Στη ζωή μας πάντοτε πρέπει να προχωράμε μπροστά, ακόμα κι αν «πέφτουμε» κάποιες στιγμές με όσα συμβαίνουν ή καταρρακωνόμαστε ψυχολογικά, αυτή προχωράει και πρέπει να την ακολουθήσουμε. Είναι σίγουρο πως τα βιώματά μας, σχηματίζουν ένα μέρος της προσωπικότητάς μας και μας δίνουν την επιμονή να τα αλλάξουμε όλα προς το καλύτερο -αν θέλουμε φυσικά. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ένας χωρισμός είναι ένα από αυτά τα γεγονότα που ταυτίζεται με την απώλεια, -ή ακόμα και με τον θάνατο. Και πώς να μην ταυτιστεί με την απώλεια ένας χωρισμός, όταν ο άνθρωπος που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά, είναι ολοζώντανος αλλά επέλεξε να είναι μακριά σου;
Φυσικά το μέλλον χωρίς να το περιμένεις, σου επιφυλάσσει τις εκπλήξεις του, θες η μοίρα; Θες το σύμπαν που συνωμοτεί εναντίον σου ή υπέρ σου; Θες να το αποδώσεις στην τύχη, καλή ή κακή; Πάντως κάποια στιγμή μπορεί να πρέπει να αντιμετωπίσεις το πρώην ταίρι σου. Μπορεί να βρεθείτε στην ίδια καφετέρια, μπορεί να βρεθείτε στο ίδιο νησί, τα παιδιά σας να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, να συναντηθείτε σε κάποιο συνέδριο επιστημόνων, στο σινεμά- αδιάφορο αυτό- και να διασταυρωθούν τα βλέμματά σας και να παγώσετε εκεί, στη θέση ακριβώς που στέκεστε. Θα έχουν περάσει 20 χρόνια και μπορεί να μην αναγνωρίσει ο ένας τον άλλο με την πρώτη ματιά.
Σίγουρα από το μυαλό σου θα περάσουν χίλιες δύο σκέψεις και άλλες τόσες εικόνες, γιατί το μυαλό από πάντα πασχίζει με κάθε τρόπο να συνδέσει αυτά που βλέπει, με αυτά που αισθάνεται. Εννοείται πως αν έχεις χωρίσει άσχημα με το πρόσωπο, ούτε θα σταθείς να κοιτάξεις, ούτε να μιλήσεις, θα κάνεις μεταβολή και θα φύγεις, σαν να βλέπεις έναν άγνωστο κι ας μοιραζόσουν με αυτόν τον «άγνωστο» το ίδιο σπίτι, ένα πιάτο φαΐ, όσα είχες. Αν όμως χώρισες ειρηνικά και «πρέπει» να χαιρετήσεις, πώς το κάνεις αυτό;
Αν σου δινόταν η ευκαιρία να μιλήσεις στο πρώην ταίρι τι θα του έλεγες; Κι αν ήθελε να μάθει γιατί χωρίσατε; Αν έπρεπε 1,5,10 χρόνια μετά απ’ όσα συνέβησαν να σταθείς μπροστά του με ιδρωμένες παλάμες και να του εξηγήσεις γιατί έφυγες βιαστικά ένα πρωινό; Αν ήθελε να σου μιλήσει εκείνο; Να σου πει γιατί τα παράτησε; Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις όμως, τι γίνεται με τον πόνο;
Για να σε προλάβω, εννοείται πως κάποιος πληγώθηκε περισσότερο από τον άλλον, εννοείται πως κάποιος από τους δύο το ξεπέρασε γρηγορότερα και εννοείται πως ο ένας ήθελε να χωρίσει, ο άλλος δεν ήθελε και ίσως και δεν το περίμενε. Τώρα όμως, τον έχεις μπροστά σου αυτόν τον κάποιο και σου έχουν ζητηθεί εξηγήσεις μ’ έναν τρόπο, τέρμα οι δικαιολογίες, μόνο αλήθειες και πλήρη διαφάνεια.
Ακανόνιστες σκέψεις και συναισθήματα έρχονται και πυρπολούν το μυαλό σου από παντού και πρέπει να τα εκφράσεις με λόγια. Δεν ξέρεις πώς να διαφύγεις από αυτή την αιχμαλωσία της στιγμής. Κι ακολουθεί ένας αιώνας μέχρι να πεις ή να ακούσεις μερικά λόγια, ξύλινα ή ερωτικά, βαριά ή αέρινα, συνήθως ασήκωτα.
Τελικά δε λες τίποτα ή μιλάς για τα πάντα, ακούς λίγα ή μια μεγάλη ιστορία, μαθαίνεις πράγματα που πάντα ήθελες, έτσι σε ανύποπτο χρόνο. Η συζήτηση κυλάει πιο ομαλά απ’ ό,τι περίμενες, μερικά νωχελικά χαμόγελα από εδώ κι από εκεί, δυο-τρις αμήχανες προτάσεις, νοσταλγικά κοιτάγματα και μια τελεία που τόσο χρόνια δεν είχε μπει γιατί μείνατε στο κόμμα. Ρωτάς το πρόσωπο πώς είναι, αν περνάει καλά, αν ζει όμορφα, του εύχεσαι τα καλύτερα, το αγκαλιάζεις ίσως, το χαιρετάς σαν παλιόφιλο που ανταμώσατε τυχαία και καθίσατε για μπύρες, ξέροντας πως είναι η τελευταία σας.
Μπορεί να μην το χαιρετήσεις καν, μπορεί να φυγείς στα κρυφά με μια κουκάλα στο κεφάλι, ακόμη κι αν χωρίσατε ειρηνικά. Μπορεί να πεις ένα «Καλησπέρα, τι κάνεις;» και να απομακρυνθείς βιαστικά μόλις πάρεις απάντηση. Μπορεί η φάση να οδηγήσει σ’ ένα ερωικό βράδυ -δεν ξέρω αν πρέπει να ψηφίσω ναι ή όχι εδω-, μπορεί και να μαλώσετε σαν δυό μικρά παιδιά.
Όπως και να έχει, η στιγμή του χωρισμού πάντα και για τις δύο πλευρές είναι επώδυνη, δεν έχει όμως ιδιαίτερη χροιά αυτό. Αυτό που μετράει είναι το πριν και το μετά τον χωρισμό. Στις ανάγκες που θα σου ξυπνήσει ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες, στα μαξιλάρια που θα ξέρουν τον πόνο σου και στον εγωισμό που θα σου λέει πως ηττήθηκες.
Αν μετά απο χρόνια, ερχόταν ξαφνικά το πρώην ταίρι στη ζωή σου, τι θα έκανες;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Βασιλική Ασλόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
