Πόσους στόχους πετυχαίνουμε στη ζωή μας; Πόσα από τα όνειρά μας βλέπουμε, τελικά, να γίνονται πραγματικότητα; Τι είναι, επιτέλους, αυτό που συντελεί στην επιτυχή έκβαση των όσων επιθυμούμε;
Στην πραγματικότητα είναι ένα μείγμα από πολλαπλούς συντελεστές.
Η σκληρή δουλειά. Η προσήλωση στο στόχο. Και, φυσικά ο παράγων «τύχη». Οι συγκυρίες, που λένε. Το να είσαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Εάν, όμως, δεν έχεις μοχθήσεις πολύ πριν από αυτό, εάν δεν έχεις στήσει ένα καλό υπόβαθρο, είτε πρόκειται για ένα καλό όνομα στο χώρο όπου δραστηριοποιείσαι, είτε για μία σημαντική σταδιοδρομία, ή έστω για μία σωστή εκπαίδευση, η τύχη από μόνη της δε θα μπορέσει να σε ευνοήσει. Τουλάχιστον, όχι πάντα.
Είναι πολύ όμορφο το να ονειρεύεται κανείς. Και χρειάζεται, πού και πού να πετάμε και στα σύννεφα. Να μην αγγίζουν τα πόδια μας τη γη. Για να παίρνουμε αέρα και φόρα και να τρέχουμε μπροστά. Και δε χρειάζεται να υποβιβάζουμε τ’ όσα επιθυμούμε, μόνο και μόνο για να «χωρέσουν» στην πραγματικότητά μας. Τ’ αντίθετο, μάλιστα. Θα πρέπει ν’ ακονιστεί η αυτοπεποίθησή μας τόσο, ώστε να μπορέσει να συναντήσει το πεπρωμένο μας.
Ωστόσο, αν το παρακάνουμε στον ύπνο, αν εθιστούμε στ’ όνειρο, τότε δε θα καταφέρουμε τίποτε απ’ όσα επιθυμούμε. Τ’ όνειρο οφείλει να ‘χει μια επαφή με την πραγματικότητα. Όσα σκεφτόμαστε, πρέπει να ‘χουν συνοχή με τo εφικτό.
Δεν υπάρχει τίποτε που δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Καμία σκέψη, κανένα όνειρο που δεν είναι δυνατό να συμβεί. Επιθυμία χρειάζεται και μεθοδικότητα. Να επιθυμείς κάτι και να δουλεύεις μεθοδικά για να τ’ αποκτήσεις. Κι αυτό βρίσκει εφαρμογή σ’ όλους τους τομείς της ζωής μας, είτε πρόκειται για επαγγελματικά θέματα, είτε για τις προσωπικές μας σχέσεις, είτε για σπουδές. Για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε. Κι αν είμαστε και λίγο τυχεροί, τότε όλα μπορεί να συμβούν.
Η τύχη έχει να κάνει, κυρίως, με τη χρονική στιγμή που συμβαίνει κάτι. Κι αν κάποιος πει ότι κάτι πρέπει να γίνει τη σωστή στιγμή, ποια είναι αυτή, εν τέλει;
Για την ακρίβεια, η σωστή στιγμή αποτελεί μια πλάνη.
Δε θα υπάρξει ποτέ η κατάλληλη στιγμή για να πεις αυτά που νιώθεις, για να βρεις τη δουλειά που θα σε απογειώσει, για να κάνεις οικογένεια, για να βρεις τον έρωτα της ζωής σου.
Ποτέ.
Η σωστή στιγμή είναι αποκλειστικά αυτή, για την οποία, εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες.
Εάν κάποιος έχει εργαστεί σκληρά για κάτι, η σωστή στιγμή είναι κάθε λεπτό. Συνεχόμενα. Όποτε και να συμβεί κάτι, τότε ακριβώς έπρεπε να γίνει.
Μόνον όταν πραγματικά έχεις συνειδητοποιήσεις ποιος είσαι και ποιες είναι οι δυνάμεις σου, όταν έχεις δουλέψει με συνέπεια, τότε θ’ ανοίξουν όλες οι πόρτες.
Κι όλα φαίνονται πάντοτε αδύνατα, μέχρι να γίνουν πραγματικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ξεκινήσεις από κάπου. Μ’ ένα όνειρο που θα το αποκαλέσεις σχέδιο.
Και κάτι ακόμα, που είναι πολύ σημαντικό: Η ζωή συμβαίνει.
Καθημερινά.
Είναι σε κάθε πράγμα που κάνεις, σε κάθε σου σκέψη. Είναι η κάθε στιγμή που ζεις. Ναι, αυτή η στιγμή που μόλις πέρασε. Αυτό το κλάσμα του δευτερολέπτου που δεν πρόκειται να ξανάρθει. Στα λόγια που δεν είπες. Στα πράγματα που δεν έκανες. Γιατί δεν πρόλαβες. Ή επειδή δείλιασες. Σ´ όλα όσα κάποτε σε τρόμαζαν. Επειδή, ποτέ δεν ήρθε η κατάλληλη στιγμή. Αυτή που ονειρεύτηκες.
Δεν έχει καμία σημασία τι έγινε ή τι δεν έγινε. Σημασία έχει μόνο ν’ αποδεχθούμε ότι μερικές φορές μπορεί τα πράγματα να προχωρούν και χωρίς εμάς. Είναι δώρο τα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Και τα καλά και τ’ άσχημα. Καλό θα ήταν να είμαστε ευγνώμονες για κάθε τι που μας συμβαίνει, να το αγκαλιάζουμε και να προχωράμε παρακάτω. Ας μη μένουμε προσκολλημένοι μάταια σε καταστάσεις, πρόσωπα και συναισθήματα. Αφομοιώνουμε ό,τι μας ταιριάζει και αλλάζουμε σελίδα.
Αυτό που μένει, είναι μόνο η αγάπη, για όλα όσα κάνουμε. Για εκείνα που ονειρευόμαστε. Για όσα είμαστε ή για εκείνα που επιθυμούμε. Κι η γεύση απ’ οτιδήποτε γλυκό ή πικρό.
Και ας μην ξεχνάμε, ότι τα όνειρά μας είναι τόσο πεινασμένα, όσο και οι δαίμονές μας. Τουλάχιστον, ας φροντίσουμε να ταΐσουμε το σωστό δαίμονα ή το σωστό όνειρο.
Συντάκτης: Νατάσα Χατζηαντωνίου
