Ακόμα περιμένουμε τον απόλυτο έρωτα

Ο έρωτας, είτε σαν συναίσθημα είτε ως κατάσταση, είναι απ’ τα αγαπημένα μου θέματα προς συζήτηση. Δεν έχει μία συγκεκριμένη ερμηνεία, είναι μια αόριστη έννοια, την οποία την ακούς συχνά, τη διαβάζεις συχνότερα, αλλά δεν μπορείς να την εξηγήσεις. Όλες οι προσπάθειες αποβαίνουν μάταιες κι αυτός είναι ο λόγος που με ιντριγκάρει ως θεματολογία. Μπορείς να αποστηθίσεις ολόκληρα κεφάλαια από βαριά βιβλία και πάλι να μην έχεις ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς. Αν δεν τον βιώσεις, δεν μπορείς να τον φανταστείς, αν τον ζήσεις, δεν είσαι σε θέση να τον εξηγήσεις. Άρα, ας το πάρουμε απ’ την αρχή: «Έχεις ερωτευτεί ποτέ;»

Με μια πρώτη σκέψη, θα απαντήσεις καταφατικά. Πάρε λίγο χρόνο ακόμη. Δε χρειάζεται να είναι κεραυνοβόλος, μπορεί να απαιτεί και παραπάνω από μία ματιά. Δεν είναι απαραίτητα δύσκολος με πολλά εμπόδια για να τον δυναμώνουν, αποτελούμενος από προβλήματα με σκοπό να αναζωπυρώνουν τη φλόγα σας. Δεν αποτελεί αυστηρή προϋπόθεση η συνεχής σωματική επαφή κι έλξη. Δεν είναι πάντα τυφλός, κουφός ή μουγκός. Δεν επικεντρώνεται απαραίτητα σε ένα μόνο πρόσωπο κάθε φορά, δεν αποτυπώνεται μονάχα σε χαμόγελα και δάκρυα. Τώρα, ξαναδώσε μου την απάντησή σου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ερωτευτεί ολοκληρωτικά ούτε μία φορά στη ζωή τους. Έχουν αγαπήσει, έχουν δεθεί συναισθηματικά, έχουν νιώσει μια αδυναμία σε πρόσωπα, αλλά όχι το απόλυτο, το καταστροφικό. Ο έρωτας δεν είναι πεπρωμένο, τις περισσότερες φορές τον αποφεύγουμε, τον αγνοούμε, κρύβοντάς τον σε ασφυκτικά συναισθηματικά πλαίσια και στερητικές επιθυμίες. Τον σκοτώνουμε πριν προλάβει να γεννηθεί, με αποτέλεσμα κάθε σκίρτημα της καρδιάς να το βαφτίζουμε «μοναδικό». Θεοποιούμε το «λίγο» από φόβο για το «πολύ», τόσο αντέχουμε. Άλλωστε, δεν παίζεις με τη φωτιά, προσπαθείς να την ελέγξεις από απόσταση.

Σε έβαλα σε σκέψεις. Ξέρεις, στο δικό μου το μυαλό ο αληθινός έρωτας έχει μόνο μία κατάληξη, «ποτέ ξανά». Διαρκεί ελάχιστα, όσο χρόνο χρειάζεσαι για να τον συνειδητοποιήσεις κι έπειτα χάνεται. Στο τέλος, σου μένει μόνο η αίσθηση του μοναδικού. Δε θα τον ξανασυναντήσεις ποτέ. Η ένταση, το πάθος, οι ακραίες αντιδράσεις, οι επαφές και τα βλέμματα, όλα αυτά με την πάροδο του χρόνου, φθείρονται, αδυνατούν ώσπου να σβήσουν. Από πρόσωπο σε πρόσωπο, το μέγεθός τους θα συρρικνώνεται, ενώ οι αναμνήσεις θα παίρνουν σάρκα κι οστά. Τα αντικλείδια λειτουργούν το ίδιο σωστά με το πρωτότυπο, όμως είναι φθηνά αντίγραφα, απομιμήσεις αυτού που κάποτε έχασες.

Για όσους δεν έχουν γνωρίσει ήδη την πραγματική μορφή του έρωτα, υπάρχει εκεί έξω μια ευκαιρία. Ένας άνθρωπος ικανός να σε καταλάβει σε βάθος, πεισμωμένος να σε τραβήξει μακριά από κάθε άβυσσο, ψυχικά θαρραλέος κι αμετανόητα ειλικρινής. Μέσα σε μια χαοτική κοινωνία υπάρχει μία μαγευτική μονάδα για σένα. Δεν είναι ο τέλειος για σένα, ένα απατηλό όνειρο, αλλά ο διατεθειμένος να τελειοποιήσει κάθε μέτρια πτυχή της ζωής σου. Θα μιλήσει στην καρδιά σου, θα αγγίξει το μυαλό σου, ενώ όλοι οι υπόλοιποι τα έκαναν αντίστροφα. Ο ένας που θα αποδείξει έμπρακτα τη θεωρία της ευτυχισμένης πληρότητας.

Ο προηγούμενος έρωτας διαφέρει απ’ τον επόμενο μονάχα στα όρια που θέτονται. Στη θεωρία δεν υπάρχουν όρια, όμως στην πράξη οι άνθρωποι προσπαθούμε να τον περιορίσουμε για να τον προφυλάξουμε. Τα όρια πρέπει να ισοπεδώνονται, οι κανόνες να καταρρίπτονται. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να δώσεις και να δοθείς ολοκληρωτικά, χωρίς ανασφάλειες, δίχως δικλείδες ασφαλείας. Για να κερδίσεις μία θέση στο όνειρο, είσαι αναγκασμένος να δημιουργήσεις όλες τις προϋποθέσεις, να ξεκαθαρίσεις τις προτεραιότητές σου. Βλέπεις, η θέση δε χαρίζεται.

Κάθε φορά που περιτριγυρίζεσαι από ερωτευμένα ζευγαράκια, μην απελπίζεσαι. Δεν υπάρχει λόγος να μειώνεις ούτε αυτό που προσπαθούν να χτίσουν ούτε τον εαυτό σου. Πάρε τις προσωπικές σου αποφάσεις για έναν μελλοντικό έρωτα, κράτησε ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά σου, για να τον αποκτήσεις.

Δε θέλει βιασύνες αλλά αυστηρές επιλογές, καλοζυγισμένες. Δεν έχεις κανένα πρόβλημα, είσαι τέλειος όπως ακριβώς είσαι και χρειάζεσαι κάποιον να στο υπενθυμίζει καθημερινά κι ανελλιπώς. Ένας άνθρωπος σε έχει ανάγκη για να του χαρίσεις την ευτυχία.

Ο έρωτας δεν είναι καρμικός, απλά αργοπορημένος.