Πώς περνάνε τα χρόνια; Σαν χθες ήταν που τελείωσε το σχολείο και μπήκαμε στο πολυπόθητο πανεπιστήμιο, πριν λίγο καιρό ζήσαμε τον πρώτο μας έρωτα. Ζούμε την κάθε μέρα αλλά στο τέλος νιώθουμε σαν να πέρασε γρήγορα, βιαστικά για να έρθει η επόμενη. Άμα το σκεφτείς πάει λίγο ανάποδα η ζωή μας. Όσο είμαστε νέοι έχουμε τις αντοχές αλλά δεν έχουμε χρόνο και μεγαλώνοντας μας λείπουν οι αντοχές για να κάνουμε αυτά που θέλουμε στον άπλετο ελεύθερο χρόνο μας.
Ταξίδια, ξίδια και περιπέτειες είναι μέσα στο πρόγραμμα, όμως δεν είναι ο κύριος στόχος της νεότητας. Υπάρχουν κάποια θέματα που κανένας δε γύρισε να σου πει να τα λύσεις όσο είσαι μικρός. Εκεί που χτίζεις σιγά-σιγά τον εαυτό σου και παλεύεις με τα προβλήματα της ηλικίας, όπως έρωτες, διαβάσματα και μια καλή δουλειά, δεν έχεις χρόνο για να καταλάβεις τι σημαίνει νεότητα. Δεν είσαι ηλικιακά ικανός να αντιληφθείς το μέγεθος και το είδος των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσεις με μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου.
Έτσι λοιπόν, όσο είσαι νέος φρόντισε να τα βρεις με τη φωνή μέσα σου. Όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα για σένα. Κάψε τις αμφιβολίες που σε τριγυρίζουν πριν σε κάψουν. Για να αποφύγεις κάθε μαλάκα άνθρωπο και οποιοδήποτε εμπόδιο πρέπει να μάθεις τι ζητάς από το μέλλον σου. Τι θες να γίνεις όταν δε θα μπορείς πια να το αλλάξεις. Πίσω από μάσκες και ψέμματα βρες το αυθεντικό σε σένα και τους άλλους, γνώρισε κάθε πτυχή του κόσμου και πορεύσου σε όποιο ρεύμα σε βολεύει. Καθόρισε τον κόσμο σου με τους δικούς όρους, γιατί αλλιώς θα έρθουν κάποιοι να σου επιβάλλουν τους δικούς τους.
Νέος είναι ο ξέγνοιαστος, ανάλαφρος, χαμογελαστός αλλά και το επαναστατικό πνεύμα της κάθε εποχής. Είναι το πρόσωπο στο οποίο συνδυάζονται το παιδί κι ο ενήλικας. Αυθόρμητα γέλια και πλάκες, μία ηλικία απαλλαγμένη από επίπονα άγχη και μικροπρέπειες. Χαρακτηριστικό της τα μεγαλεπήβολα σχέδια, όνειρα για ένα μέλλον που κανένας δε θα της το χαρίσει. Πυγμή και πάθος σε κάθε απόφαση. Το μόνο πρόβλημα είναι ο συμβιβασμός. Μικρός ήθελες να αλλάξεις τον κόσμο και τώρα σε έχει αλλάξει αυτός. Αν δε μάθεις να στηρίζεσαι στα δικά σου πόδια δε θα σταθείς ποτέ όρθιος.
Είσαι ο φορέας της ελπίδας, η φωτιά που χρειαζόμαστε για να κάψουμε τα κακώς κείμενα. Αν υπάρχουν άνθρωποι ικανοί για ένα καλύτερο αύριο αυτοί είναι οι νέοι. Ατίθασοι, αδάμαστοι να παλεύουν για κάθε χαμένο όνειρο με μοναδικό τους όπλο τη θέληση. Άρα, σαν μικρό παιδί απόλαυσε τη ζωή στα άκρα, ξεζούμισέ την, φίλε μου.
Μην αφήσεις την παιδικότητά σου να χαθεί με την πάροδο των χρόνων. Είναι ένα διαμάντι μέσα σε έναν απανθρακωμένο κόσμο. Τα παιδιά δεν κράζουν, δεν κρίνουν μόνο κλαίνε και γελάνε. Γέλιο και κλάμα μόνο σου χρειάζονται για να νιώθεις αληθινός, ζωντανός. Μην είσαι καχύποπτος, μην αφήνεις τις αμφιβολίες να σε πνίξουν. Πάρε την απόφαση και στο τέλος ή θα κλάψεις ή θα γελάσεις. Έτσι να την αντιμετωπίζεις τη ζωή. Να σκέφτεσαι, να νιώθεις σαν παιδί μέσα στην ενήλικη ζωή σου.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε η νεότητα δεν έχει όριο ηλικίας. Τα ‘χει πει κι ο Κωνσταντάρας: «Τι 30, τι 40, τι 50». Αν νιώθεις νέος, είσαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κρατήσεις ξύπνιο το παιδί μέσα σου, την ώρα που θα βάζεις για ύπνο κάθε γερασμένη και παλαιολιθική ιδεολογία. Όταν θα προσπαθείς να αντεπεξέλθεις μέσα στο αποκαλούμενο «σύστημα», κόντρα σε κάθε ειδήμονα και κοινωνικό πρότυπο της εκάστοτε εποχής. Επαναστάτης με αιτία και όραμα σε ένα κόσμο που οι καλοί τον κατέστρεψαν, ενώ οι τρελοί προσπαθούσαν να τον σώσουν.
Δεν είμαστε ένας φραπές και άραγμα σε μια καφετέρια, δεν είμαστε μόνο για διασκέδαση και κραιπάλες, δεν ασχολούμαστε μόνο με μόδες και το facebook. Είμαστε πολλά περισσότερα, κάνουμε πολλά περισσότερα. Αποτελούμε την κινητήριο δύναμη, το γρανάζι που θα κάνει τη γη να γυρίζει σε καλύτερες ταχύτητες, είμαστε το μέλλον. Άρα η πιο σημαντική ασχολία των νέων, το μέγιστο επίτευγμά μας είναι η αναδιαμόρφωση ενός ξεφτισμένου πολιτισμού, η αναδιάταξη ενός ξεπεσμένου καθεστώτος που ονομάζεται «έτσι έμαθα».
Όλα αυτά που πρέπει να κάνεις όσο είσαι νέος είναι αυτά που θα χρειαστείς όταν δε θα είσαι πια.
Συντάκτης: Θάνος Αραμπατζής
