Δεν είμαστε μονογαμικοί εκ φύσεως

Το αίσθημα της συντροφικότητας, της ουσιαστικής επικοινωνίας ανήκει στην ανθρώπινη φύση μας. Η δημιουργία συναισθηματικών δεσμών σε φιλικό κι ερωτικό επίπεδο είναι το μέσο για να καλύψουμε τη μοναξιά μας, την ανάγκη για πνευματική και σωματική επαφή. Αυτό που ίσως μας φαίνεται αδιανόητο είναι πως μία ολοκληρωμένη, ευτυχισμένη ερωτική σχέση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την απαραίτητη προϋπόθεση της μονογαμίας. Ο άνθρωπος εκ φύσεως δεν αποτελεί ων μονογαμικό.

Καταρχάς, χρειάζεται να οριστεί η ερμηνεία της έννοιας. Ως μονογαμικό θεωρώ εκείνον που θεωρητικά και πρακτικά είναι σε θέση να σκεφτεί και να περάσει ολόκληρη τη ζωή του με έναν άνθρωπο. Δεν είναι αυτός που μέσα σε μία σχέση δε θα απιστήσει, αλλά εκείνος που δοθείσης της ευκαιρίας δε θα σκεφτεί καν να βάλει άλλον άνθρωπο στη ζωή του. Βρίσκει σε ένα πρόσωπο όλα τα χαρακτηριστικά που θα του χαρίσουν την ευτυχία, χωρίς φοβίες, ανασφάλειες και αμφιβολίες. Δε διανοείται την πιθανότητα να τον αποχωριστεί, νιώθει ότι κανένας δε είναι ικανός να αντικαταστήσει τον έναν. Μονογαμικός είναι ο άνθρωπος ο οποίος πιστεύει αποκλειστικά στο μοναδικό μισό που μπορεί να τον ολοκληρώσει και βιώνει τη ζωή του με αυτό το σκεπτικό.

Εκ φύσεως, ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό ων. Δεν ερωτεύεται απόλυτα μόνο μία φορά, δεν αφοσιώνεται μόνο σε ένα πρόσωπο, δεν προσδοκά το θαύμα που θα τον λυτρώσει. Κάθε φορά που μία προσωπικότητα ή μία εμφάνιση πληροί τα ελάχιστα, απαιτούμενα χαρακτηριστικά δίνεται ψυχή και σώμα. Ψάχνει μία τυπική επαφή για να νιώσει μία κατά φαντασία έλξη, απεγνωσμένα ψάχνει έναν άνθρωπο που θα τον απελευθερώσει από τη μοναξιά του. Βάζει στη ζωή του υποκατάστατα με την ελπίδα ότι θα τον σώσουν, θα τον αγαπήσουν και θα μείνουν δίπλα του σε κάθε δύσκολη στιγμή. Στηρίζεται σε όσους κρίνει ότι μπορούν να του δώσουν ένα χέρι βοηθείας.

Έχει βρει κάποιον για να μοιραστεί τη ζωή του. Όμως, αυτό δεν είναι ποτέ αρκετό. Στο μυαλό του, κρυφά, ψάχνει έναν καλύτερο σύντροφο. Το «καλύτερος» μπορεί να εκφράζεται με πολλούς τρόπους όπως, περισσότερα λεφτά, καλύτερη εμφάνιση, ισχυρότερη προσωπικότητα. Πάντα θα συνεχίζει να ψάχνει μία βελτιωμένη έκδοση συντρόφου, για να καλύψει τα κενά που αφήνει ο προηγούμενος. Αφοσιώνεται σε μία εξοντωτική αναζήτηση, χωρίς να γνωρίζει πως είναι ένας φαύλος κύκλος. Το «τέλειο» δεν υπάρχει, το «άλλο μισό» είναι μία κενή εφεύρεση των ανθρώπων. Είμαστε μονάδες, ολοκληρωμένες προσωπικότητες με μοναδικό σκοπό την ευτυχία.

Πολλοί νομίζουν ότι η έννοια του πολυγαμικού ανθρώπου έχει να κάνει με την πολυποίκιλη ερωτική ζωή του. Οι πολλοί ερωτικοί σύντροφοι είναι το αποτέλεσμα του τρόπου ζωής του. Το σεξ είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Εφόσον, δεν καταφέρνει να βρει το ιδανικό, προσπαθεί να καλύψει το κενό του σε ξένα κρεβάτια. Φαντασιώνεται εικόνες τις σχέσεις οι οποίες πιστεύει ότι θα τον απογειώσουν συναισθηματικά, σεξουαλικά, διότι ο σύντροφός του δεν είναι αρκετός. Μεταξύ μας, σπάνια θα είναι. Αυτό που δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί, είναι ότι το σεξ δεν πρόκειται ποτέ να τον ολοκληρώσει συναισθηματικά. Είναι απλώς μία παροδική έξοδος διαφυγής από τη σκληρή πραγματικότητα, από τον κόσμο, που κατά την γνώμη του, είναι λίγος για αυτόν.

Η αλήθεια είναι πως συμβιβαζόμαστε. Το «μέτριο» μας φαίνεται αρκετό, γιατί το «απίστευτο» μας φοβίζει. Ονειρευόμαστε τον εαυτό μας ως τον τέλειο μονογαμικό τύπο με τον απίθανο σύντροφο και καταλήγουμε στον κοντινό, μέτριο και συμπαθητικό «έρωτα». Δεν είμαστε μονογαμικοί, επειδή είμαστε πολύ μικροί για να συνειδητοποιήσουμε την έννοια. Το εύκολο και γρήγορο πάντα θα υπάρχει στο κρεβάτι μας. Η ανικανότητά μας να αποδεχτούμε τη μοναξιά και να την εκπαιδεύσουμε, μας θέτει έρμαια του εγωισμού μας. Καταφεύγουμε φοβισμένοι στον δίπλα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς ελπίδες και απογοητεύσεις. Η πολυγαμική φύση μας ενισχύεται από τον ατίθασο εγωισμό μας, την άμεση ανάγκη μας για συντροφικότητα.

Αν ήμασταν μονογαμικοί, δε θα ήμασταν τόσο μόνοι. Ίσως.