Υπάρχουν στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου, όπου έρχεται αντιμέτωπος με μεγάλα κι ουσιώδη διλήμματα. Είναι εκείνες που θα καθορίσουν τον ίδιο και την πορεία του, ζητήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν ελαφρά την καρδία. Η οριστική απόφαση δυσκολεύει με τον καιρό, ενώ το βάρος της τον πνίγει. Ζύγισε τα υπέρ και τα κατά, ένιωσε μέσα του τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα και γύρισε πάλι πίσω στο μηδέν. Δεν κατάφερε να βρει τη λύση για ένα και μοναδικό λόγο: Δεν είδε ποτέ όλα τα κομμάτια του παζλ.
Ο γρίφος του παρέμεινε άλυτος, επειδή το μυαλό του δεν ήταν σε θέση να αναλύσει όλες τις πτυχές του προβλήματος, η ενδοσκόπησή του ήταν ατελής. Χρειάζεται ένα δεύτερο ζευγάρι μάτια, έναν άνθρωπο αρκετά αποστασιοποιημένο απ’ το ζήτημα αλλά ταυτόχρονα δίπλα σ’ αυτόν. Όταν δεν έχουμε τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε, τότε τις έχει ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μας. Ο γονιός, ο αδελφός, ο σύντροφος, ο φίλος που μας νοιάζεται, μας γνωρίζει καλύτερα απ’ ό,τι εμείς τον εαυτό μας και δε φοβάται να μας πει τη σκληρή αλήθεια. Αυτός έχει την απάντηση που μας λείπει.
Τον εμπιστεύεσαι με κλειστά μάτια. Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, όταν έχει αποδείξει την αγνή αγάπη του, το παθιασμένο ενδιαφέρον του περισσότερες φορές απ’ όσες είσαι σε θέση να μετρήσεις. Έτσι λοιπόν, αφήνεσαι στα χέρια του για να σου δώσει τη συμβουλή του, την καθοριστική άποψη που χρειάζεσαι πριν καταλήξεις στην απόφασή σου. Ως παρατηρητής της κατάστασης θα σου χαρίσει μια διαφορετική οπτική γωνία, ένα νέο σκεπτικό για να βασίσεις τα επιχειρήματά σου. Όμως, θα είναι σκληρή η συμβουλή, θαρραλέα.
Έχει το θάρρος και το θράσος να μιλήσει χωρίς φόβο για τους φόβους σου. Οι περισσότεροι θα σε γέμιζαν με κενές φιλοσοφίες και τετριμμένες ατάκες, αλλά όχι αυτός. Η συμβουλή του θα σε πονέσει, επειδή έτσι πρέπει. Οι σωστές συμβουλές είναι οι πιο σκληρές, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των φόβων μας. Είναι όλα αυτά που χρόνια κρύβουμε για να μην αντιμετωπίσουμε, τα τέρατα κάτω απ’ το κρεβάτι που τρέμουμε να κοιτάξουμε. Μέχρι την ώρα που θα σ’ ακουμπήσει στον ώμο, θα λυγίσει τα γόνατα, θα κοιτάξει κάτω απ’ το κρεβάτι και θα σου πει με καθαρή φωνή: «Μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ».
Οι σκληρές συμβουλές αφορούν όλα αυτά που από τρόμο δεν παραδεχόμαστε. Είναι η παρακίνηση για να κάνουμε το επόμενο τρομαχτικό βήμα, να ξεπεράσουμε τον εαυτό και τα όριά μας. Οι εύπεπτες παροτρύνσεις δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα παραπάνω από χαμένο χρόνο. Οι άνθρωποι που θέλουν να πετύχουν όσα ονειρεύονται πρέπει να λαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον τους, χρειάζεται να είναι σκληροί με τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους. Η επιβράβευση θέλει κόπο κι ιδρώτα, θέλει να μάχεσαι καθημερινά για να ξεπερνάς οποιοδήποτε εμπόδιο σταθεί στο δρόμο σου. Μην είσαι μαλθακός.
Να ακούς τον άνθρωπο που δε σου χαϊδεύει τα αυτιά. Αυτόν που δεν ενδιαφέρεται για προσχήματα και καλοπιάσματα, αλλά θα σου ρίξει μια σφαλιάρα για να συνέλθεις. Από αυτόν προέρχονται οι πιο πολύτιμες κι αξιοθαύμαστες συμβουλές, οι μοναδικές που έχεις ανάγκη. Δια πυρός και σιδήρου θα πρέπει να περάσεις για να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος. Η βοήθειά του κρίνεται απαραίτητη, ώστε να σταματήσεις να κλαίγεσαι για τα δεινά της ζωής. Άρπαξε τη ζωή α’ τα μαλλιά και μην της αφήσεις ούτε τρίχα.
Κανένας δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη. Το αντίθετο, μάλιστα. Είναι κουραστική, επίπονη και γι’ αυτό το λόγο θέλει τσαγανό. Θέλει κότσια και πείσμα για να παλέψεις για όσα οι άλλοι παράτησαν. Να κοιτάζεις στα ίσια κάθε πρόβλημα και να το λύνεις πριν προλάβει να σε νικήσει. Δεν έχει εύκολους δρόμους και παρακάμψεις, οι ανηφόρες είναι πολλές, τα αδιέξοδα αποκαρδιωτικά, όμως ποτέ μην το βάλεις κάτω. Κάθε στόχος πρέπει να επιτυγχάνεται, κάθε εμπόδιο να καταρρίπτεται. Όλες οι δυσκολίες της δίνουν αξία στις νίκες σου, νόημα στις επιτυχίες σου.
Αν η ζωή είναι δύσκολη, γιατί οι συμβουλές να είναι εύκολες;
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη