Θα έλεγε κανείς ότι το φαινόμενο του ghosting έχει κάτι από φόβο παραδοχής της αλήθειας και των συναισθημάτων, αλλά κι άρνηση ανάληψης ευθυνών. Αν και συχνά φέρει αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία εκείνου που το υφίσταται, όπως και κάθε τι άλλο στη ζωή έχει κι αυτό να μας προσφέρει κάτι και συγκεκριμένα δέκα πολύτιμα μαθήματα. Πάμε να τα δούμε.
1. Τα λόγια είναι περιττά
Λέει ένα γνωστό άσμα κι ίσως ο στιχουργός έβλεπε τι έρχεται. Δε λέω, είναι πολύ όμορφο, τρυφερό κι αναζωογονητικό για όλους ν’ ακούμε λόγια έρωτα, αγάπης και λατρείας, βαρύγδουπες δηλώσεις και κοπλιμέντα από τον σύντροφό μας, τη σχέση μας, το fling μας, ή τέλος πάντων από το άτομο με την όποια ταμπέλα του έχουμε δώσει. Αυτό όμως που τελικά μετρά είναι οι πράξεις κι η συγκεκριμένη πράξη όχι απλώς μιλά αλλά πολυλογεί κιόλας.
2. Πες μου ένα ψέμα για μένα
Τι τρέμαμε μέχρι τώρα σ’ έναν χωρισμό, περισσότερο κι από το να πληγωθούν τα συναισθήματά μας; Το να πληγωθεί ο εγωισμός μας. Κάθε που ακούγαμε «Δε νιώθω πια έρωτα» ή «Μου ‘χεις τελειώσει» γινόταν ο κακός χαμός και δως του τα δράματα κι οι άσχημες παρορμητικές αποφάσεις. Τώρα όμως που μπήκε στο παιχνίδι το ghosting, μια χαρά θα τα καταπίναμε όλ’ αυτά αμάσητα, από το να εξαφανιστεί ο άλλος. Φτάσαμε μάλιστα σε σημείο, με μηνύματα παπύρους, να προκαλούμε με τα λόγια μας, προκειμένου να υπάρξει η εξήγηση, ακόμα κι αν είναι το «Αξίζεις κάτι καλύτερο». Όχι βασικά αυτό παραμένει αδιανόητο.
3. Μη θυμώνεις μάτια μου
Αν το ghosting δεν είναι σοβαρός λόγος να θυμώσεις, τότε ποιος είναι; Η ζημιά που προκαλεί, τόσο στον εγωισμό όσο και στην ψυχική υγεία μας, είναι ανυπολόγιστη, με αποτέλεσμα ο θυμός να χτυπάει κόκκινο και τα νεύρα να παίζουν ακορντεόν. Όσοι το ζήσαμε λοιπόν, είτε μία είτε παραπάνω φορές, ξέρουμε ότι τελικά μάθαμε να διαχειριζόμαστε τα παραπάνω αρνητικά συναισθήματα, να τα εκφράζουμε και να τα εκτονώνουμε με υγιή τρόπο -ίσως να μην το καταφέραμε από την αρχή- και να δίνουμε χώρο και χρόνο σ’ αυτό το αδικημένο συναίσθημα που λέγεται θυμός.
4. Φτύσ’ το θα πνιγείς
Όσο κι αν δυσκολευτήκαμε στην αρχή να χωνέψουμε τι μας συνέβη, όσο κι αν παρασυρθήκαμε αρχικά από τον θυμό, τελικά ήρθε η στιγμή ν’ αντιληφθούμε την κατάσταση και να την απομυθοποιήσουμε κιόλας. Κουραστήκαμε να νιώθουμε άσχημα για τον εαυτό μας κι αντιληφθήκαμε ότι δε θέλουμε άλλο να μάς τρώει την ψυχή μια απάντηση που δεν ήρθε. Τόσο άξιζε, τελικά.
5. Παίρνω όλη την ευθύνη
Έχουμε το κακό συνήθειο, όταν τελειώνει μια σχέση για την οποία ενδιαφερόμαστε ακόμα, να επωμιζόμαστε όλο το βάρος της λήξης. Έκπληξη! Ασφαλώς κι εμείς κάπου φταίξαμε, αλλά δεν την κάναμε και με ελαφρά. Το παραπάνω μάθημα το εμπεδώσαμε καλά με το ghosting, αφού ό,τι κι αν πήγε στραβά από πλευράς μας, καταλάβαμε πλέον ότι η αδυναμία να μας αντιμετωπίσει δεν είναι δική μας ευθύνη, ούτε δική μας απόφαση, ώστε ν’ αναλάβουμε να σηκώσουμε όλο το βάρος.
