Μεγαλώνοντας κάθε άνθρωπος υιοθετεί κάποια χαρακτηριστικά στο χαρακτήρα του, τα οποία τον ξεχωρίζουν από κάποιους άλλους ανθρώπους και τον κάνουν μοναδικό και αυθεντικό. Υιοθετώντας αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά εντάσσεται και σε συγκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας, γιατί οι άνθρωποι συχνά προσπαθούν να επιλέγουν ομοίους τους, άτομα με κοινά χαρακτηριστικά για να συμπορευθούν στο ταξίδι της ζωής.
Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πως το να μοιράζεσαι τις εσωτερικές σου σκέψεις με άλλους ανθρώπους είναι απαραίτητο στη διαδικασία της ανάπτυξης εμπιστοσύνης, κάποιοι άλλοι πάλι όχι. Κάποιοι μάλιστα μοιράζονται «επίτηδες» κάποια πράγματα που αφορούν την προσωπική τους ζωή ή ακόμα και «πικάντικα» σενάρια για άλλους, με σκοπό να τους μιλήσεις κι εσύ αργότερα, να τους ανοιχτείς, να μοιραστείς τα προσωπικά σου ή ακόμα και να δουν τις απόψεις σου και να καταλάβουν τη γνώμη σου για κάποιο θέμα. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δε θέλουν να μοιράζονται τίποτα με κανέναν και αυτομάτως παίρνουν το χαρακτηρισμό «κλειστοί χαρακτήρες».
Αυτό μας κάνει να αναρωτηθούμε πώς είναι δυνατόν ένας κλειστός «φαινομενικά» χαρακτήρας που δε μοιράζεται σκέψεις, λέξεις, συναισθήματα ή οτιδήποτε άλλο με κανέναν μπορεί και επιβιώνει σε έναν κόσμο που αν δε δώσεις δεν παίρνεις. Κάποιοι που έχουν κλειστό χαρακτήρα μπορεί να είναι πολύ κοινωνικοί- δεν έχει να κάνει με αυτό- απλώς δεν τους αρέσει να μοιράζονται με τον κοινωνικό τους περίγυρο σκέψεις, λέξεις, συναισθήματα, όνειρα ή γεγονότα που αφορούν την οικογένειά τους, άλλους ανθρώπους ή την προσωπική ζωή τους γενικότερα.
Άτομα με κλειστό χαρακτήρα πολλές φορές είναι παρεξηγημένα. Και εγωιστές μπορούν να τους χαρακτηρίσουν και «παρτάκηδες» και να τους κατηγορήσουν πως ενώ οι άλλοι μοιράζονται τα πάντα με εκείνους, αυτοί τα κρατάνε για τον εαυτό τους. Τους χαρακτηρίζουν περίεργους, μια κατηγορία ανθρώπων μόνοι τους και είναι άξιο απορίας πραγματικά αν αυτοί μπορούν να τα βγάλουν εύκολα πέρα στην καθημερινότητά τους.
Σαφώς, λοιπόν, και μπορούν να επιβιώσουν και μάλιστα αν σε μερικούς φαίνεται περίεργο και το κατακρίνουν, για κάποιους άλλους είναι αξιοθαύμαστος και δυναμικός ο χαρακτήρας τους, γιατί δεν πηγαίνει με τη «μάζα», γιατί ξεχωρίζει. Γιατί όσο και αν τους κατακρίνουν είναι πολύ πιο δυνατοί, δεν παρεκκλίνουν από ό,τι έχουν βάλει στόχο στη ζωή τους και οι επιτυχίες τους είναι αμέτρητες και σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Δε θα χάσουν το χρόνο τους κουτσομπολεύοντας άλλους ανθρώπους, δε θα λάβουν μέρος σε ανούσιες συζητήσεις για το τι κάνει καθένας στο κρεβάτι του, στη ζωή του, στις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους, στα επαγγελματικά του, για το αν έχουν περισσότερα ή λιγότερα χρήματα από άλλους. Όλα αυτά τα θεωρούν χάσιμο χρόνου.
Με όλο τους το «είναι» θα προστατέψουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους, το μυαλό τους από ανθρώπους που το μόνο που τους νοιάζει είναι να μάθουν για τη ζωή σου για να τη μεταφέρουν από εδώ και από εκεί και να γίνουν αρεστοί. Δεν τους αρέσει να «κοκορεύονται» ακόμα και για τις επιτυχίες τους και τα επιτεύγματά τους, γνωρίζουν πολύ καλά τις ανατροπές της ζωής και πως όλα μπορούν να γυρίσουν με το μέρος τους ή εναντίον τους. Δε θα πουν μεγάλα λόγια, δε θα υποσχεθούν, αλλά θα μιλήσουν με τις πράξεις τους. Δε θα ωραιοποιήσουν καταστάσεις ούτε θα σου κάνουν καθημερινά κομπλιμέντα κι έχουν το δικό τους μοναδικό τρόπο να σου δείχνουν τα συναισθήματά τους. Δε θα σου πουν αν τσακώθηκαν με κάποιον, θεωρούν πως ό,τι συνέβη αφορά εκείνους και αυτόν με τον οποίο τσακώθηκαν, δε χωράει τρίτος να το μάθει, γιατί από εκεί και πέρα θεωρείται κουτσομπολιό. Και φυσικά νιώθουν ανήσυχοι και δημιουργικοί, δεν ησυχάζουν ποτέ με τα επιτυχίες τους και τους στόχους τους, βάζουν συνέχεια νέους στόχους. Όταν ο περίγυρός τους νιώθει ανασφαλής και σχολιάζει τους πάντες για να κρύψει τα δικά του προβλήματα εκείνοι βρίσκουν και ανακαλύπτουν το επόμενό τους βήμα που θα τους προσθέσει άλλη μια γνώση, άλλη μια επιτυχία, άλλο ένα επίτευγμα για να προχωράνε μόνο μπροστά και να ανεβαίνουν ψηλά στο δικό τους βιβλίο που λέγεται ζωή.
Η ζωή φίλοι μας είναι εδώ και τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σήμερα. Πρέπει να το προστατεύουμε το «τώρα», να το ζούμε με όλο μας το «είναι», να συμπορευόμαστε με ανθρώπους στη ζωή μας που θα μας χαίρονται ακριβώς όπως είμαστε με τα στραβά μας και με τα ωραία μας. Οποιονδήποτε άλλο που ακόμα και μπροστά μας προσπαθεί να μας διαβάλλει, να μας προσβάλλει, τον κοιτάμε και του χαμογελάμε. Ο λόγος που σε προσβάλλει είναι επειδή στα μάτια των άλλων θέλει να νιώσει σημαντικός και σκέψου πόσο θλιβερό είναι αυτό. Μην παρασυρθείς από το να του απαντήσεις, δεν έχει καμία ουσία, φρόντισε απλώς να μην σε αφήσει να παρεκκλίνεις από το δρόμο σου. Ακόμα και αν εσύ θεωρείσαι κλειστός χαρακτήρας, να θυμάσαι πως δεν είναι κατάρα, αλλά ευλογία μεγάλη.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.