Πλέον, πολλοί αντιμετωπίζουν την ηλικία των 40 σαν τα νέα 20, και δεν έχουν άδικο σε αυτή τους την τοποθέτηση. Μόνο που είναι καλύτερα κι απ’ τα 20, γιατί τα δεύτερα «άντα» της ζωής μας τα συνοδεύει κυρίως η γοητεία κι η ωριμότητα.
Στην ηλικία των 40, όλοι είναι πιο ανεξάρτητοι οικονομικά και, λόγω ρόλων, πιο υπεύθυνοι. Σ’ αυτή τη δεκαετία, έχεις πια εδραιωθεί επαγγελματικά κι υπάρχει αυτή η μορφή σταθερότητας σε πολλούς τομείς της ζωή σου που σε κάνει να θες να αράξεις στη δουλειά που σου προσφέρει αυτό τον στάνταρ μισθό τον μήνα σου, ή που σου προσφέρει τα περισσότερα προς το ζην, ή την καριέρα που τόσο ποθούσες.
Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι που δε θα συμβιβαστούν με μια δουλειά γραφείου και θα προτιμήσουν να αναποδογυρίσουν όλα τους τα δεδομένα και να ακολουθήσουν αυτό που αποζητούν με ολόκληρη την ψυχή τους. Μπουχτισμένοι από μια καθημερινότητα που δεν τους ευτυχεί, κυνηγούν το όνειρο. Αποφασίζουν έτσι να κάνουν κάτι διαφορετικό, κάτι ανώτερο, κάτι έξω απ’ τη ρουτίνα, κάτι που ποθούσαν ολόκληρη τη ζωή τους και, από φόβο, δεν το τολμούσαν έως σήμερα.
Σε αυτή την ηλικία ζεις με βάση τα δικά σου «θέλω». Ξέρεις τι επιθυμείς, τι σε εκφράζει και πώς να το διεκδικήσεις. Έχεις τη δική σου κατεύθυνση στο τι και πώς να το ακολουθήσεις. Έχεις την αυτονομία σου και δε χρειάζεται να δίνεις τον λόγο, για τίποτα και για οποιονδήποτε, σε κανέναν. Κάνεις πλέον τις δικές σου επιλογές –ερωτικά, επαγγελματικά, φιλικά– συνειδητά κι ανεπηρέαστα, γνωρίζοντας ακόμα και τα αρνητικά αποτελέσματα που μια σου επιλογή μπορεί να αποφέρει. Παρ’ όλα αυτά την υποστηρίζεις μέχρι τέλους, γιατί πολύ απλά πλέον ξέρεις πως πληρότητα κι ευτυχία χωρίς ρίσκα δεν υπάρχει. Έχεις χωνέψει πως μόνο όποιος εκτίθεται στους φόβους του και στις ανασφάλειές του πηγαίνει μπροστά.
Είσαι σε ένα νέο κομβικό σημείο στη ζωή σου, πιο κατασταλαγμένο κι αυθεντικό. Οι φιλίες σου είναι πιο επιλεκτικές, γιατί δε σε νοιάζει πλέον να έχεις πολλούς κοντά σου για να γίνεται βαβούρα. Κρατάς εκείνους τους λίγους και καλούς που η σχέση σας έχει δοκιμαστεί για πολλά χρόνια κι έχει αντέξει στον χρόνο. Εκείνους τους φίλους σου που θα τρέξουν στις χαρές σου αλλά και στις λύπες σου να σου σταθούν το ίδιο.
Ξέρεις να διαλέγεις πλέον τους αληθινούς κι όχι τους πλασματικούς. Εξελίσσεσαι τόσο εξωτερικά όσο κι εσωτερικά. Δε βάζεις πια τον εαυτό σου σε κουτάκια άλλων. Είσαι πιο ειλικρινής με τους γύρω σου αλλά κυρίως με τον εαυτό σου, όπου αρχίζει και γίνεται ο καλύτερός σου φίλος, αφού πια τον αποδέχεσαι. Μιλάμε για τα 40 μας χρόνια πλέον, έτσι; Μιλάμε για δύναμη, μιλάμε για τόλμη και γοητεία. Οι 40ρηδες αγαπάνε πλέον πολύ περισσότερο την αφεντιά τους, κι αυτό δεν είναι καθόλου εγωιστικό.
Είναι πάρα πολύ εκείνοι που επιλέγουν σε αυτή την ηλικία να μετριάσουν το αλκοόλ και να κόψουν οριστικά το κάπνισμα, γιατί ξέρουν από πρώτο χέρι πόσο βλαβερές μπορούν να αποβούν αυτές οι συνήθειες για τον οργανισμό τους. Δεν παίζουν πια με τα όριά τους. Επίσης, δεν είναι λίγοι εκείνοι που στα 40 τους χρόνια έχουν αποκτήσει καλύτερο σώμα κι εμφάνιση από εκείνο που είχαν στα 20 τους. Γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ποια είναι τα οφέλη της σωστής υγείας, της τακτικής γυμναστικής και της σωστής διατροφής. Σημειωτέον πως διακατέχονται απ’ την κατάλληλη πειθαρχία να το τολμήσουν αυτό και παραμένουν πιστοί, έως ότου ο σκοπός τους κι ο στόχος τους να έχει εκπληρωθεί. Ειδοποιός διαφορά πως όλα αυτά πλέον τα κάνουν για τους ίδιους, όχι για τους άλλους.
Ακόμα κι ο τρόπος διασκέδασής τους είναι διαφορετικός. Τους αρέσει να πηγαίνουν για φαγητό και για ποτό, όπως παλιότερα, εννοείται, αλλά πλέον επιλέγουν προσεχτικά τόσο το με ποιον θα πάνε αλλά και το πού θα πάνε, και φυσικά εκεί που θα πάνε θα δώσουν σημασία στη συζήτηση και στην επαφή περισσότερο από ποτέ. Αλλά και να μην επιλέξουν μια έξοδο, θα προτιμήσουν για τη χαλάρωσή τους να πάρουν ένα βιβλίο που τους εξιτάρει το μυαλό και να χωθούν στις σελίδες του, ρουφώντας την κάθε λέξη, την κάθε πρόταση, την κάθε γνώση που θα αποκομίσουν από αυτό.
Οι αληθινοί 40ρηδες δεν κρύβονται πίσω από λέξεις. Φωνάζουν με όλη τους τη δύναμη αυτά που πιστεύουν κι έχουν το θάρρος της γνώμης τους, καθώς η ωριμότητα τους διακατέχει. Ξέρουν πως σε οποιαδήποτε διαμάχη κι αν βρεθούν, σημασία δεν έχει να χάνουν μία μάχη αλλά να κερδίζουν τον πόλεμο. Οπότε, αν ποτέ ρισκάρουν και χάσουν μια μάχη, δε θα τα βάψουν μαύρα, δεν απελπίζονται, προχωράνε παρακάτω και ξέρουν πως τουλάχιστον το προσπάθησαν.
Ξέρουν πως στη ζωή όταν δε σου αρέσει κάτι πρέπει να αναλαμβάνεις δράση, ούτως ώστε να τα κάνεις εσύ όλα όπως ονειρεύεσαι ή μέχρι αυτό που ζεις να σου αρέσει και να σε κάνει να νιώθεις περήφανος που έστω το προσπάθησες, το τόλμησες και τελικά το πέτυχες.
Τι είναι η ηλικία, άλλωστε; Ένας αριθμός. Πραγματική σημασία έχει όχι το πόσο είσαι αλλά το πόσο νιώθεις και φαίνεσαι.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη