Νυχτοπούλι με πρωινό τύπο αντέχουν;

Είναι πράγματι σπουδαίο να βρεις έναν άνθρωπο να στέκεται δίπλα σου σε αυτή τη ζωή, να πορεύεστε μαζί, να μεγαλουργείτε και να εκπληρώνετε τα όνειρά σας. Όλα είναι υπέροχα όταν μοιράζονται, ανάμεσα σε αγκαλιές, φιλιά και στιγμές ξεχωριστές. Όλα αυτά, όμως, μόνο όταν είσαστε μαζί και λέω «όταν», και το τονίζω, γιατί ατυχώς οι δουλειές που έχει επιλέξει ο καθένας σας αποτελούν μεγάλο πλήγμα για τη σχέση σας. Όχι τόσο τα επαγγέλματά σας όσο τα ωράρια τα οποία καλείται ο καθένας σας να ακολουθήσει, είτε λόγω εργασιακής ζωής είτε λόγω γενικότερης κοσμοθεωρίας. Ω, ναι, υπάρχουν κι αυτά τα ζευγάρια, λοιπόν, η μέρα με τη νύχτα -στην κυριολεξία!

Ο ένας κοιμάται στις 5 τα ξημερώματα κι ο άλλος ξυπνάει 2 ώρες μετά για να πάει για δουλειά. Όταν ο ένας τρώει μεσημεριανό, ο άλλος πίνει τον πρωινό του καφέ. Την ώρα που σχολάει ο ένας, ο άλλος πηγαίνει στη δική του εργασία. Μπορεί να ακούγεται απλό ή κάτι το οποίο μπορεί να συνηθίσει κανείς, αλλά στην πράξη δεν είναι. Μιλάμε, λοιπόν, για μια σχέση ανάμεσα σε έναν πρωινό τύπο, με δουλειά γραφείου κατά πάσα πιθανότητα, κι ένα νυχτοπούλι, με μια δουλειά η οποία μπορεί να ‘χει μόνο βραδινό ωράριο ή αρκετές νυχτερινές βάρδιες. Μπορούν, τελικά, να συνυπάρξουν αυτοί οι δύο άνθρωποι;

Από τη μία πλευρά είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί τα ωράρια είναι που δένουν τους ανθρώπους και φυσικά είναι κι αυτά που καθορίζουν και τον ελεύθερό τους χρόνο. Αν δεν έχεις ούτε μία ώρα ελεύθερη με κάποιον που είναι ο μόνος που θες να βλέπεις στις κενές σου ώρες (εντάξει, και τους φίλους σου), τότε πόσο εύκολο είναι να προχωρήσει αυτή η σχέση; Πώς διορθώνονται οι ζόρικες μέρες, όταν ο άνθρωπός σου δεν μπορεί να ‘ναι εκεί για να σε πάρει μια αγκαλιά, να σε φροντίσει και να σου πει πως όλα θα πάνε καλά; Πώς να νιώσεις ότι σε νοιάζεται απ’ το τηλέφωνο; Αν δεν έχεις τη φυσική του παρουσία όταν τη χρειάζεσαι περισσότερο από ποτέ, πώς θα αισθανθείς την ασφάλεια που αποζητάς;

Εντάξει, έχεις δεχτεί το γεγονός εδώ και καιρό πως λόγω της δουλειάς σας δε θα μπορείτε να ‘στε τόσο κοινωνικοί στον άμεσα οικογενειακό και φιλικό κύκλο σας. Κι οκ, φίλοι και συγγενείς έχουνε δεχτεί πως στις μαζώξεις σας θα βλέπουν είτε τον έναν είτε τον άλλο, αλλά εσύ για πόσο εσύ θα αντέχεις να περνάς στιγμές χωριστά από το αμόρε σου και να μην μπορείτε να κανονίσετε τίποτα για τους δυο σας; Και πόσο δύσκολο θα ‘ναι αυτό για να δημιουργήσετε μια οικογένεια, αργότερα, με τον ένα από τους δύο απόντα;

Απ’ την άλλη πλευρά, όμως, δεν είναι και τόσο ανέφικτο, δεν είναι και τόσο αρνητικό, κι έχει και τη θετική του πλευρά, αν κάτσεις να το σκεφτείς λίγο περισσότερο. Είναι και λίγο συνήθεια, είναι και λίγο αποδοχή, ναι, δε θα διαφωνήσει κανείς. Αλλά δεν είναι απαραίτητα κακό. Όταν έχεις μία ώρα να διαθέσεις για τον σύντροφό σου και μόνο, δε θα την αναλώσεις στην γκρίνια, ούτε θα την ξοδέψεις σε ανούσια πράγματα. Αντιθέτως, θα προσπαθήσεις να αξιοποιήσεις ποιοτικά τον χρόνο με τον άνθρωπό σου, να συζητήσετε τα όνειρά σας, να βρεθείτε ουσιαστικά, να επικοινωνήσετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο. Όταν έχεις λίγες στιγμές να αφιερώσεις σε κάποιον, έχεις την ίδια λαχτάρα κάθε μέρα, αποζητάς να βρεθείτε και να κάνετε τα δικά σας, όσα σας δένουν.

Απ’ τον πρωινό τύπο δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά. Έχει μια δουλειά γραφείου προφανώς, 9-5 στην καλύτερη των περιπτώσεων, κι άντε να κάτσει κι υπερωρίες μέχρι τις 6, 7, 8. Είναι στάνταρ το ωράριό του. Ο βραδινός, όμως, τύπος είναι ανάλογα με τη φύση της δουλειάς ή της όποιας άλλης ασχολίας του. Όπως και να ‘χει, όταν συμπέσει το ρεπό του ενός με του άλλου, είναι στο χέρι του ζευγαριού να το περάσουν εποικοδομητικά. Είτε αυτό σημαίνει εκδρομές είτε χουζουρέματα στον καναπέ.

Για να αντέξει μια τέτοια σχέση, πρέπει κι οι δύο να αφοσιωθούν σε αυτή. Με κατανόηση κι υποχωρήσεις. Με τον σεβασμό που αρμόζει στον άνθρωπο που ‘χεις επιλέξει. Οποιαδήποτε σχέση, για να τη φτάσεις στο επίπεδο των ονείρων σου, θέλει να προσπαθείς, να μη θεωρείς τίποτα δεδομένο. Στην προκειμένη, θέλει λίγη παραπάνω υπομονή, αλλά όλα είναι θέμα θέλησης. Όποιος επιθυμεί τη σχέση του πραγματικά, θα γυρίσει τις συνθήκες υπέρ του.

Η μίρλα ποτέ δεν έσωσε κανένα. Με αγάπη κι υπομονή, όμως, δεν αποκλείεται η δημιουργία μιας υπέροχης οικογένειας αργότερα. Γιατί αν έχετε αντέξει τα εξουθενωτικά κι απογοητευτικά ωράρια του άλλου, όλα είναι εφικτά για το μέλλον σας κι όλα μπορείτε να τα αντέξετε από ‘δώ και πέρα. Θα ‘χετε αποδείξει πως ο έρωτάς σας είναι ανθεκτικός, γιατί είναι αληθινός. Άλλωστε, όποιος αγαπάει πραγματικά, πρέπει να κάνει και κάποιες θυσίες!