Κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει ότι το καλοκαίρι, στ’ άκουσμα του και μόνο, μας παραπέμπει σ’ έννοιες όπως η ξεγνοιασιά, η χαλάρωση, η διασκέδαση κι όχι μόνο. Κάπου εκεί ανάμεσα στα ζεστά πρωινά στην παραλία με τ’ άρωμα καρύδας, την αλμύρα στα χείλη και τη γεύση του παγωμένου καφέ, ανάμεσα στα ατέλειωτα ξενύχτια με τα δροσερά cocktails και τον ξέφρενο χορό, στα ήσυχα βράδια στο μεζεδοπωλείο με καλή παρέα κι ένα παγωμένο ποτήρι μπίρα, όλο και κάποιος έρωτας καραδοκεί.
Ο έρωτας λοιπόν είναι μια ακόμα βασική συνιστώσα του καλοκαιριού κι ίσως αυτό οφείλεται ακριβώς στην ανεβασμένη και περισσότερο παιχνιδιάρικη διάθεσή μας, στην καλύτερη και χαλαρότερη ψυχολογία μας αλλά και στην ανάγκη μας να εμπλουτίσουμε τις παραπάνω όμορφες εικόνες μ’ ένα συναίσθημα σαν αυτό. Κι έτσι τα καλοκαίρια μας μυρίζουν έρωτα, καρύδα κι αλκοόλ με κάθε έναν τους μοναδικό και ξεχωριστό. Κι αυτή η διαφοροποίηση στα είδη του καλοκαιρινού έρωτα, έχει εκφραστεί χαρακτηριστικά από αρκετά καλοκαιρινά τραγούδια. Πάμε να δούμε μαζί το συσχετισμό σε δέκα άκρως καλοκαιρινά hits που ακούστηκαν σε κάθε παραλία.
Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια του καλοκαιριού το οποίο εστιάζει περισσότερο στην παρέα και στις περιπέτειές της, δίνοντας όμως έστω και μια μικρή γεύση έρωτα με τον στίχο «μα το βραδάκι όλοι στο Sweet Home με τα κορίτσια αγκαλιά». Κι έτσι, μαζί με το τραγούδι ταξιδεύει κανείς σ’ άλλες εποχές, κάπου πίσω στην εφηβεία, όπου ήθελε να υπάρχει το φλερτ στις διακοπές του, αλλά δεν έχανε με τίποτα τις κοινές εξόδους με φίλους και κατέληγε τελικά μ’ όλους μαζί, να δημιουργεί αναμνήσεις ζωής.
Εδώ περνάμε στην ακριβώς αντίθετη διάθεση με την προηγούμενη, δηλαδή σ’ αυτήν όπου ο έρωτας είναι φρέσκος, έντονος και ρομαντικός και προστάζει την απομόνωση των δύο ατόμων από κάθε άλλον γύρω τους. Πρόκειται για έναν έρωτα όπου ένας δε χορταίνει την παρουσία του άλλου, που κι οι δύο διεκδικούν την αποκλειστικότητα μεταξύ τους με τον πιο όμορφο και γλυκό τρόπο και που κρατιούνται χέρι-χέρι, καθώς βαδίζουν σ’ ένα αξέχαστο καλοκαίρι βγαλμένο από κλασική ρομαντική ταινία.
Αυτό το τραγούδι περιγράφει το πιο σύνηθες είδος καλοκαιρινού έρωτα κι αυτό δεν είναι άλλο από την παρορμητική, έντονη και παθιασμένη εκδοχή αυτού του συναισθήματος. Κι όπου υπάρχει πάθος, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα, τρέλα, κτητικότητα. «Πίκρα και χαρά μαζί σου ήπια» αναφέρει χαρακτηριστικά και το τραγούδι, προμηνύοντας μάλιστα, με τους υπόλοιπους στίχους, την κατάληξη ενός τόσο έντονου έρωτα που δεν είναι άλλη από τη λήξη του, αφήνοντας τον έναν από τους δύο συνήθως, με τον απόηχο των αναμνήσεων.
Το εν λόγω τραγούδι αντιπροσωπεύει τον έρωτα-απωθημένο που τελικά καταφέρνει να βρει ανταπόκριση, αφού τ’ άτομο που αρχικά ένιωσε αυτό το συναίσθημα, βρήκε τελικά το κουράγιο, παρασυρόμενο από την όμορφη τρέλα του καλοκαιριού, να διεκδικήσει και να κερδίσει τον άλλον. Κι αυτός είναι ο λόγος που «αυτό το καλοκαίρι θα είναι μαγικό», αφού δε νομίζω να υπάρχει κάτι πιο δυνατό κι ελπιδοφόρο από έναν έρωτα που παίρνει σάρκα κι οστά.
