Το πολυπόθητο καλοκαίρι, που πολλοί μετρούσατε αντίστροφα μέχρι την άφιξή του, όχι μόνο έφτασε αλλά φάγαμε και τον πρώτο του μήνα. Η πρώτη καλοκαιρινή σκέψη γίνεται στην αρχή της άνοιξης, όπου ανεβαίνουν στα κοινωνικά δίκτυα οι πρώτες φωτογραφίες από γυμναστήρια. Τρεις μήνες προετοιμασία δε θα κάνει ούτε η εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ. Όλοι περιμένουν εναγωνίως το καλοκαίρι για να ξεχυθούν σε ξαπλώστρες και μπιτσόμπαρα, πράγμα που με βάζει σε σκέψεις. Το καλοκαίρι δε μου αρέσει τόσο ο χειμώνας. Είναι σνομπ, σπάταλο κι εγωιστικό.
Αρχικά, έχεις τη ζέστη. Αυτήν την αφόρητη αύξηση της θερμοκρασίας, λες και βρίσκεσαι στα βάρβαρα καζάνια της κόλασης. Όλα τα ρούχα κολλάνε πάνω σου, εκτός αν η προετοιμασία στο γυμναστήριο απέδωσε καρπούς και δεν τα χρειάζεσαι. Ιδρώνεις ακόμα και στον ύπνο, ενώ τα κουνούπια σου ρουφάνε το αίμα χειρότερα απ’ τον ΕΝΦΙΑ.
Κλιματιστικά κι ανεμιστήρες δουλεύουν εικοσιτετράωρες υπερωρίες κι η έξοδος απ’ το σπίτι θεωρείται άθλος. Κάνεις μπάνιο σε μπανιέρα γεμάτη με παγάκια ενώ ιδρώνεις πριν και μετά. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αν φερθείς ηρωικά και βγεις απ’ το σπίτι, η ατμόσφαιρα έχει μια μυρωδιά καμένου κοτόπουλου απ’ όλους αυτούς που άρπαξαν λίγο στην πέτσα πριν γυρίσουν σπίτι.
Απ’ το κρύο μπορείς να προστατευτείς. Βάζεις ένα ρούχο παραπάνω κι είσαι μια χαρά. Η ζέστη δεν παλεύεται. Έχεις και τον κάθε μαλάκα να σου λέει να πας στη θάλασσα για να δροσιστείς. Ρε, αν μπορούσα θα έβαζα ένα λουράκι στο air condition, θα το έβγαζα βόλτα και θα του φώναζα: «Φύσα, μοναδική μου αγάπη, φύσα». Κάπως έτσι, περνάμε στο επόμενο.
Καλοκαιρινές διακοπές. Αν μένεις κοντά σε παραθαλάσσια περιοχή, είσαι καλυμμένος. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα υποφέρεις όπως οι υπόλοιποι. Αν συνυπολογίσεις όλα τα έξοδα που απαιτούνται για άνετες διακοπές, φρόντισε να βρεις καλές τιμές για να πουλήσεις το νεφρό σου. Θα ζήσεις με ένα νεφρό, αλλά τουλάχιστον θα περάσεις μία εβδομάδα ζάχαρη.
Πήγα να αγοράσω αντηλιακό κι είχε 22 ευρώ, αυτό με τον υψηλό δείκτη προστασίας. Καλύτερα να καώ και να πετάξω πάνω μου δυο μπριζόλες με λίγο λεμονάκι. Πας σε ταβέρνα και το νερό έχει 3 ευρώ το μπουκάλι. Η τιμή εξηγείται μόνο αν παρθένες το έφεραν με τα πόδια απ’ τον Όλυμπο. Ταξίδι, δωμάτιο, παραλία, έξοδοι, συν όλα τα έξτρα που χρειάζεσαι ή θέλεις σε βάζουν σε σκέψεις. Πιο φθηνά θα σου βγει ένα αυτοκίνητο.
Φτάνεις στον προορισμό σου κι ετοιμάζεσαι για τη θάλασσα. Παίρνεις τα απολύτως απαραίτητα, από ψάθες κι ομπρέλες μέχρι το ταπεράκι με τους κεφτέδες κι έφυγες για το μπανάκι σου. Φτάνεις στην παραλία και νομίζεις πως βρίσκεσαι σε διαγωνισμό bodybuilding. Σώματα πιο καλλίγραμμα κι από αγάλματα, πασαλειμμένα με ελαιόλαδο φοράνε μικροσκοπικά μαγιό και τατουάζ σαν πίνακες του Πικάσο. Εκεί, να ανοίξει η γη να μας καταπιεί, εμένα και την μπάκα μου. Βέβαια, έχω βρει τον τρόπο να περνάω απαρατήρητος και θα σας τον χαρίσω. Ρουφιέσαι μέχρι η κοιλιά να φτάσει στην πλάτη, εντοπίζεις τον πιο χοντρό στην παραλία και πηγαίνεις να κάτσεις δίπλα του. Αμέσως, έχασες όλα τα περιττά κιλά.
Αρνητικά έχουν κι οι παραλίες που συχνάζουν οικογένειες. Νιώθεις πως παρακολουθείς ζωντανά τις Οικογενειακές ιστορίες, όπου όλοι φωνάζουν, μαλώνουν για άσχετους λόγους ο ένας με τον άλλο κι οι γιαγιάδες είναι θαμμένες μέχρι το λαιμό στην άμμο.
Στην αντίθετη περίπτωση, όπου θα έκανες διακοπές το χειμώνα, δε θα είχες τέτοια προβλήματα. Τα ρούχα θα κάλυπταν όλες τις ατέλειες και θα σε προστάτευαν απ’ τα υποτιμητικά βλέμματα και τις φωνές. Οι χειμερινές διακοπές είναι πιο φιλικές προς το φαγητό. Δε χρειάζεσαι δίαιτες κι εξοντωτικές ασκήσεις για μια εξόρμηση στο βουνό. Όσο για το οικονομικό θέμα, οι σπατάλες είναι πιο περιορισμένες.
Σε περίπτωση που δε σε έχω πείσει, κρύβω έναν άσσο στο μανίκι μου. Κάνε εικόνα τον εαυτό σου στην παραλία, αραχτό σε μια ξαπλώστρα και μπροστά σου να σκάει το κύμα. Από πίσω ακούγεται ωραία, χαλαρή μουσική, ενώ εσύ απολαμβάνεις το κοκτέιλ σου. Ξαφνικά, ακούς έναν άθλιο ήχο κι ανοίγεις τα μάτια σου. Δύο τυπάδες, σε απόσταση λίγων μέτρων, παίζουν ρακέτες. Δεν έχεις ξαναπλησιάσει ποτέ τόσο κοντά στο να διαπράξεις φόνο, η φλέβα στο μέτωπό σου θυμίζει τη κόκκινη γραμμή του μετρό και τους έχει ρίξει από μέσα σου τις χειρότερες κατάρες. Πες μου τώρα ότι δε νοσταλγείς το χειμώνα. I rest my case.
Το καλοκαίρι είναι το σνομπ γκομενάκι που κοιτάει αφ’ υψηλού το απλό, λαϊκό παιδί, το χειμώνα. Δεν είναι τυχαίο πως στα αγγλικά οι λέξεις παραλία και σκύλα είναι ομόηχες.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη