Ξημέρωσε κι ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις. Ανοίγεις τα μάτια σου μετά από αρκετές προσπάθειες και σηκώνεσαι επιτέλους απ’ το κρεβάτι για να ξεκινήσεις τη μέρα σου. Ακολουθείς πιστά το πρωτόκολλο που έχεις δημιουργήσει, νιώθοντας να αναλώνεσαι πλήρως στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Αφού πιεις την πρώτη γουλιά καφέ για να μπει σε λειτουργία ο εγκέφαλος, σκέφτεσαι όλα όσα έχεις να κάνεις και σε πιάνει μια βαριεστιμάρα, άλλο πράγμα. Ναι, έτσι όμως δεν κάνουμε δουλειά.
Έχεις τόσες ασχολίες κι υποχρεώσεις κάθε μέρα κι απ’ τη βαρεμάρα που σε δέρνει δεν κάνεις ούτε τις μισές. Δουλειά, σχολή, υποχρεώσεις, φίλοι, σχέση, προσωπικός χρόνος. Μαζεύονται πολλά και δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Ακυρώνεις το ένα για να προλάβεις το άλλο, όπου συνήθως επιλέγεις την προσωπική διασκέδαση, ας μη γελιόμαστε. Και για να παρηγορηθείς, δικαιολογείς τον εαυτό σου σκεπτόμενος ερωτήσεις όπως: «Ε πού να τα προλάβω όλα; Τι είμαι;» και συνεχίζεις το ξύσιμο.
Έχεις κι εσύ τα δίκια σου. Απ’ τη μία το διάβασμα για την εξεταστική και απ’ την άλλη ο καφές. Χωρίς δεύτερη σκέψη βρίσκεσαι να αράζεις την πέτσα σου σε καναπέ γνωστού μαγαζιού με ένα φρέντο εσπρέσσο αγκαλιά. Πάει το διάβασμα, πέταξε μακριά και χάθηκε στον ορίζοντα. Την επόμενη μέρα, το ίδιο ακριβώς δίλημμα και ούτω καθεξής. Μέχρι να έρθει η εξεταστική, καλή ώρα, όπου τρέχεις να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Και στην εξεταστική βαριέσαι, αλλά δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι.
Επειδή βαριέσαι, αναθέτεις όσα έχεις να κάνεις για την επόμενη μέρα, εβδομάδα ή μήνα με αποτέλεσμα να χάνεις την μπάλα πολλές φορές. Είναι πολύ απλό. Βαριέσαι και δυσανασχετείς για αυτά που δεν έχεις καμία όρεξη να κάνεις. Δε γουστάρεις να ασχοληθείς με καταστάσεις που δε βρίσκεις κανένα ενδιαφέρον. Είναι αγγαρείες, τις οποίες θεωρείς καταναγκαστικά έργα και χάσιμο χρόνου. Ξέρεις ότι δε θα περάσεις καλά, όπως ξέρεις επίσης ότι δεν μπορείς και να τις αποφύγεις.
Μία παλιά ρήση λέει: «Ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις, κάτσε να το απολαύσεις». Πέρασες σε μία σχολή, της επιλογής σου ή μη, και σίγουρα θα υπάρχει κάτι εκεί που θα σε εξιτάρει να ασχοληθείς. Ξεκίνησες μία νέα δουλειά, η οποία μπορεί να μην είναι αυτή που ονειρευόσουν, όμως στο χέρι σου είναι να τη δεις πιο αισιόδοξα. Υποστήριξε τις επιλογές σου κι απόλαυσέ τες στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Είναι σημαντικό να έχεις ένα πρόγραμμα στη ζωή, μία λίστα ταξινομημένη με βάση τις επιθυμίες και τα όνειρά σου. Να γνωρίζεις πού θέλεις να φτάσεις, για να βρεις και τον τρόπο που θα το πετύχεις. Όμως, πέρα από αυτήν την αυστηρή δομή της ζωής σου, είναι απαραίτητα και τα ευχάριστα διαλείμματα. Να αποδράσεις απ’ την πλήξη και τη συνήθεια, να χτυπήσεις την ανία στη ρίζα της. Ο λόγος της ανίας είναι η μονιμότητα και ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Το αντίθετο της βαρεμάρας είναι η ποικιλία. Είναι το υλικό που θα δώσει χρώμα στη ζωή σου. Από σήμερα λοιπόν, ξεκίνα νέες δραστηριότητες, νέα χόμπι, γνώρισε νέους ανθρώπους. Ανανέωσε τη ζωή σου, κρατώντας σταθερές τις αναλογίες με τις ήδη υπάρχουσες υποχρεώσεις. Βρες τη χαρά και το κέφι σου σε αυτές τις μικρές στιγμές. Κάνε κάθε μέρα ένα βήμα μπροστά, με μοναδική κατεύθυνση μία χαρούμενη κι ενθουσιώδη ζωή. Περπάτησε όλα τα βήματα μέχρι το τέλος, χωρίς να σε απασχολεί το πόσα έχασες απλά ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι.
Σταμάτα να ξεφυσάς με το παραμικρό. Κουράζεσαι με την πρώτη δυσκολία, βαριέσαι να συνεχίσεις και τα παρατάς. Η ζωή θέλει κότσια. Να την πιάσεις απ’ το λαιμό και να την ξεζουμίσεις. Εσύ, μέχρι στιγμής, απλά αλλάζεις κανάλι στην τηλεόραση ξαπλωμένος με τις φόρμες σε ένα βολικό καναπέ, ραμολιμέντο ετών 25. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου και χάραξε το δικό σου δρόμο. Κανένας δε βαριέται από τις περιπέτειες, γιατί αυτές μας κρατάνε ζωντανούς και ακμαίους.
Η ζωή πρέπει να είναι σαν τα πιτόγυρα. Να μην τη χορταίνεις ποτέ!
Επιμέλεια Κειμένου Θάνου Αραμπατζή: Πωλίνα Πανέρη.
Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
