Κάθε μέρα γνωρίζουμε ένα σωρό ανθρώπους και συνεργαζόμαστε με άλλους τόσους για έναν κοινό σκοπό, για ένα κοινό όνειρο, για τη δουλειά, για την οικογένεια, για τη φιλία, για τη ζωή γενικότερα. Ο κύκλος μας μπορεί να ‘ναι τεράστιος και να περιβαλλόμαστε από πληθώρα προσωπικοτήτων. Για να νιώθουμε ότι υπάρχει αρμονία στη ζωή μας εννοείται πως θέλουμε οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν να μας κάνουν να νιώθουμε αγαπητοί, κοινωνικοί, να ‘χουμε ευχάριστη αλληλεπίδραση μαζί τους, να υπάρχει ομαδικό πνεύμα και να πηγαίνουν όλα ρόδινα και ρολόι. Αυτό συνήθως το συναντάμε στα πρόσωπα εκείνων που νοιάζονται για εμάς, σε όσους υπολογίζουν τα λόγια μας, μας αγαπάνε πραγματικά, στην τελική μπορεί να πει κάποιος ότι ταιριάζουν και τα πιστεύω μας κι έχουμε κι ορισμένα κοινά ενδιαφέροντα.

Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι οι «άλλοι», που με το που τους βλέπουμε νιώθουμε την αρνητική τους ενέργεια να μας περιβάλλει, υπάρχει συνεχώς ασυμφωνία χαρακτήρων μεταξύ μας ή επίδειξη δυνάμεων κι υπεροχής. Μ’ αυτούς, λοιπόν, πολλές φορές δε χρειάζεται καν να μιλήσουμε, τους έχουμε ήδη βάλει στην black list μας. Δε μας αρέσει να τους βλέπουμε καν, πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί το συναίσθημά μας; Να, είναι αυτό της αποστροφής. Το θέμα είναι ποια είναι τα κριτήρια για να βάλεις κάποιον στη μαύρη λίστα σου. Άραγε πόσο εύκολο είναι για ‘σένα να το κάνεις αυτό και τι σε ωθεί εκεί; Πρέπει να σου κάνει κάποιος κάτι πολύ σοβαρό για να βγάλεις κόκκινη κάρτα ή όχι, απαραίτητα, τελικά;

Απ’ τη μία, σίγουρα περιβάλλεσαι από κάποιους ανθρώπους που  διαθέτουν συγκεκριμένα standards που επιθυμείς για να συναναστρέφεσαι μαζί τους. Ωστόσο, επειδή η κοινωνικότητά σου αλλά πιθανότατα κι η εργασία σου προστάζει να επικοινωνείς και να περιβάλλεσαι από διάφορους ανθρώπους, αναγκάζεσαι ορισμένους να τους ανέχεσαι, να υπομένεις και να ‘σαι προσαρμοστικός.

Όσο ευέλικτος κι αν προσπαθήσεις να φανείς, όμως, υπάρχουν και κάποιοι που αναλόγως το πώς σου μιλάνε και πόσο σε σέβονται, έρχεσαι είτε σε αντιπαράθεση μαζί τους, είτε σε πλήρη ειρωνεία κι αδιαφορία, ακόμα κι αν τους βλέπεις καθημερινά. Ένας δύστροπος συνάδελφος, για παράδειγμα, φιγουράρει στα πρώτα ονόματα της μαύρης λίστας σου. Το πρώτο κριτήριο, λοιπόν, για τους ανθρώπους που δε θέλουμε παρτίδες μαζί τους είναι ο χαρακτήρας κι οι προθέσεις τους. Όσο γίνεται πιο μακριά από ‘κείνους που με την πρώτη ευκαιρία θα σε υπονομεύσουν και θα προσπαθήσουν να σε διαβάλουν.

