Ποιος είπε ότι είναι πάντα εύκολο να είσαι ψηλός;

Μπορεί το ύψος να μην αποτελεί ένα απ’ τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης γοητείας, όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως προσθέτει πόντους. Έτσι, λοιπόν, ακολουθεί ένας ύμνος υπέρ των ψηλών ανθρώπων, μέσα απ’ τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους.

Το ύψος, με μια πρώτη ματιά, είναι υποκειμενικό. Αν βρίσκεσαι στο ενάμιση μέτρο απ’ τη γη , όλα σου φαίνονται τεράστια, ενώ απ’ τα δύο μέτρα βλέπεις μόνο μαλλιά και καράφλες. Άσε που το ύψος έχει καταντήσει σαν τις τιμές αμέσως μετά την είσοδό μας στο ευρώ, πάντα στρογγυλοποιείται προς τα πάνω. Για μία πιο καθαρή εικόνα, πιστεύω πως ο ψηλός άντρας είναι πάνω από 1,85 κι η γυναίκα πάνω από το 1,75. Τώρα, αν είσαι 1,83 δεν είσαι κοντός, έτσι κι αλλιώς 1,85 θα πεις όταν σε ρωτήσουν. Για τον ορισμό του κοντού απλά κατέβα 10 με 15 πόντους.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ψηλών είναι οι κοντοί. Καταρχάς, κάνουν κάθε φορά τις ίδιες άθλιες ερωτήσεις: «Τι καιρό κάνει εκεί πάνω;», «Γιατί είσαι τόσο ψηλός;», «Πώς βλέπεις τον κόσμο από εκεί ψηλά;». Περιμένετε σοβαρή απάντηση σε κάποιο από αυτά τα ερωτήματα ή το θεωρείτε χιούμορ; Θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο: «Πώς είναι να δένεις όρθιος τα κορδόνια σου;», «Πώς νιώθεις που δε φτάνεις να πατήσεις γη πάνω απ’ το σκαμπό;», «Πόση ώρα μετά καταλαβαίνεις τη βροχή;». Άσκοπες ερωτήσεις χωρίς λόγο ύπαρξης.

Η μόδα των τελευταίων χρόνων είναι το παρατσούκλι «ψηλέ». Δε θέλεις να μπλέκεις με ονόματα, για να μη μπερδευτείς ή δεν το θυμάσαι καν και το χρησιμοποιείς συνέχεια. Δε γουστάρω, ρε φίλε, να με φωνάζεις έτσι, δόξα το Θεό, όνομα έχω. Συναντάς ένα παλικάρι στο δρόμο κι άσχετα με το ύψος του, φωνάζεις «Πού ‘σαι, ρε ψηλέ;». Άμα είναι να το καθιερώσουμε και να βγάζουμε παρατσούκλια σε όλους με βάση την εμφάνιση. Ο κοντός, ο αυταράς, ο χοντρός, ο μυτόγκας. Μπορεί το «ψηλέ» να μην ακούγεται τόσο άσχημο, όμως όταν γίνει το όνομά σου είναι προσβλητικό.

Πολλοί άνθρωποι έχουν κόμπλεξ με το ύψος τους. Συγκεκριμένα, οι ψηλοί αισθάνονται συνέχεια εκτεθειμένοι. Πιστεύουν πως πάντα κάποιος τους βλέπει, επειδή γίνονται γρηγορότερα αντιληπτοί με το μάτι. Τραβάνε μία προσοχή, την οποία ποτέ δεν αναζήτησαν. Θέλουμε να κάνουμε καμία βλακεία και ξέρουμε ότι φαινόμαστε, όλο και κάποιος θα μας δει. Προσπαθούμε λίγο να κρυφτούμε, αλλά δεν είναι κι εύκολο όταν στεκόμαστε σαν κολώνες μέσα στη μέση. Γι’ αυτό το λόγο, οι περισσότεροι ψηλοί άνθρωποι είμαστε χαμηλών τόνων με τάσεις καμπούρας.

Οι πόνοι στη μέση και στα γόνατα είναι σχεδόν πάντα δεδομένοι. Εξαιτίας της ραγδαίας ανάπτυξης, δημιουργούνται δυσκολίες μέσα από καθημερινές ανάγκες. Στο σχολείο, για να γράψουμε έπρεπε να καθόμασταν οκλαδόν κι η καρέκλα μας ήταν ένα μέτρο πίσω, γιατί αν είχαμε λυγισμένα τα πόδια, σήκωναν το θρανίο κι αν τα τεντώναμε έβρισκαν στον μπροστινό μας. Στις μισές πόρτες πρέπει να σκύβουμε, διότι αν βρούμε γελάνε μέχρι κι οι πέτρες. Τα καθίσματα σε αεροπλάνα και λεωφορεία έχουν δημιουργηθεί για να ταξιδεύουν 10χρονα, δεν εξηγείται αλλιώς. Για να οδηγήσουμε μικρό αυτοκίνητο πρέπει να καθόμαστε στο πίσω κάθισμα.

Είμαστε πιο ατσούμπαλοι κι από μωρό που μόλις έμαθε να περπατάει. Δεν έχουμε διαρκή συναίσθηση του μεγέθους μας, με αποτέλεσμα να κάνουμε συχνά άγαρμπες κινήσεις. Κάτι σπασμένα ποτήρια από ‘δω, κάτι αγκωνιές κατά ‘κει, μετατρέπουν τη ζωή μας σε στίβο μετ’ εμποδίων. Προσπαθούμε, όσο περνάει απ’ το χέρι μας, να είμαστε προσεκτικοί αλλά τις περισσότερες φορές είναι άσκοπο. Αλλού πάνε τα χέρια κι αλλού τα πόδια.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και πρόβλημα με το ρουχισμό. Άντε τρέχα να βρεις παπούτσι 48 νούμερο και τρία έξτρα πουκάμισο, για να μη σταματάει το μανίκι στον αγκώνα. Για τις κοπέλες, φαντάζομαι τα μάξι φορέματα γίνονται μίνι.

Και τέλος, ο ερωτικός τομέας. Συνήθως, οι ψηλοί άνθρωποι ψάχνουν ψηλούς. Βέβαια, αυτό σπάνια συμβαίνει, οπότε καταλήγουμε σε διαφορές ύψους της τάξεως των 20 με 30 περίπου πόντων διαφορά. Εννοείται πως ο συγκεκριμένος παράγοντας είναι αμελητέος σε μια σχέση, όμως, για παράδειγμα, το όρθιο φιλί θυμίζει ακροβατικά στο τσίρκο. Υπάρχει μία αστεία δυσκολία, αλλά για κανένα λόγο δεν αποτελεί σοβαρό εμπόδιο. Ακόμη πιο αστείο είναι το σκηνικό, όπου ο άντρας δε θέλει η κοπέλα του να φοράει τακούνια γιατί θα του ρίχνει ένα κεφάλι.

Το ύψος είναι απλά ένας αριθμός, ένας ανεξέλεγκτος παράγοντας. Κάποιο το βλέπουν ως προσόν κι άλλοι ως μειονέκτημα.