Στο ψυγείο του σπιτιού μου, εδώ και περίπου 10 χρόνια έχω ένα μαγνητάκι που όταν το είχα δει πρώτη φορά δεν το πολυσκέφτηκα και το αγόρασα αμέσως. Μου άρεσε αυτό που έγραφε. «Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε για τους εαυτούς μας». Κάθε φορά που το κοιτάζω χαμογελώ γιατί θεωρώ πως είμαι τυχερή που στη ζωή μου έχω φίλους που είναι όντως η οικογένεια που επέλεξα για μένα.
Δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις καλούς φίλους. Περνώντας τα διάφορα στάδια της ζωής, από την παιδική ηλικία, το σχολείο, το πανεπιστήμιο και τον εργασιακό χώρο, θα γνωρίσεις πολύ κόσμο. Με άλλους κολλάς από την πρώτη στιγμή, με άλλους στην πορεία και με άλλους ποτέ. Μερικούς ανθρώπους, νιώθεις σαν να τους γνωρίζεις χρόνια ολόκληρα και έχεις μια τρομερή οικειότητα από τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας σας. Με άλλους πάλι το παλεύεις, το γυρνάς απ’ τη μια μετά απ’ την άλλη, αλλά στο τέλος δε βγάζει πουθενά.Κάποιες επαφές ή φιλίες δεν είναι για να κρατήσουν. Καταλήγουμε με μια χούφτα ανθρώπους που μαζί τους δε μας τρομάζει τίποτα όσο έχουμε ο ένας τον άλλο.
Το χαρακτηριστικό της φιλίας είναι το μοίρασμα. Μοιράζεσαι τις ανησυχίες σου, τις ανάγκες σου, τη χαρά και τη λύπη σου, τους προβληματισμούς σου, αναπτύσσεις την εμπιστοσύνη. Αφήνεις άλλους ανθρώπους που δεν έχεις συγγενικούς δεσμούς μαζί τους, να «εισέλθουν» στον συναισθηματικό σου κόσμο, βοηθώντας τον να εξελιχθεί μέσα από τις ομοιότητες, την διαφορετικότητα και την αποδοχή.
Ο Πλάτωνας είχε γράψει ότι η ομοιότητα προκαλεί τη φιλία και ο Αριστοτέλης έγραψε «αγαπούμε αυτούς που μας μοιάζουν». Τα κοινά ενδιαφέροντα, τα κοινά σημεία, τα κοινά βιώματα, η κοινή καθημερινότητα και πολλές φορές οι κοινές απόψεις σημαίνουν ύπαρξη κοινού εδάφους, κάτι που είναι κρίσιμος παράγοντας για τη δημιουργία μιας φιλικής σχέσης. Βρίσκουμε περισσότερα θέματα να μοιραστούμε και να κουβεντιάσουμε, μας αρέσει παρόμοιος τρόπος διασκέδασης, ακούμε την ίδια μουσική, ενώ ακόμη και κάποιες αποφάσεις λαμβάνονται πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Είναι πολύ ωραίο να υπάρχει στη ζωή σου ένας φίλος που θα συμμερίζεται τις παραξενιές σου και τις ιδιαιτερότητές σου, δοκιμάζοντας να υιοθετήσει και κάποιες από αυτές, ώστε τελικά να φτάσετε σε ένα σημείο, όπου οι γύρω σας να προσπαθούν, να σας αποκωδικοποιήσουν, καθώς έχετε το δικό σας μοναδικό κώδικα επικοινωνίας.
Το να διατηρείς όμως επαφές με ανθρώπους που δεν έχετε τίποτα κοινό πλέον, μπορεί να σε εξαντλήσει. Μπορεί να μην είναι εύκολο να περιορίσεις τους φίλους σου, αλλά είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσεις ποιους ανθρώπους θέλεις να έχεις στη ζωή σου. Είναι αυτοί που σου προσφέρουν τη δυνατότητα να είσαι ο εαυτός σου, που θα σου πουν την αλήθεια όταν έχεις άδικο και δε θα σου χαϊδέψουν τ’ αυτιά. Που θα σε πάρουν αγκαλιά όταν τη χρειάζεσαι και θα πιουν σφηνάκια μαζί σου μέχρι το πρωί κι ας επιστρέφετε το πρωί για να πάρετε το αυτοκίνητο από το πάρκινγκ του μπαρ γιατί πού να οδηγήσεις με τέτοιο κεφάλι.
Δε χρειάζεται φυσικά να υπάρχει απόλυτη ταύτιση, ούτε είναι απαραίτητο δύο άνθρωποι να είναι όμοιοι για να είναι φίλοι. Είναι αδιανόητο άλλωστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες να είναι εντελώς όμοιοι αλλά μερικά κοινά ενδιαφέροντα θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό.
Δεν είναι καθόλου παράξενο, από την άλλη, να υπάρχει έντονη διαφορετικότητα ανάμεσα σε φίλους. Μπορεί για παράδειγμα, ένα άτομο που είναι πιο κλειστό να κάνει παρέα με άλλα άτομα που είναι περισσότερο δυναμικά, εξωστρεφή και ηγετικά. Η μαγεία των ανθρωπίνων σχέσεων, πολλές φορές βρίσκεται στην ένωση μεταξύ διαφορετικών χαρακτήρων και στο συνδυασμό διαφορετικών απόψεων. Όμως οι κοινές βάσεις, είναι πάντα ένας καλός οιωνός για να κρατήσει μια φιλία γερή.
Σαν τη Χαμένη Ατλαντίδα η φιλία στις μέρες μας, ή μάλλον έτσι μας κάνουν να πιστεύουμε. Γεννιέται με την ταύτιση, ανθίζει με τις εμπειρίες και το χρόνο, μένει γιατί αγαπήθηκαν κι οι διαφορετικότητες. Με τον καιρό η φιλία μεταξύ των ανθρώπων δυναμώνει και μεστώνει σαν γλυκό κόκκινο κρασί, που θα είσαι χαζός αν το σπαταλήσεις.
Συντάκτης: Μαρία Λουκά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
