Το πρόβλημα ξεκινάει όταν ο ένας αγαπάει κι ο άλλος απλά γουστάρει

Από μικρή που ήμουν, πάντα είχα θέματα με τα ρήματα. Το παράπονο της δασκάλας στους γονείς μου ήταν ότι έπαιρνα τα ρήματα και τους έδινα μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία. Μια δική μου, που κανένας άλλος δε γνώριζε, ούτε μπορούσε να φανταστεί. Βάφτιζα τις λέξεις ανάλογα τις δικές μου επιθυμίες και ζούσα σε ένα κόσμο όπου οι συνηθισμένες ερμηνείες θεωρούνταν άτοπες. Κι έτσι έμαθα, ώσπου να μεγαλώσω και να συνειδητοποιήσω πως το τρέχω σημαίνει περπατάω πολύ γρήγορα και το διαβάζω πως ανοίγω ένα βιβλίο και κατανοώ τις λέξεις. Τότε ήταν που βαρέθηκα να παίζω το παιχνίδι μου, γιατί κατάλαβα πως κανένας άλλος δεν το έκανε και με στεναχωρούσε το γεγονός ότι θα έφτανα σε ένα σημείο όπου θα μίλαγα και κανένας δε θα με καταλάβαινε. Κι έτσι, συμβιβάστηκα με τις τυπικές ερμηνείες και με κανένα παιχνίδι λέξεων.

Όμως πολλές φορές τα βάζουμε με τις λέξεις. Πολλές φορές άλλο θέλουμε να πούμε, άλλο σκεφτόμαστε και στο τέλος, άλλο πράγμα ξεστομίζουμε. Και καταλήγουμε να μπερδευόμαστε στο προσωπικό μας δίχτυ, εκείνο που έχουμε δημιουργήσει μόνοι μας και δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να ξεμπλέξουμε. Γιατί ξεχάσαμε πως οι λέξεις είναι μαζεμένες συλλαβές, γράμματα διασκορπισμένα που τυχαία βγάζουν νόημα. Ξεχάσαμε πως εμείς είμαστε εκείνοι που τους δίνουμε το νόημα που θέλουμε. Κι έτσι, μέρα με τη μέρα, φάγαμε τα μούτρα μας και ξεχάσαμε ακόμα κι εκείνα που ξέραμε καλά. Κι έτσι τα κάναμε σκατά με το ρήμα «αγαπάω» και «γουστάρω».

Αγαπάω λοιπόν, σημαίνει σκέφτομαι τον άλλον περισσότερο από εμένα. Θέλω πρώτα να είναι εκείνος ευτυχισμένος κι άμα το πετύχω, αυτομάτως είμαι κι εγώ. Αγαπάω σημαίνει προσέχω εκείνον που έχω δίπλα μου και τον νοιάζομαι ακόμα κι όταν κοιμάμαι. Αγαπάω σημαίνει ακούω τα προβλήματα του άλλου και τον συμβουλεύω όσο καλύτερα μπορώ. Αγαπάω σημαίνει πως νιώθω μισός χωρίς την παρουσία του άλλου να με συντροφεύει ακόμα και στις πιο ευχάριστες στιγμές. Αγαπάω σημαίνει φτάνω μέχρι και την άκρη του κόσμου για εκείνον που με κάνει να πλημμυρίζω από συναισθήματα.

Γουστάρω σημαίνει μου αρέσει. Μου αρέσει το να γελάω με τον άνθρωπο που με ενδιαφέρει ερωτικά. Μου αρέσει να περνάω καλά μαζί του. Μου αρέσει να τον χαζεύω εξωτερικά και να αναρωτιέμαι τι κρύβει καλά μέσα του. Μου αρέσει ο τρόπος που κοιτάει, μιλάει, χαμογελάει και φέρεται. Μου αρέσει να περιμένω πότε θα τον δω, πότε θα ανταλλάξουμε δύο κουβέντες και πότε θα ενδιαφερθεί για να με ψάξει.

Αλλά τι κρίμα που φτάσαμε στο σημείο να μπερδέψουμε δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες, οι οποίες θα μπορούσαν κάλλιστα να περιγράψουν τέλεια δύο εντελώς διαφορετικές φάσεις της ζωής μας. Γιατί ούτε ξεκινάς με την αγάπη, ούτε τελειώνεις απλά με το να γουστάρεις. Γιατί είναι κρίμα να στηρίζεις ολόκληρες σχέσεις πάνω σε μπερδεμένες έννοιες χωρίς καμία κατάληξη. Γιατί δε θέλουμε οι άνθρωποι που εμείς αγαπάμε με όλο μας το «είναι», απλώς να μας γουστάρουν.

Μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι να πεις και, κυρίως, να νιώσεις μέσα απ’ την καρδιά σου, το «σ’ αγαπάω». Δεν ξυπνάς μια μέρα αποφασισμένος να το κάνεις, ούτε έρχεται η νεράιδα με το ραβδί για να σε κάνει με μαγικό τρόπο να το ξεστομίσεις. Μπορώ να καταλάβω ότι θέλει χρόνο, θέλει μια μικρή τριβή. Θα δώσεις χρόνο και θα το κάνεις με όλη σου τη θέληση. Κάποια στιγμή όμως ο χρόνος τελειώνει.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι θέλουμε άτομα που θα είμαστε για εκείνους η πρώτη σκέψη όταν ξυπνήσουν κι η τελευταία λίγο πριν κοιμηθούν. Θέλουμε ανθρώπους στη ζωή μας που θα κινήσουν γη κι ουρανό για να είναι μαζί μας. Θέλουμε εκείνους που θα μας αγαπάνε ανιδιοτελώς και συνέχεια. Που θα μας ανέχονται όταν δεν έχουμε πιει καφέ, όταν δεν κοιμηθήκαμε αυτά τα δέκα λεπτά παραπάνω που θέλαμε. Όταν είχαμε μια θεόστραβη μέρα και δεν μπορούσαμε να σταυρώσουμε χαμόγελο.

Θέλουμε αυτούς που τους λείπουμε ακόμα και αν έχει περάσει λίγη ώρα από τότε που αποχωριστήκαμε. Που όταν σκέφτονται την ευτυχία, φέρνουν στο μυαλό τους την εικόνα μας. Που κάθε φορά που βρισκόμαστε μαζί τους, το ένα μας μέρος θα καίγεται από έρωτα και το άλλο θα βρίσκεται σε απόλυτη ηρεμία, γνωρίζοντας πως ο ένας είναι για τον άλλον. Που μας κοιτάνε χαμογελώντας και στα μάτια τους καθρεφτίζεται όλη η αγάπη του κόσμου.

Που θα μας αγαπάνε περισσότερο από κάθε τσακωμό που θα προκύψει, περισσότερο από κάθε άσχημη μέρα, περισσότερο από κάθε πιθανή απόσταση, περισσότερο από κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στο δρόμο μας. Που θα μας αγαπάνε περισσότερο από κάθε άλλον.