Δεν κατάλαβα ποτέ το νόημα της λέξης «παράξενος». Τι πάει να πει παράξενος; Μόνο με το διαφορετικός μπορώ να το συνδυάσω, αλλά και πάλι δεν ταυτίζονται οι ερμηνείες. Μάλλον εννοείς μη-κανονικός, όμως επίσης γεννιούνται πολλά ερωτήματα ως προς το τι θεωρείς εσύ κανονικό. Δεν υπάρχει κανονικός άνθρωπος, φιλαράκι. Όσο και να θες να βάλεις έναν άνθρωπο σε καλούπια, να του δώσεις μορφή και χαρακτηριστικά που να συνάδουν με τις απαιτήσεις σου, είναι αδύνατο.
Σύμφωνα με τη βιολογία, οργανικά όλοι είμαστε ίδιοι. Διαφέρουμε μόνο ως προς την προσωπικότητα και την εμφάνιση. Αν σου ζητήσω να μου δώσεις ένα παράδειγμα ενός νορμάλ ανθρώπου δε θα τα καταφέρεις. Εννοείται πως η εμφάνιση δεν μπαίνει καν στη συζήτηση. Οπότε, για σκέψου την κανονική προσωπικότητα. Γίνεται να την ορίσεις; Και αν ναι, πώς;
Τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί είμαστε οι άνθρωποι ταυτόχρονα. Αυτό είναι και το συναρπαστικό της όλης υπόθεσης. Ξεκινάς κάθε μέρα σου ερχόμενος σε επαφή με διαφορετικά άτομα, πρωτόγνωρες ιδέες κι απόψεις. Καινούριοι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή σου για να σου δείξουν μία νέα αντίληψη της ζωής, ένα νέο δρόμο για να περπατήσεις.
Μου φαίνεται απίστευτος, παράλογος ένας κόσμος πλημμυρισμένος από νορμάλ ανθρώπους. Μία ανιαρή συνήθεια αποτελούμενη από άτομα με ίδια όνειρα κι ίδια ζωή. Βαριέμαι μόνο που το σκέφτομαι. Απαλλαγμένος από διαφωνίες και συγκρούσεις, καταδικασμένος σε μία μόνιμη κατάσταση. Η εξέλιξη δε θα υπήρχε καν στα λεξικά ως έννοια. Άρα, ξέχνα το νορμάλ κι απόλαυσε το διαφορετικό.
Δημιουργηθήκαμε για να διαφέρουμε. Μέχρι και τα ζώδια, σου λένε, είναι δώδεκα διαφορετικά είδη με κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι αυτές που τους κάνουν ξεχωριστούς. Οποιονδήποτε κι αν γνωρίσεις, ξέρεις ότι είναι μοναδικός, δεν υπάρχει άλλος ίδιος πουθενά επάνω στη Γη. Θα σου χαρίζει μοναδικές εμπειρίες, για να έχεις να θυμάσαι. Μία διαφορετική άποψη μέσα στη συνηθισμένη καθημερινότητά σου.
Στο δικό μου το μυαλό, κανονικός σημαίνει υπό προϋποθέσεις ιδανικός. Το κανονικό, στην ουσία του, είναι το τέλειο μέσα σε πλαίσια. Κανόνες κι όρια για μία δήθεν φυσιολογική ζωή. Ο άνθρωπος το τέλειο δε θα το αγγίξει ποτέ, ίσως καταφέρει να ξεπεράσει το μέτριο. Δηλαδή, το ιδανικό θα ήταν να μην υπάρχει μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους – ουτοπικό θα έλεγα. Οπότε, κανονικά θα έπρεπε να κυριαρχεί μόνο η αγάπη κι η κατανόηση. Ούτε κατά διάνοια. Ο άνθρωπος είναι ατελής αλλά μπορεί να φτάσει στην ολοκλήρωση μέσα απ’ το σύνολο.
Η αλληλεπίδραση με άλλους μπορεί να σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Να βελτιώσεις το χαρακτήρα σου και να πραγματοποιήσεις αλλαγές σε όλη τη βιοθεωρία σου. Αυτός είναι κι ο σκοπός της κοινωνίας, η αυτοβελτίωση. Διορθώνοντας τον εαυτό μας, πηγαίνουμε το σύνολο ένα βήμα μπροστά, ο καθένας με τον τρόπο του και τις επιλογές του. Διαφορετικοί άνθρωποι με έναν κοινό στόχο.
Βέβαια, μπορεί να μην υπάρχει το νορμάλ και να έχει τόσα θετικά αυτό, όμως έχει ένα βασικό μειονέκτημα. Όλοι αυτοί οι περίεργοι συνδυασμοί χαρακτήρων, κατά πάσα πιθανότητα, θα περάσουν δύσκολα μέχρι να κατανοήσουν αμφότεροι τις διαφορές τους. Υπάρχουν ανάμεσά μας εκρηκτικοί συνδυασμοί ανθρώπων που η γνωριμία τους και μόνο μυρίζει μπαρούτι.
Γι’ αυτό το λόγο, όλοι μας χρειάζεται να έχουμε θέληση, κατανόηση και το βασικότερο, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα μένοντας αποστασιοποιημένοι ή κρίνοντας κάποιον με βάση τα δικά μας καπρίτσια. Είναι αναγκαίο να φορέσουμε τα παπούτσια του για να τον καταλάβουμε σε βάθος. Να δούμε την αλήθεια του με τα δικά του μάτια, αφήνοντας στην άκρη την κριτική.
Ο κανονικός άνθρωπος δε γεννήθηκε ακόμη κι ούτε πρόκειται. Κατ’ επέκταση δεν υπάρχουν και κανονικές σχέσεις, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Είμαστε παράξενοι, περίεργοι, διαφορετικοί, πες το όπως θες, όμως είμαστε αυθεντικοί. Πραγματικοί άνθρωποι με τα θετικά και τα αρνητικά μας. Μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας και εξελισσόμαστε. Γινόμαστε καλύτεροι μέρα με τη μέρα, αναζητώντας το διαφορετικό που θα απογειώσει τη ζωή μας.
Το νορμάλ είναι άχρωμο κι η ζωή πρέπει να είναι γεμάτη από χρώματα!
Επιμέλεια Κειμένου Θάνου Αραμπατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