Υπάρχουν, βέβαια, κι ορισμένοι άνθρωποι που βάζουν στη μαύρη λίστα τους εκείνους που κάποτε είχαν σε εκείνη με τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα. Μέχρι που εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη τους, τους πρόδωσαν και τους πλήγωσαν. Εδώ μοιράζουμε κόκκινες κάρτες κι αποβολές σε εκείνους με το ένοχο παρελθόν, τους δήθεν φίλους, που μας έθαβαν πίσω απ’ την πλάτη μας, και κάτι τάχα έρωτες που μας φλόμωσαν κέρατο και κοροϊδία.

Υπάρχει άλλο ένα κριτήριο που είναι πολύ σύνηθες για να αποκλείσουμε κάποιους απ’ τη ζωή μας. Συνήθως είναι ο τρόπος που έχουμε μεγαλώσει απ’ την παιδική μας ηλικία, αξίες που δίνουμε στη ζωή και τι θέλουμε να αποκομίσουμε από αυτήν. Αν, για παράδειγμα, έχεις μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι για να πραγματοποιηθούν όλα σου τα όνειρα πρέπει να δουλέψεις με υπομονή κι επιμονή, να ‘χεις χαμηλό προφίλ ή να μην κοκορεύεσαι για αυτά που έχεις καταφέρει, αν κάποια στιγμή συναντήσεις στη ζωή σου κάποιον ο οποίος διαφημίζει διαρκώς αυτά που έχει, σου τονίζει την υπεροχή του, το πόσα χρήματα έχει και τα λοιπά, αυτομάτως, κι ίσως χωρίς να το θέλεις, ενδόμυχα, θα νιώσεις την αποστροφή σου, θα κρίνεις πως δεν ταιριάζει με ‘σένα. Ακόμα κι αν είσαι στο ίδιο επίπεδο με εκείνον ή και καλύτερο, θα σε ενοχλήσει ο τρόπος που επιδεικνύεται, γιατί εσύ δεν έχεις μάθει να ενεργείς έτσι, δεν έχεις τέτοιες αξίες.

Υπάρχουν φυσικά κι εκείνοι που μπαίνουν στη μαύρη λίστα σου αυθαίρετα, επειδή μπορεί να ‘χεις κάποιες προκαταλήψεις που σε δυσκολεύουν να τους δεχτείς. Δυστυχώς, μπορεί να ‘χεις μάθει κάτι για το παρελθόν τους το οποίο αποδοκιμάζεις, ή μπορεί να κρίνεις απ’ την εμφάνισή τους και την επιφανειακή συμπεριφορά τους. Πάλι θα υποστηρίξει κάποιος πως είναι ίσως φταίει ο τρόπος με τον οποίο έχεις μεγαλώσει κι ίσως ακόμα κι η κοινωνία σου έχει εμφυσήσει λανθασμένα κάποια πρότυπα ανθρώπων τα οποία αποδέχεσαι τυφλά –ναι, αυτά που σε δασκάλεψαν να τα ‘χεις στη λευκή σου λίστα– πιστεύοντας πως όλα τα άλλα πρόσωπα επιβάλλεται να τα κρατήσεις μακριά.

Όπως και να ‘χει, όλοι αποτελούμε πλάσματα πολύπλευρα (και πολύπλοκα). Κάποια απ’ τα χαρακτηριστικά μας μάς κάνουν αγαπητούς σε κάποιους ανθρώπους, ενώ για κάποιους άλλους μπορεί να ‘μαστε αντιπαθείς. Δεν μπορούν όλοι να μας λατρεύουν κι όσο γι’ αυτούς που μας αντιπαθούν –τι να κάνουμε;– πρόβλημά τους. Όσοι μας περιβάλλουν έναν σκοπό έχουν, να βοηθήσουν στην εξέλιξή μας. Ακόμα κι εκείνοι τους οποίους δεν απολαμβάνουμε να βλέπουμε, μπορεί να μας αποκαλύπτουν ένα χαρακτηριστικό του εαυτού μας το οποίο πρέπει να δυναμώσουμε ή μπορεί  η δύστροπη συμπεριφορά τους να ‘ναι ένα μάθημα για εμάς, το οποίο πρέπει να διδαχτούμε.

Συντάκτης: Βασιλική Ασλόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη