Ο Mr 4000, Γιάννης Σπαλιάρας, ζηλεύει τους άντρες με χιούμορ. Τον φαντάζομαι να κάνει κίνηση σε κοπέλα σε μπαρ και ταυτόχρονα να κάνει είσοδο τύπος, αναστήματος 1,60 με τα χέρια ψηλά και καλοστημένη μπάκα, λέγοντας με λάγνο βλέμμα: «Έτσι για να ξέρεις, είμαι πολύ καλός στο κρεβάτι, μπορώ να κοιμάμαι όλη μέρα». Γελάει η κοπέλα κι ο Γιάνναρος αποχωρεί με σκυμμένο το κεφάλι σημειώνοντας την ατάκα για την επόμενη.
Πέρα από την πλάκα, εγώ περισσότερο από όλους ζηλεύω αυτούς που τρώνε από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του ήλιου χωρίς να βάζουν γραμμάριο. Και μετά σου λένε ισότητα, ρε φίλε.
Το γέλιο δίνει ζωή, εκτός αν πνίγεσαι, και το μέσο που το προκαλεί είναι το χιούμορ, η πλάκα. Χωρίς αυτό η ζωή μοιάζει με ταινία δράσης χωρίς τον Jason Statham. Το ζητάνε οι άνθρωποι το γέλιο είτε για να απαλύνουν τον πόνο τους είτε για να φορέσουν ένα μεγαλύτερο χαμόγελο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι πιο συμπαθείς άνθρωποι που μας περιβάλλουν έχουν εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ. Χαίρομαι να βλέπω τσαλακωμένους ανθρώπους, να αυτοσαρκάζονται ανελέητα χωρίς ίχνος κόμπλεξ, τρολλάροντας τον ίδιο τους τον εαυτό προκαλώντας άφθονη χαρά γύρω τους.
Επιπλέον, το χιούμορ είναι ένα από τα δυνατότερα όπλα του άνδρα στον πόλεμο της κατάκτησης του άλλου φύλου. Αποτελεί τον ωραιότερο τρόπο προσέγγισης αλλά και λόγο για τα επόμενα ραντεβού. Καλύπτει προσωπικές ανασφάλειες, διαλύει την αμηχανία και «ξεπαγώνει» το συνομιλητή αυξάνοντας τις πιθανότητες της επιτυχίας.
Βέβαια καλά θα ήταν να μη χρησιμοποιείς ατάκες τόσο κλισέ, οι οποίες λέγονταν την εποχή της λατέρνας, ή σεξιστικές γιατί θα καταλήξεις στο μπάνιο να προσπαθείς να καθαρίσεις τη βότκα από το πουκάμισο κι είναι κρίμα. Αφού πας που πας, σκέψου κάτι ευφάνταστο ή απλά συστήσου. Χίλιες φορές καλύτερο απ’ το αρχαίο αστείο του ζαχαροπλάστη. Ναι, ακόμα λέγεται.
Το γέλιο βγάζει έναν ερωτισμό, μία κάβλα κι αυτό είναι λογικό να επιφέρει ζήλια. Το παράξενο είναι ότι δε ζηλεύεις τον τρίτο γενικά, εκτός αν βλεφαριάζει πολύ τη δικιά σου. Σου τη βιδώνει και χαλιέσαι γιατί δεν ευθύνεσαι εσύ για τη λάμψη στο πρόσωπό της. Σε καίει, σου πατάει τον εγωισμό αυτό το χαμόγελο. Εκείνη τη στιγμή θες να τον αρπάξεις και να τον κάνεις μπίλιες. «Γιατί αυτός κι όχι εγώ;», σκέφτεσαι, «Δική μου δουλειά είναι το γέλιο της, κάνε πίσω, ρε γελοίε».
Έχεις δίκιο. Είσαι υποχρεωμένος να της προσφέρεις όσες περισσότερες στιγμές ευτυχίας μπορείς. Είναι καθήκον σου αλλά όχι αποκλειστικό προνόμιο. Θέλει μέτρο η ζήλια για να μη μετατραπεί σε καταπίεση. Όπως και να το κάνουμε, δεν είσαι ο πιο αστείος άνθρωπος στη Γη, θα γελάσει και με άλλους, όμως είσαι αυτός που επέλεξε να έχει δίπλα της. Αυτό είναι μακράν πιο σημαντικό. Η παρουσία σου και μόνο της προσφέρει το πιο όμορφο κι ειλικρινές χαμόγελο. Αυτό δε σου είναι αρκετό;
Η ζήλια σου μπορεί να πάρει και δημιουργική μορφή, κίνητρο για να αρχίσεις να προσπαθείς περισσότερο. Αφού θέλεις να μείνεις αξέχαστος πρέπει να της προσφέρεις μοναδικές στιγμές κι εμπειρίες. Ανιδιοτελώς ή εγωιστικά, πρόσφερέ της αυτό που δεν πρόλαβε να ονειρευτεί. Χάρισέ της το πιο δυνατό γέλιο, τόσο αληθινό ώστε όλα τα επόμενα που θα ακούσεις να μοιάζουν τσιρίδες. Αν βαριέσαι, μη ζηλεύεις αυτούς που προσπαθούν.
Μην τσιτώνεις λοιπόν, σκάσε ένα χαμόγελο και διασκέδασέ το. Η κοπέλα σου γελάει γιατί περνάει καλά. Με αυτούς που την πληγώνουν πρέπει να τα βάζεις. Εκεί δείχνεις την αγάπη σου, το ενδιαφέρον σου και το θιγμένο αντρισμό σου. Όλα τα άλλα είναι μαλακίες.
Όσο η κοπέλα σου γελάει με την καρδιά της, κάτι κάνεις καλά. Απόλαυσέ το.
Επιμέλεια Κειμένου Θάνου Αραμπατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
