατί είναι κομμάτι της καθημερινότητας, τόσο οικείες οι φωνές τους κι οι εικόνες που έχουμε πλάσει γι’ αυτούς όσο τους ακούμε στο αμάξι πηγαίνοντας στις δουλειές μας ή αντηχούν μέσα στο σπίτι μας, την ώρα που μαγειρεύουμε με την τηλεόραση ανοιχτή.

Ίσως κάποτε να τις αγαπάμε και τόσο πολύ γιατί μας θυμίζουν γνώριμα πρόσωπα κι έτσι μας συγκινούν και μόνο απ’ το ηχόχρωμά τους. Φωνές ανθρώπων που έχουμε καιρό να ακούσουμε ή κι εκείνες που πλέον δεν μπορούμε να ξανακούσουμε και μας λείπουν τόσο πολύ. Έτσι τους νιώθουμε λίγο πιο κοντά μας, ενώ μπορεί να βρίσκονται μίλια μακριά.

Μπορεί να ‘ναι αυτές οι φωνές που μας φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις που είχαμε καταχωνιάσει για τα καλά. Που έφεραν στο προσκήνιο ιστορίες που είχαμε καιρό να θυμηθούμε κι εαυτούς που είχαμε ξεχάσει πως υπήρχαν. Μας έκαναν να νοσταλγήσουμε όμορφες στιγμές κι εποχές που δε θα γυρίσουν πίσω.

Γι’ αυτό είναι τόσο μαγικές οι φωνές. Έχουν τη δύναμη να σε κάνουν να ερωτευτείς, να φανταστείς, να νοσταλγήσεις και να ταξιδέψεις. Παραμένουν παντοδύναμες στο χρόνο, να σου θυμίζουν τόσα πολλά. Ακόμα κι εκείνα που νόμιζες πως είχες ξεχάσει και συναισθήματα που πίστευες πως δε θα νιώσεις ξανά.