6. Μία είναι η ουσία, να μην έχεις προσδοκία
Η προσδοκία είναι άτιμη, πάντα το έλεγα, γιατί προβάλλει τα δικά μας θέλω κι επιθυμίες στη συμπεριφορά του άλλου. Πόσο εγωιστικό αν το σκεφτούμε και κάτι ψιλοκαταλάβαμε με το ghosting, αφού γίναμε πλέον πιο ανοιχτοί στην απόλαυση στιγμών και συναισθημάτων χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες. Εντάξει, πάντα αχνοφαίνεται στο βάθος αλλά και πάλι ένα σημαντικό βήμα το κάναμε, υπό τον φόβο αυτού του φαινομένου.
7. Τα τρία «Α»
Τα τρία «Α», δηλαδή αυτοεκτίμηση, αυτοσεβασμός κι αυτοσυντήρηση, είναι ένα από τα πολυτιμότερα μαθήματα του ghosting. Όσο πιο πολλές φορές μάς συνέβη τόσο περισσότερο κι ευκολότερα ενεργοποιήθηκαν οι μηχανισμοί του εγωισμού, που στην προκείμενη είναι απαραίτητοι. Νιώσαμε στο πετσί μας τη σημασία της ψυχικής ηρεμίας μας αρχικά, το οποίο σαν συνέπεια είχε ν’ αφουγκραζόμαστε καλύτερα τις επιθυμίες, τα θέλω αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό. Όχι άσκοποι συμβιβασμοί, όχι υπερβολική αντοχή σε θάλασσες κι ακτές.
8. Οι μαλακίες επιστρέφονται
Ένα επιπλέον μάθημα που όλοι πήραμε από το ghosting, είναι το «μην κάνεις ό,τι δε θέλεις να σου κάνουν». Ελπίζω ειλικρινά να ισχύει για όλους, γιατί είναι ο μόνος ο τρόπος για να εξαλειφθεί αυτή η πανδημική μαλακία. Αν όλοι όσοι το βίωσαν λόγω δικής τους κακής εμπειρίας αποφασίσουν να μην το κάνουν στον επόμενο, τι διάολο, μια γειτονιά είμαστε, θα εξαφανιστεί.
9. Ανοσία στον χωρισμό
Ο κλασικός, ορθόδοξος χωρισμός, συνεπάγεται έναν σεβασμό προς τον άνθρωπο που ζήσαμε μαζί για όσο, αφού ακόμα κι αν είναι άσχημος, περιλαμβάνει την προσπάθεια αιτιολογίας του. Ίσως έχει δράματα και τσακωμό, άρα υποβόσκουν ακόμα κάποια συναισθήματα τα οποία όμως μπορεί να μην είναι αρκετά κι ικανά να δώσουν συνέχεια στη σχέση. Η ευκολία του ghosting όμως, που πηγάζει από μια απλή εξαφάνιση, έτσι δίχως επιχειρήματα και πάνω απ’ όλα ανάληψη ευθυνών, κατέστησε τον χωρισμό ευκολότερο κι άρα συχνότερο. Όσο περισσότερο λοιπόν εκτιθέμεθα σε κάτι, τόσο πιο πολύ το συνηθίζουμε. Αποκτήσαμε έτσι μια υπολογίσιμη ανοσία στον χωρισμό, οπότε όταν με το καλό γυρίσουμε στον παλιό κι οικείο τρόπο λήξης, θα παίζουμε το παιχνίδι στα ίσα.
Κλείνοντας λοιπόν, έχω να πω πόσο νοσταλγώ αυτά τα «Αξίζεις κάτι καλύτερο», «Δεν είμαι καλά αυτόν τον καιρό και θέλω χρόνο για τον εαυτό μου». Ωραίες εποχές, όπου συναντιόμασταν από κοντά για να χωρίσουμε και λέγαμε δυο μαλακίες για να στεναχωρήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερο τον άλλον. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
