Στα Χ που ρίξαμε βροχή ίσως χάσαμε ευκαιρίες

Είναι βράδυ, έχεις βγει με την παρέα σου και καθώς μιλάς, με το ποτό στο χέρι, βλέπεις να σε πλησιάζει ένα πρόσωπο, ίσως ένα εν δυνάμει νέο ταίρι. Με το χαμόγελο στο στόμα, συστήνεται όλο σιγουριά και χάρη και ξεκινάει να σου πιάνει την κουβέντα. Εσύ δεν καίγεσαι και πάρα πολύ, γιατί ακόμα και στα γούστα σου να ‘ναι όσον αφορά την εξωτερική εμφάνιση, άμα δεν έχει και κάποια συγκεκριμένα στοιχεία στον χαρακτήρα του, δε λυγίζεις. Εξάλλου, η ζωή μας έχει διδάξει ότι ο άνθρακας μπορεί να ‘ναι τελικά διαμάντι και τούμπαλιν.

Στα λεπτά αυτά της συζήτησης κι αφού έχετε μοιραστεί το με τι ασχολείστε, πόσο καιρό έρχεστε σ’ αυτό το μαγαζί, κι άλλες άχρηστες πληροφορίες, το άτομο εκείνο που έκανε το πρώτο βήμα προσπαθεί να γεμίσει τον χρόνο μέχρι να μαζέψει το κουράγιο να ζητήσει να σε δει ξανά. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι εύκολο το να φλερτάρεις. Όχι να δέχεσαι αλλά να δημιουργείς ευκαιρίες.

Καθώς μιλάτε, εσύ προσπαθείς να καταλήξεις αν τελικά ο άνθρωπος αυτός περνάει στην επόμενη φάση. Κοιτάς και ξανακοιτάς, χαμογελάς όταν λέει αστεία, αλλά στο τέλος καταλαβαίνεις πως δεν ψήθηκες κι ιδιαίτερα, οπότε θα χρειαστεί να πεις ένα «από ‘μένα είναι όχι» και θα επιστρέψεις στην παρέα σου. Δεν είναι ότι δε σου άρεσε καθόλου, πως σου πέρασε αδιάφορα, ή ότι πέταξε μαργαριτάρια που σε βρήκαν στο μάτι, αλλά δε σου έκανε κι αυτό το «κλικ».

Σ’ όλους μας έχει συμβεί, έτσι; Κι όχι δεν απευθυνόμαστε στον παραλήπτη της χυλόπιτας (αυτός καλά έκανε και τόλμησε) αλλά στον αποστολέα της. Δεν έχει σημασία αν μας τυχαίνει μία φορά τον χρόνο ή μία φορά την εβδομάδα, αλλά είμαστε πολλοί εκείνοι που ανήκουμε στο γκρουπ των «πιο γρήγορα αποφασίζω ότι δε θέλω κάποιον, παρά τι θα φορέσω όταν βγω για ποτό».

Είμαστε εμείς, λοιπόν, που δεν καταναλώνουμε κι ιδιαίτερη ενέργεια στη σκέψη αν ενδιαφερόμαστε να βγούμε ένα πρώτο ραντεβού και ρίχνουμε τα «όχι» μας με ταχύτητα μεγαλύτερη κι απ’ αυτήν που δουλεύει η μασέλα μας όταν χλαπακιάζουμε το αγαπημένο μας φαγητό. Είναι να μας κατηγορείς, όμως. Πώς γίνεται, άνθρωπέ μου, να ‘σαι τόσο κατηγορηματικός; Κι αν πίσω απ’ το «δεν τρελαίνομαι» των πρώτων λεπτών κρυβόταν ο τρελός έρωτας της ζωής σου; Τότε, σίγουρα, τον έχεις χάσει προ πολλού.

Βέβαια, για να ‘μαστε και δίκαιοι, δεν έχουμε περάσει και λίγα. Όλο περιμέναμε κινηματογραφικές προσεγγίσεις και πρώτα ενσταντανέ βγαλμένα από χολιγουντιανές κομεντί κι αντ’ αυτών έσκαγαν σκηνές χειρότερες κι από low budget Bollywood παραγωγή. Κάπως έτσι μάθαμε να σπάμε ρεκόρ στα γρήγορα «όχι» μας, μπας και σωθούμε μια ώρα αρχύτερα. Ναι, σαφώς, δεν το έχουν όλοι με το φλερτ, αλλά μερικοί δεν το έχουν καθόλου.

Γι’ αυτό νοσταλγούμε κιόλας τις παλιές εποχές, που το φλερτ ήταν πιο ευθύ αλλά και πιο διακριτικό. Δείχνοντας μεν άμεσα το ενδιαφέρον, χωρίς όμως βιαστικές και πιεστικές κινήσεις. Χωρίς χυδαίο πέσιμο στα social media και κυρίως χωρίς να χρειαστεί να περάσεις από αυτή την άβολη συζήτηση του γιατί δε θέλεις να δώσεις τον αριθμό σου.

Ίσως, όμως, και να το ‘χουμε παρακάνει λίγο με τις άμυνες, τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες μας. Ακόμη και με την ανυπομονησία μας. Βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα, να στηριχτούμε σε εκείνο το «κλικ» που δεν ακούσαμε. Πετάμε ένα «ευχαριστώ, αλλά δε θα πάρω» και φεύγουμε πριν προλάβουμε να μάθουμε τίποτα για τον άλλον, πριν τον αφήσουμε να μας δείξει ποιος είναι. Προφανώς δεν αξίζουν όλοι μια θέση στη ζωή μας, όμως ορισμένοι αξίζουν έστω την ευκαιρία.

Καλό το ένστικτο, αλλά άμα δε δώσεις λίγο χρόνο στον άλλον, πώς ξέρεις με σιγουριά ότι δε σου κάνει; Μην ξεχνάμε, πως η πρώτη προσέγγιση χρειάζεται κουράγιο, οπότε λογικό είναι να γίνονται μερικά λάθη από άγχος κι αμηχανία.

Υπάρχει κι αυτό το ρημάδι το “what if”, στο κάτω-κάτω, που κάποια στιγμή πρέπει να ακολουθήσουμε για να μη μας καίνε ετεροχρονισμένα τα «αν». Μπορεί, όντως, να μη μας βγει, μπορεί, όμως, και μια φαινομενικά χλιαρή πρώτη γνωριμία να οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο, και σίγουρα καθόλου χλιαρό, έρωτα.

Δώσε την ευκαιρία, μην την λυπηθείς. Στο τέλος θα διηγείσαι στον κύκλο σου πώς γνωριστήκατε ή στα κολλητάρια σου πώς κατάφερες να δραπετεύσεις από άλλο ένα αστείο ραντεβού. It’s a win-win, κυρίες και κύριοι.