Το εν λόγω τραγούδι παραπέμπει στα γνήσια και κλασικά απωθημένα, όπως δυστυχώς τα γνωρίζουμε οι περισσότεροι, αφού ναι μεν περιγράφει όμορφες εικόνες μεταξύ των δύο ερωτευμένων στο πρώτο και δεύτερο κουπλέ, αναιρώντας τα όμως όλα στο τρίτο, όπου φαίνεται ότι όλες αυτές οι εικόνες ήταν απλώς ευσεβής πόθος στο μυαλό του ερωτευμένου («και το όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή»).
Αυτό το τραγούδι περιγράφει έναν έρωτα ο οποίος είναι σ’ ένα πιο ώριμο πλέον στάδιο από τα πολύ αρχικά, και στον οποίο υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός, με διάθεση για προσφορά -συναισθηματική κυρίως- και τάση για ανάληψη όμορφων πρωτοβουλιών με σκοπό την από κοινού αποσυμφόρηση από την όποια καθημερινότητα. Τι πιο όμορφο από το έμπρακτο ενδιαφέρον του έρωτά μας και τη διάθεσή του για αναθέρμανση;
Ένα ακόμα πολύ γνωστό τραγούδι, το οποίο μιλάει για εκείνον τον έρωτα που δειλά-δειλά μετατρέπεται σε κάτι ουσιαστικότερο («χρειάζεται αυτή η διαδικασία μήπως μπορέσω και σου πω το σ’ αγαπώ»). Είναι αυτό το είδος έρωτα όπου η χημεία σ’ όλα τα επίπεδα είναι παραπάνω από εμφανής κι ο ένας απολαμβάνει την παρέα του άλλου μ’ όλα τα παρελκόμενα, πειράγματα, γέλια, πολύωρες συζητήσεις, αμπελοφιλοσοφίες και συναισθηματική έκφραση. Κι όλα αυτά σε μια παραλία, αγκαλιά, με μια μπίρα μέχρι να φτάσει το ξημέρωμα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι, περιγράφει το είδος του έρωτα όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο πόθος κι η σωματική έλξη, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι είναι και τα μόνα στοιχεία του. Είναι αυτό το είδος έρωτα όπου ο ένας λαχταρά συνεχώς τα χάδια, τα φιλιά και τα καυτά βράδια του πόθου και που τούς οδηγεί να χάνουν κάθε ίχνος λογικής, ο ένας στη θέα του άλλου. Είναι αυτό το είδος έρωτα που κάνει τον χρόνο και τον υπόλοιπο κόσμο να παγώνουν, δημιουργώντας τη ψευδαίσθηση ότι οι νύχτες ανήκουν μόνο στους δύο ερωτευμένους.
Όπως λέει έμμεσα κι ο ίδιος ο τίτλος πρόκειται για έναν έρωτα, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα ευδοκιμούσε πάντα καλοκαίρι και μάλιστα παραπάνω του ενός, ώστε να ξεπηδήσουν κι άλλα πιο δυνατά συναισθήματα. Πρόκειται όμως για έναν έρωτα ο οποίος έληξε άδοξα, αφήνοντας τον έναν τουλάχιστον, χαμένο στην ανάμνησή του και στον διακαή πόθο της επανασύνδεσης, πάλι εκεί, στο καλοκαίρι τους, «στο ίδιο πάντα ραντεβού».
Το εν λόγω τραγούδι, μιλάει για εκείνον τον έρωτα που ξεκίνησε πολύ δυναμικά κάποιο καλοκαίρι, με όλη αυτή την ανεμελιά, τον αυθορμητισμό και την παρορμητικότητα που συνοδεύει αυτήν την εποχή, και που όμως πήρε μια φθίνουσα πορεία μόλις απομακρύνθηκε απ’ αυτήν τη μαγεία κι επέστρεψε πίσω στην καθημερινή ρουτίνα. Είναι συνήθως το είδος έρωτα που ξαφνικά, υπό πίεση, αλλάζει πρόσωπο, δημιουργώντας στον άλλον μια συνεχή ανασφάλεια.
Εσείς με ποιο τραγούδι έχετε ανάγκη να ερωτευτείτε αυτό το καλοκαίρι, που μάλιστα πλησιάζει; Για να δω απαντήσεις. Σε κάθε περίπτωση, όποιον και να επιθυμείτε σας τον εύχομαι ολόψυχα.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου