Ένας γάμος είναι μια σύμβαση με δυο πλευρές. Η πρώτη αφορά τη ρομαντική της πλευρά, καθώς αποτελεί μια συμφωνία να είστε μαζί και στα καλά και στα κακά και στις χαρές και στις λύπες. Η ανταμοιβή σου σε ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή είναι να έχεις τον άνθρωπό σου γερό και δυνατό κοντά σου, δίπλα σου για να σε στηρίξει σε όλες σου τις όμορφες στιγμές αλλά και σε όλες εκείνες που θέλεις να χωθείς σε μια αγκαλιά. Επιλέξατε ο ένας τον άλλο, από έρωτα, από αγάπη. Αυτή είναι η όμορφη ιστορία, το παραμύθι με το happy ending.
Κι είναι κι η πραγματικότητα που αφορά τη δεύτερη πλευρά. Εκείνη που λέει ότι ο γάμος είναι ένα συμβόλαιο για να μοιράζεσαι τα οικονομικά, να μπορείς να πάρεις κοινό δάνειο και να έχει το παιδί σου πιο εύκολη ζωή νομικά. Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αγάπη, ούτε πως ένα ζευγάρι δεν είναι καλά μαζί. Σημαίνει όμως ξεκάθαρα, πως γάμος δε σημαίνει απαραίτητα και μονογαμία ή πίστη συντροφική, χωρίς αυτό να σημαίνει κέρατο. Έτσι λοιπόν, κάποια ζευγάρια καταλήγουν ή επιλέγουν να κάνουν μια παράλληλη ζωή όντες εντός γάμου. Να είναι μαζί δηλαδή στο ίδιο σπίτι και να έχουν παράλληλα και ζωή εκτός σπιτιού εν γνώσει του άλλου.
Σχέσεις συχνά μακροχρόνιες που επιλέγουν να συνεχίζουν τον γάμο τους ενώ δεν υπάρχει κανένα απολύτως θέμα να έχουν και παράλληλους συντρόφους. Καταλήγουν να κάνουν ο καθένας τη δική του ζωή αλλά να κρατάνε τα προσχήματα σε θέματα παιδιών ή και συγγενών. Ενδεχομένως να μένουν σ’ έναν γάμο που μπορεί να έχει τελειώσει μέσα τους, για το «τι θα πει ο κόσμος» σε περίπτωση χωρισμού. Υπάρχουν κι άνθρωποι που θεωρούν αποδεκτό να υπάρχουν εξωσυζυγικές σχέσεις κι έτσι ακολουθούν αυτή τη συνθήκη διαβίωσης, γιατί στο κάτω κάτω τους εξυπηρετεί και τους δύο.
Φυσικά το «δύο ξένοι» δεν είναι η απολυτότητα σε μια τέτοια συνθήκη. Τον άνθρωπο με τον οποίο πορεύεσαι στη ζωή τυχαίνει να ξέρεις όλες τους τις αδυναμίες, πότε χαίρεται, με τι χαίρεται, ζεις μαζί του, είστε και φίλοι ως έναν βαθμό. Οπότε μια σχέση τέτοια έχει μέσα στο σπίτι μια δικλείδα ασφαλείας για το ποιος είναι αυτός που κατοικεί μέσα στο σπίτι σου. Για το ποιος είναι αυτός απέναντί σου. Είναι και μια ασφάλεια για τις περιπέτειες εκτός σπιτιού, σε περίπτωση που κάτι στραβώσει. Υπάρχει άτυπα μια συνθήκη ανάμεσά σας να καλύψει ο ένας τον άλλο ανά πάσα στιγμή.
Έτσι, αυτή η συνθήκη δουλεύει για εκείνους, ενώ καμία πλευρά δεν υποφέρει κρυφά στην προσπάθειά της να μη χάσει την άλλη. Καμιά φορά, το να διαχωριστούν οι ζωές οι ερωτικές αλλά να μείνουν μαζί οι γονείς είναι κι ένας τρόπος να σταματήσουν οι «μάχες» μπροστά στα παιδιά, με το σκεπτικό πως η ψυχολογία τους δεν πρέπει να κλονίζεται καθώς εκείνα δεν μπορούν να διαχειριστούν ένα πιθανό διαζύγιο. Σαφώς εδώ ενυπάρχει η αδυναμία των συζύγων να κρατήσουν ισορροπία μετά το διαζύγιο, κρατώντας το μαξιλαράκι του γάμου.
Ένα νόμισμα έχει δύο όψεις πάντα. Έτσι κι εδώ, ένας γάμος κάπως ανορθόδοξος, δεν είναι απαραιτήτως ένας γάμος αποτυχημένος. Ενδεχομένως μάλιστα, να είναι ένας γάμος που εξυπηρετεί ως τον βαθμό που καλύπτει το ζευγάρι. Δεν αφήνουμε ποτέ όμως τον εαυτό μας να υποφέρει μένοντας σε έναν γάμο που εν τέλει μας κάνει να νιώθουμε μόνοι. Δε φτάνουμε στο σημείο να σιχαινόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό επειδή δέχτηκε μια κατάσταση, ή υπέκυψε σε μια συμφωνία για να μην ακούσει τα κακεντρεχή λόγια της γειτόνισσας αργότερα. Αν μας αρέσει, πειραματιζόμαστε. Να διαφυλάσσουμε, όμως, το «είναι « μας και την προσωπικότητά μας. Στον βωμό του «τι θα πει ο κόσμος» να μη θυσιαστεί καμία ψυχή.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου