Αν κάποτε σε χάσω

Ήλπιζα να μη χρειαστεί ποτέ να το διαβάσεις. Ήλπιζα να το διαγράψω, να το πετάξω στα σκουπίδια, όμως η ζωή δεν τα έφερε έτσι. Τώρα, ο λόγος μου βρίσκεται στα χέρια σου, αν και πιστεύω ότι το περίμενες. Το ήξερες πως θα σου γράψω για μία τελευταία φορά, για ένα οριστικό αντίο. Αυτό που δεν ξέρεις είναι πως το έγραψα ένα μεθυσμένο βράδυ που έλειπες και σε σκεφτόμουν συνέχεια. Δεν ξέρω γιατί το έγραψα αλλά πιστεύω ότι εσύ θα καταλάβεις. Άλλωστε, γνώριζες κάθε πράξη μου πριν καν τη σκεφτώ.

Όπως καταλαβαίνεις, δεν έχω την παραμικρή ιδέα γιατί χωρίσαμε. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω από τώρα τον λόγο, όμως δεν έχει καμία σημασία. Θυμάσαι τι σου έλεγα για τις σχέσεις; Οι άνθρωποι πρέπει να χωρίζουν πριν φτάσουν στο σημείο να μισηθούν. Θέλω να πιστεύω πως κράτησα το λόγο μου, μάζεψα τα πράγματά μου, σε φίλησα στο μέτωπο κι έφυγα. Χωρίς τραβηγμένες σκηνές κι υστερίες, χωρίς να κοιτάξω πίσω. Αν έγιναν όλα όπως τα φαντάστηκα, τότε μόνο ένα έχω να σου πω. Σ’ αγαπάω ακόμα.

Μου άρεσες απ’ το πρώτο βλέμμα, με γοήτευσε η αύρα σου. Σε ερωτεύτηκα, όταν μου ανοίχτηκες, όταν μου μίλησες για τις πεποιθήσεις σου, τα όνειρά σου, ενώ παράλληλα το πάθος σου με κυρίευε. Όμως, ποτέ δε σου είπα πότε συνειδητοποίησα πως σε αγαπάω. Ήταν μετά τον πρώτο μεγάλο μας καβγά. Τη στιγμή που χτύπησα την πόρτα κι έφυγα, τότε το κατάλαβα. Σε κάθε μάχη, κάθε δυσκολία το θυμόμουν. Βλέπεις, με πολλούς ανθρώπους μπορώ να γελάω, αλλά με ελάχιστους μπορώ να μαλώνω και να απολογούμαι ή να συγχωρώ.

Βασικά, θα σε αγαπάω για πάντα. Τώρα το διατυπώνω σωστά. Έγραψες πολλές απ’ τις καλύτερες αναμνήσεις μου. Έγινες ένα απ’ τα ωραιότερα κομμάτια της ψυχής μου, ένα αναπόσπαστο μέρος του χαρακτήρα μου. Γι’ όλα αυτά και πολλά ακόμα, θα σε ευγνωμονώ για πάντα. Τίποτα κακό δε θυμάμαι, προσπαθώ ακόμη κι αυτήν τη στιγμή να θυμηθώ κάτι αρνητικό αλλά τζίφος. Θυμάμαι πόσο νευρίαζα, τις ατέλειωτες λογομαχίες, όμως δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τους λόγους. Γνώριζα πως όλα θα ήταν πολύ χειρότερα δίχως εσένα στο πλάι μου και στο τέλος γελούσα. Μπορεί να μην ήσουν τέλεια, αλλά εμένα μου χάρισες την τελειότητα.

Σκέφτομαι τον εαυτό μου να φεύγει για τελευταία φορά μακριά σου κι, ακόμη κι εκείνη τη στιγμή, με φαντάζομαι με ένα πλατύ χαμόγελο. Στο είχα πει πώς αυτή είναι η αγαπημένη μου λέξη; Χαμόγελο. Είναι η μοναδική λέξη που είναι πάντοτε χαρούμενη, γαλήνια, ευτυχισμένη. Δεν κρύβει μυστικά, δεν παρερμηνεύεται. Η μοναδική λέξη που κάθε φορά που βγαίνει απ’ το στόμα σου γίνεται πράξη. Η αλήθεια είναι ότι το μόνο όνειρο που είχα από παιδί στη ζωή μου είναι να βλέπω χαμογελαστούς ανθρώπους. Πόσο μάλλον, όταν μιλάω για το δικό σου χαμόγελο.

Είμαι πολύ περήφανος που κατάφερα να σε κρατήσω, έστω και λίγο, κοντά μου. Επειδή σε γνώρισα, σε έζησα κι αυτό δε θα αλλάξει. Θέλω να πιστεύω πως κι εσύ θα νιώθεις περήφανη για μας, για όσα παλέψαμε και κατακτήσαμε, για όσα όνειρα πραγματοποιήσαμε. Ειλικρινά, ελπίζω να είσαι υπερήφανη για μένα, για τον άντρα που είχες δίπλα σου τόσο καιρό κι αυτό δε θα αλλάξει. Δε θέλω να αλλάξει. Θέλω να σέβεσαι όσα χτίσαμε και να μην τα γκρεμίσεις. Να νιώθεις πλήρης για όσα μαζί ζήσαμε και να χαμογελάς.

Έτσι, φτάνουμε στην πρώτη και τελευταία χάρη που θα σου ζητήσω ποτέ. Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε τυχαία στο δρόμο, θέλω να με κοιτάξεις στα μάτια, να μου χαμογελάσεις και να μου πεις: «Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω». Την επόμενη και κάθε επόμενη. Μη σκύψεις το κεφάλι και φύγεις, μη με προσπεράσεις. Θα πληγωθώ πολύ αν με αντιμετωπίσεις σαν έναν περαστικό, έναν ξένο, γιατί ξέρω πως δεν ήμουν. Είμαι σίγουρος ότι δε θα αξίζω τέτοια αντιμετώπιση. Μη με απαξιώσεις, μη με περιφρονήσεις εμένα και τις αναμνήσεις μας. Μην αφήσεις ένα κακό τέλος να διαγράψει την αγαπημένη ιστορία μας.

Κάνε μου αυτή τη χάρη. Η μεγαλύτερή μου ευχαρίστηση θα ήταν να σε ακούσω να μιλάς για μας σε τρίτους. Μόνο ένα πράγμα θα ήθελα να ακούσω: «Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι». Επειδή ήταν. Μαγευτικό κάθε του στιγμή. Δε θέλω να χωρίσουμε σαν φίλοι, σε καμία περίπτωση. Θέλω να μη το διαλύσουμε, να μην κάψουμε τις φωτογραφίες της ζωής μας. Μπορεί να μην είναι προφίλ, όμως θα είναι πάντα σε έναν ευχάριστο φάκελο του παρελθόντος. Για αυτό το λόγο δε θα σου πω ποτέ αντίο, δεν μπορώ να σε αποχωριστώ. Όχι με μία λέξη.

Θα σου δώσω την καλύτερη ευχή που μπορώ να σκεφτώ. Σου εύχομαι να μείνεις η ίδια. Εις το επανιδείν!