Οι φίλοι χαίρονται περισσότερο κι από μας για τα γενέθλιά μας

Το πρόβλημα με τα γενέθλια είναι ότι όλοι θέλουμε να έρθουν τα δικά μας κι ανυπομονούμε να τα περάσουμε με αυτούς που αγαπάμε. Κάνουμε σχέδια, οργανώνουμε τούρτες και τρέχουμε για ψώνια. Κανένας, μα κανένας, όμως, δε χαίρεται τόσο πολύ όταν ξημερώνει η μέρα. Γιατί, μεταξύ μας τώρα, ποιος θέλει να μεγαλώσει;

Τα γενέθλια είναι μια ξεχωριστή μέρα, που όλος ο κόσμος ασχολείται με σένα, τρέχουν όλοι για πάρτη σου. Να πάρουν δώρα, να φτιάξουν την τέλεια έκπληξη ώστε να μην πάρεις χαμπάρι –πάντα το καταλαβαίνεις–, να είναι γενικά μία όμορφη μέρα που θα έχεις να θυμάσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου.

Έλα, όμως, που αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Αν έχω μάθει κάτι, είναι ότι στα γενέθλια ποτέ και τίποτα δεν πάει καλά. Σαν το σύμπαν να έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του να σου γαμήσει την ημέρα, όσο περισσότερο γίνεται, με κάθε δύναμη που έχει. Πάντα κάποιος σημαντικός για σένα δε θα σου στείλει «χρόνια πολλά», με κάποιον θα τσακωθείς και σίγουρα κάποιος θα προσπαθήσει να σου κλέψει τη λάμψη σου. Γιατί ας μην ξεχνάμε, έχεις και γενέθλια.

Οπότε περνάς κι εσύ στο κλαμπ εκείνων που δε χαίρονται τα γενέθλιά τους, ξενερώνεις κάθε φορά που έρχονται και δε θέλεις ούτε «χρόνια πολλά» να σου λένε. Αλλά, ρε παιδιά, μην τα βάζετε με εμάς. Δε θέλουμε πυροτεχνήματα και διώροφες τούρτες ούτε μεγάλα κουτιά με πανάκριβα δώρα. Θέλουμε απλά πράγματα με τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Μεγαλώνουμε που μεγαλώνουμε, στεναχωριόμαστε που βλέπουμε τα νούμερα να αλλάζουν κάθε χρόνο στις τούρτες, μελαγχολούμε και δε φταίμε εμείς. Έχουμε λόγο που απεχθανόμαστε εκείνη την ημέρα κι είναι και σοβαρός κιόλας. Κι εσύ,  ρε σύμπαν, κάτσε μια φορά στη θέση σου, δε θα πάθεις κάτι. Έτσι για αλλαγή, ρε γαμώτο.

Τα γενέθλια είναι η μοναδική μέρα μέσα στο χρόνο που θέλουμε όλοι να ασχολούνται με μας κι είναι απόλυτα λογικό. Γι’ αυτό κιόλας ο άνθρωπος έχει μία φορά το χρόνο γενέθλια, έτσι ώστε να είναι αυτή η μοναδική μέρα που του αφιερώνεται εξ ολοκλήρου. Τι να το κάνω αν η άλλη κλαίει για τα γκομενικά της την ώρα που σβήνω την τούρτα; Ή τι να το κάνω αν τον άλλον τον πιάνει κρίση ηλικίας ενώ έχει γενέθλια σε 9 μήνες; Ρε παιδιά, μη μας δουλεύετε.

Με λίγα λόγια, σημασία έχει να έχεις ανθρώπους που χαίρονται περισσότερο για τα γενέθλιά σου απ’ ό,τι εσύ ο ίδιος. Που δε θα κράξουν επειδή τα μισείς και θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν έτσι ώστε να περάσεις εσύ καλά. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι η μέρα σου. Η μοναδική μέρα που αφιερώνεται ειδικά σε σένα και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κλέψει ούτε λίγη απ’ τη λάμψη σου.

Γιατί ο σωστός ο φίλος στα γενέθλια θα βάλει στην άκρη κάθε πρόβλημα που τον απασχολεί, θα κρύψει κάθε στεναχώρια του και θα είναι δίπλα σου όπως αρμόζει, χαμογελαστός και κεφάτος. Γιατί, ρε παιδιά, θέλουμε χαρούμενους τους φίλους μας και ξέρουμε ότι όλοι έχουν προβλήματα. Αλλά για μία μέρα, για μία μοναδική μέρα ζητάμε να ασχοληθείτε λίγο περισσότερο με μας. Να περάσουμε χρόνο μαζί, να τα γιορτάσουμε όπως εμείς θέλουμε.

Γιατί ο σωστός ο φίλος, στην αλλαγή της ώρας φαίνεται. Γιατί παρ’ όλο που εσύ έχεις αποφασίσει να πιεις το Βόσπορο πριν το ρολόι δείξει δώδεκα, θα το κάνει κι ο φίλος σου, γιατί σ’ αγαπάει και προπαντός σε καταλαβαίνει. Δεν είμαστε πλεονέκτες ούτε τα θέλουμε όλα δικά μας. Αγαπάμε τους φίλους μας και θέλουμε μαζί τους να περάσουμε αυτή τη γλυκόπικρη μέρα.

Έχουμε ανάγκη τους φίλους που σέβονται αυτή την ιδιαίτερη μέρα και δε θα μας αφήσουν σε ησυχία -όσο κι αν λέμε εμείς ότι τη σιχαινόμαστε. Που θα μας λένε ανά μία ώρα χρόνια πολλά, που θα μας παίρνουν αγκαλιές, θα κάνουν αστεία ότι γεράσαμε, θα μας φωνάζουν όλη την ώρα πως μας αγαπάνε. Που θα κάνουν σχέδια για τα επόμενα γενέθλιά μας κι εκείνα που θα φτάσουμε ογδόντα και θα τα γιορτάζουμε μαζί με τις μασέλες μας. Που εκείνη την ημέρα θα μας προσέξουν λίγο περισσότερο, που δε θα μας αφήσουν στιγμή να στεναχωρηθούμε.

Και το σημαντικότερο; Που μαζί τους θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες αναμνήσεις, οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων θα γίνουν περισσότερες, γιατί δεν έχουν σκοπό να φύγουν απ’ το πλάι μας.