Ο γραφικός μας χαρακτήρας είναι το αποτύπωμά μας

Από μικρή που ήμουν, μου άρεσε πολύ να παρατηρώ τα γράμματα των άλλων. Στο δημοτικό όλοι βάζαμε τα τετράδια μας δίπλα-δίπλα και κάναμε διαγωνισμό για το ποιος είχε τα πιο όμορφα και τα πιο προσεγμένα. Παρατηρούσα το γραφικό χαρακτήρα των άλλων παιδιών κι αναρωτιόμουν γιατί δεν είχαμε τον ίδιο. Στόχος μας ήταν να φτάσουμε τα γράμματα των γονιών μας, μιας που λάτρευα το γραφικό χαρακτήρα του πατέρα μου.

Με τα χρόνια κατάλαβα πως δε γίνεται να έχουμε όλοι τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, όταν διάβασα πως με βάση την επιστήμη της γραφολογίας, το πώς γράφει ο καθένας αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα του. Οπότε είναι αδύνατον να έχουμε όλοι τον ίδιο χαρακτήρα.

Στη ζωή μας θα συναντήσουμε πολλούς ανθρώπους, άλλοι θα είναι κλειστοί σαν χαρακτήρες, άλλοι πιο προσιτοί, πιο ανοιχτοί στις γνωριμίες. Αν υπάρχει όμως ένας τρόπος για να γνωρίσεις κάποιον χωρίς να ανοίξει καν το στόμα του, σίγουρα αυτός είναι μέσα απ’ τον γραφικό του χαρακτήρα. Μπορείς να καταλάβεις τόσα πολλά πράγματα που κρύβονται μέσα σε λεπτομέρειες που πριν ούτε θα πρόσεχες.

Για παράδειγμα, η κλίση της γραφής σχετίζεται με το πόσο καλά τα πας με τους ανθρώπους. Αν είναι προς τα δεξιά, σημαίνει ότι είσαι κοινωνικός κι ανοιχτός στις νέες γνωριμίες ενώ αν πάνε προς τα αριστερά, δείχνει ότι εκτιμάς περισσότερο το να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου, αγαπάς τη μοναχικότητα. Το μέγεθος πάλι των γραμμάτων, δείχνει το πώς βλέπεις τον εαυτό σου. Οι ντροπαλοί άνθρωποι τείνουν να κάνουν μικρότερα γράμματα ενώ εκείνοι που θεωρούν ότι έχουν μεγάλη προσωπικότητα συνηθίζουν να κάνουν μεγάλα γράμματα.

Αν θέλει κάποιος να μάθει το τι νιώθει ο καθένας μας, θα πρέπει να προσέξει την πίεση της γραφής. Λένε, ένας άνθρωπος όταν επιλέγει να πιέζει έντονα το χαρτί καθώς γράφει, σημαίνει πως νιώθει ενθουσιασμό κι έχει πολλή ενέργεια. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους που ασκούν πολύ μεγάλη πίεση στο χαρτί, που εκτός το ότι μετά από κάποια φάση πονάνε, δείχνει το γεγονός ότι η καταπίεση κι η απογοήτευση βρίσκονται συχνά στη ζωή τους.

Επίσης, η ταχύτητα γραφής παίζει σημαντικό ρόλο καθώς το να γράφει κάποιος γρήγορα σημαίνει πως έχει διεισδυτική σκέψη κι εξυπνάδα. Ενώ το να γράφει κανείς αργά, υποδεικνύει την προσπάθειά του να ελέγξει το συναισθηματικό του κόσμο. Ουσιαστικά έχει σχέση με το πόσο γρήγορα σκέφτεται κάποιος.

Ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει το γεγονός ότι είναι φυσιολογικό να μην έχουμε όλοι τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, υπάρχει ένα πολύ απλό παράδειγμα. Σκεφτείτε λοιπόν μια ομάδα παιδιών που ασχολείται με τη ζωγραφική να βρίσκεται σε ένα δωμάτιο κι όλοι να ζωγραφίζουν το ίδιο βάζο με λουλούδια. Κι όμως, το ένα καταλήγει να είναι διαφορετικό απ’ το άλλο.

Το ίδιο συμβαίνει και με το γραφικό χαρακτήρα. Καθένα από αυτά τα σχέδια είναι εμφανώς το ίδιο βάζο με τα ίδια λουλούδια, αλλά το με πόση δύναμη σπρώχνεται το μολύβι πάνω στο χαρτί, πόσο απαλά σχεδιάζονται τα λουλούδια, με πόση ακρίβεια καταγράφονται τα διαστήματα μεταξύ των τμημάτων, πόσο διακριτικά παρουσιάζονται οι σκιές και το φως, όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν την ζωγραφιά να διαφέρει.

Γι’ αυτό λοιπόν ο γραφικός μας χαρακτήρας είναι το αποτύπωμά μας, γιατί μπορεί να συναντήσουμε πολλούς ανθρώπους που να έχουν παρόμοιο με εμάς, αλλά κανείς δεν έχει τον δικό μας.