Έρχεται μια στιγμή που μια σχέση επισφραγίζει τον έρωτα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους και ξεκινάνε να πορεύονται μαζί στη ζωή. Ανάβει ξαφνικά μια φλόγα, η οποία θέλει η κάθε πλευρά να μείνει για πολύ καιρό αναμμένη. Η αρχή μιας σχέσης. Τα πρώτα μέλια. Τα πρώτα σκιρτήματα. Ο μεγάλος, ο σπουδαίος έρωτας που έρχεται τόσο απρόσμενα. Και μένει. Τα πρώτα «σ’ αγαπώ». Τα πρώτα «θα είμαι δίπλα σου». Λέξεις που δεν έχει κανένας από τους δύο ξαναπεί. Συναισθήματα που δεν έχει κανένας από τους δύο νιώσει στην ίδια ένταση. Όλα για πρώτη φορά.
Περνάνε τα χρόνια και το δέσιμο αυτό γίνεται πιο συνειδητό. Από τύχη γίνεται επιλογή κι αποκτά μορφή συγκεκριμένη. Αρχίζει η κοινωνική πίεση για γάμο- έτσι προστάζει ο κανόνας πως επισφραγίζεται μια αγάπη. Κι έτσι, το ζευγάρι, χωρίς να ξέρει καν αν το θέλει, θα αποκτήσει μια ταμπέλα στην οποία θα πρέπει να αποδοθεί μια σημασία, αυτή του μαζί, του για πάντα. Κι ας έχουν επενδύσει ήδη συναισθηματικά στον άνθρωπό τους. Έρχεται το μονόπετρο, τα παντοτινά λόγια αγάπης, οι όρκοι πίστης κι αφοσίωσης στο πρόσωπο του άλλου. Και μαζί μια αμφιβολία που σιγά-σιγά αρχίζει να απλώνεται σαν μούχλα. «Όντως θέλω αυτή τη δέσμευση;»
Στην πορεία μιας σχέσης, όσο περισσότερο περνάει ο καιρός, πέφτουνε κι οι άμυνες. Σχηματίζεται μια επένδυση πάνω ακριβώς στην αγάπη, με θυσίες, με εκπλήρωση ονείρων, με μοναδικές εικόνες προσδοκίας. Δεν πιστεύει καμία πλευρά πως ο έρωτας αυτός ήρθε κι εισχώρησε τόσο απρόσμενα στη ζωή τους για να φέρει τον χωρισμό. Η πραγματικότητα, όμως, αποδεικνύεται πολύ πιο σκληρή. Και γι’ αυτόν που έφυγε αποφασίζοντας να τα διαλύσει όλα λίγο πριν το μεγάλο βήμα, αλλά και για εκείνον που έμεινε εκεί -στήλη άλατος- να κοιτάζει έναν άδειο ορίζοντα, με όλα τα γιατί ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του, με όλο τον εγωισμό του να έχει ποδοπατηθεί. Ένα πυροβολημένο από απρόσμενες εξελίξεις μυαλό, που καίγεται από επιθυμίες που ποτέ δε θα πραγματοποιήσει.
Και η ντροπή; Ποιος θα ξεπλύνει την ντροπή του «έφυγε πριν τον γάμο»! Το να πρέπει να εξηγήσει ότι υπήρχαν λόγοι που συνέβη αυτό σε κάθε έναν που θα ρωτάει, είτε από απλό ενδιαφέρον και πραγματικό νοιάξιμο, είτε από κουτσομπολιό. Ίσως να φτάσει και στο σημείο να υποστηρίξει, με ανάγκη να μην αδικήσει, την πλευρά που έφυγε, να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τι συνέβη, να πασχίσει με νύχια και με δόντια να παραμείνει αντικειμενικός. Να ζυγίσει τι θα πει, ενώ προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς του έχει συμβεί και του ίδιου. Να μιλήσει, ενώ στην ουσία πνίγεται από τις ίδιες τις λέξεις. Να προφέρει τη λέξη του χωρισμού λίγο πριν τις υπογραφές του γάμου.
Ένας χωρισμός που κοστίζει, σχεδόν όσο κι εκείνος που προέρχεται από απιστία, είναι εκείνος που κάποιος κάνει πίσω στην υπόσχεση της δέσμευσης που έχει ήδη δώσει. Η ζωή συνεχίζεται, όμως, κι ούτε που την ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος ή γιατί χωρίζουν οι άνθρωποι. Κάποια πράγματα είναι σταθμοί κι άλλα αφετηρίες. Μπορεί να τα μπερδέψουμε, μπορεί και να τα γκρεμίσουμε χωρίς καν να δούμε τι είναι. Άλλωστε ποιος έχει τα κότσια να συνεχίζει μ’ έναν άνθρωπο που ξέρει πως δεν τον θέλει πια.
Λίγο πριν τον γάμο, χωρισμός. Θες γιατί ποτέ δε θέλησαν τον γάμο; Θες γιατί δεν ήξεραν πως είναι ευτυχισμένοι και χάθηκαν στην προσδοκία τους; Θες γιατί λακίζουν οι άνθρωποι μπροστά στα μεγάλα λόγια; Ποιος ξέρει. Ας πούμε απλώς πως «για τις παλιές αγάπες μην μιλάς, στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω, δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά, κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων» (Πυξ ΛαΞ)
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Βασιλική Ασλόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
