Δε θα με ξεχάσεις

Άκουσα ότι ρωτούσες για μένα. Πώς είμαι, πώς περνάω κι αν είμαι καλά. Είχες καιρό να με δεις, να μάθεις νέα μου. Άκουσα ότι η ζωή σου πάει απ’ το καλό στο καλύτερο, είσαι πραγματικά ευτυχισμένη και χάρηκα. Θα ήθελα να μου το πεις από κοντά, να το δω στα μάτια σου για να σιγουρευτώ. Μέσα απ’ την καρδιά μου, εύχομαι να είναι αλήθεια, να βρήκες όλα όσα έψαχνες, όσα σε κρατούσαν πίσω. Ελπίζω να μην άλλαξες και να θυμάσαι όλα αυτά που σου έμαθα.

Ξέρεις, ποτέ δεν έγραψα για σένα. Έχω γράψει χιλιάδες λέξεις, εκατοντάδες σελίδες για αγάπες κι έρωτες, όμως, ποτέ για σένα. Δε μίλησα σε κανέναν για σένα πέρα απ’ τα τυπικά, τα κράτησα όλα για μένα, μέχρι και το όνομά σου προσπαθούσα να το αποφεύγω σε συζητήσεις. Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να καταλάβω και να παραδεχτώ την αλήθεια. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ο ένας τον άλλο, κι ας προσπαθήσαμε ο καθένας με τον τρόπο του. Άλλωστε, ήταν η πρώτη φορά που αγαπήσαμε ολοκληρωτικά έναν άνθρωπο.

«Δε θα σε ξεχάσω ποτέ», αυτό έλεγε το γράμμα σου. Το διάβασα μόνο μία φορά, αλλά θυμάμαι την κάθε λέξη. Νόμιζα πως ήταν λόγια του αέρα, άδειες κουβέντες σε ένα κομμάτι χαρτί. Φερόμουν σαν χαζός, κυνικός, ώσπου μια φίλη σου μου έδειξε το λάθος μου. «Μιλάει για σένα με τα καλύτερα λόγια, σε αγαπάει πολύ, να το ξέρεις». Εκείνο το βράδυ έπνιξα τον πόνο μου στο ποτό. Εκείνο το βράδυ, είχα γενέθλια και πήρα το καλύτερο δώρο. Αν κι αργά, συγγνώμη που σε αμφισβήτησα, που αμφέβαλλα σαν ηλίθιος για σένα και την ιστορία μας.

Ήμουν ο πρώτος άνθρωπος που σε αντιμετώπισε ως γυναίκα, ως κυρία. Μέχρι τότε όλοι σου φέρονταν σαν παιδί και το χαιρόσουν. Σε μένα τα νάζια σου δεν περνούσαν, οι μαλακίες τιμωρούνταν. Δε συγχωρούσα κανένα λάθος με ένα χαμόγελο, δε λύγιζα στις απαιτήσεις σου. Ήμουν αυστηρός μαζί σου, ήταν ο μόνος τρόπος. Είδα σε σένα ένα δυναμικό χαρακτήρα, έναν άνθρωπο γεμάτο φιλοδοξίες κι όνειρα που έψαχνε το ανάλογο στήριγμα. Ένιωσα τη φλόγα μέσα σου κι ενώ όλοι προσπαθούσαν να την ελέγξουν, εγώ την άφησα ελεύθερη. Σε ξύπνησα. Όταν όλοι σου έδιναν αόριστες και πιεστικές συμβουλές, εγώ τους βούλωνα το στόμα. Οι άλλοι θέλανε να σε προστατέψουν για να μην πέσεις, ενώ εγώ ήμουν πάντα δίπλα σου για να σε σηκώσω.

Δε σου είπα ποτέ ψέμματα. Ακόμη κι όταν δε με πίστευες, εγώ σου έλεγα την αλήθεια. Δε στην αρνήθηκα ποτέ, ήσουν ανεκτίμητη για μένα, δε θα σε πρόδιδα ποτέ. Μία φορά με χαστούκισες, επειδή νόμιζες πως σε απάτησα. Δε μίλησα. Με έβρισες και δε σου απάντησα. Τη δεύτερη φορά που σήκωσες χέρι δεν το άφησα να περάσει έτσι. Το έπιασα και σου είπα για ακόμη μια φορά την αλήθεια: «Αν δε με πιστεύεις, φύγε». Έμεινες. Δε με αμφισβήτησες ποτέ ξανά, επειδή δε θα στο συγχωρούσα.

Έχω μόνο έναν κανόνα και στον είπα απ’ την πρώτη στιγμή. Θα με σέβεσαι. Απαιτώ το σεβασμό μέχρι να τον κερδίσω. Θα σέβεσαι όσα ακράδαντα πιστεύω, δε θα παίξεις με τις ιδεολογίες μου, δε θα κακολογήσεις τους ανθρώπους που εκτιμάω, δε θα κοροϊδέψεις το παρελθόν μου. Αυτός είμαι, αυτός έγινα και δεν ανέχομαι από κανένα να με δουλεύει. Ένας απαράβατος κανόνας. Δε χρειάστηκε να τον επαναλάβω.

Είμαι παράξενος, όμως, εσύ με φώναζες ξεχωριστό. Με ρωτούσες συνέχεια για τις συνήθειές μου, για τον τρόπο σκέψης και τον χαρακτήρα μου. Γιατί κοιτάω πάντα τους ανθρώπους στα μάτια. Γιατί δε μασάω ποτέ τα λόγια μου, ακόμη κι όταν μπορεί να πικράνω κάποιον. Γιατί λέω συνέχεια «ευχαριστώ», «παρακαλώ» και «συγγνώμη» σε όλους; Γιατί προσπαθώ να τους βοηθάω όλους; Κάθε φορά έπαιρνες την ίδια απάντηση: «Έτσι θέλω να μου φέρονται».

Το τέλος μας ήταν εξίσου ξεχωριστό. Κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις, σου ψιθύρισα λίγο πριν φύγεις. Δε θα σε σταματούσα, δε θα άκουγες ένα ρομαντικό μονόλογο και παρακάλια. Όχι από μένα. Όχι απ’ τον άνδρα που σου έμαθε να παίρνεις μόνη σου τις αποφάσεις σου. Ήθελα να θέλεις να μείνεις και περίμενες να σε κρατήσω. Οι επιθυμίες μας ήταν αταίριαστες. Δε σε πίεσα ποτέ, ούτε την τελευταία μας στιγμή. Σε κοιτούσα στα μάτια, όσο κρατούσα ανοιχτή την πόρτα κι αντίκρισα το δισταγμό σου λίγο πριν χαθείς μέσα στη νύχτα. Δεν το μετάνιωσα ποτέ.

Αυτή είναι η ανταμοιβή μου. Για όσα σου προσέφερα, για όσα πάλεψα, για όσα σου δίδαξα. Όλα αυτά με κάνουν ευτυχισμένο. Τώρα είμαι σίγουρος ότι δε θα με ξεχάσεις. Θα σε θυμάμαι ως την πρώτη μου αγάπη. Θα με θυμάσαι σαν τον πρώτο σου έρωτα.