Ο πιο αδικημένος και παραγκωνισμένος τρόπος έκφρασης συναισθημάτων ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι είναι τα ραντεβού. Γιατί αποτελεί τρόπο έκφρασης; Γιατί κι οι δύο πλευρές περιποιούνται τον εαυτό τους πέρα απ’ τα συνηθισμένα, όχι τόσο με σκοπό να είναι θελκτικοί προς τον άλλον -επιθυμητό ασφαλώς κι αυτό- αλλά περισσότερο για να τονώσουν τη δική τους αυτοπεποίθηση, να είναι άνετοι, ευχάριστοι και να νιώθουν όμορφα για να καταφέρουν να αναδείξουν τον ερωτισμό τους και όσα νιώθουν. Γιατί αδικημένα και παραγκωνισμένα; Γιατί έχει επικρατήσει κάποιος άγραφος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο τα ραντεβού διαδραματίζονται μόνο στις αρχές μιας σχέσης, ενώ στη συνέχεια είναι απλώς συναντήσεις, πιθανότατα με ίχνη από ρουτίνα.
Δεν είναι όμως έτσι, γιατί τα ραντεβού είναι σημαντικός παράγοντας σε μια σχέση, όσα χρόνια κι αν μετρά, αφού όταν γίνονται σωστά, κατορθώνουν ν’ αναζωπυρώσουν ή να διατηρήσουν το ερωτικό ενδιαφέρον. Απ’ το να κανονιστεί ένα ραντεβού μέχρι να συμβεί βέβαια, κυρίως σε μια σχέση που δεν ξεκίνησε μόλις, μια καπνοβιομηχανία δρόμος. Νομίζετε ότι υπερβάλω, αλλά σίγουρα θα βρείτε κοινά στοιχεία με αρκετά από τα παρακάτω.
Δε θέλω να γίνω κυνική, αλλά λίγο η συνήθεια κι η ρουτίνα, λίγο η βολή του σπιτιού, λίγο η έντονη και κουραστική καθημερινότητα, πολλές φορές ακυρώνουμε τα ραντεβού. Προσέξτε, όχι απαραίτητα τη συνάντηση, αλλά το ραντεβού, αυτό το γνωστό που απαιτεί δυο-τρία πραγματάκια παραπάνω. Συμβιβαζόμαστε λοιπόν με μια ακόμα συνάντηση στο γνωστό στέκι ή στο σπίτι κάποιου εκ των δύο για να πιούμε έναν καφέ, ένα ποτό, να ρημαδοφάμε κάτι, να κάνουμε και λίγο έρωτα κι όλα καλά. Ποιος τρέχει τώρα να κάνει κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα κι άντε να προσπαθείς να διεκδικήσεις τη σχέση σου ξανά, με σύμμαχο το μυαλό, το χιούμορ, την ετοιμολογία, τον ερωτισμό κι όλα τα συναφή, σαν να ‘ναι η πρώτη σας φορά.
Πιο λάθος πεθαίνεις εκτός κι αν όντως αγαπάτε τη ρουτίνα -που δεν το νομίζω γιατί όλοι εξ’ αιτίας της γκρινιάζουμε αλλά την αφήνουμε να φωλιάσει καλά καλά, πρώτα μέσα μας και στη συνέχεια στη σχέση. Αντίθετα λοιπόν ε όλα τα παραπάνω, οφείλουμε πού και πού, σε ρυθμό που από κοινού θα ορίσουμε, να αποτάσσουμε από πάνω μας την καθημερινότητα και ν’ αποζητούμε ένα ραντεβού με τα όλα του, είτε αυτό σημαίνει ένα ρομαντικό δείπνο σ’ ένα εστιατόριο είτε ένα πρόχειρο γεύμα τελείως χύμα σε μια παραλία. Οφείλουμε ακόμα να επιστρατεύσουμε όλη τη γοητεία μας από τη στιγμή που θα το κανονίσουμε, ακόμα κι από τον τρόπο που θα το θέσουμε σαν πρόταση, όπως την πρώτη φορά. Οφείλουμε επίσης να φερθούμε ξεχωριστά στον εαυτό μας, με επιπλέον περιποίηση στην εξωτερική μας εμφάνιση -σύμφωνα πάντα με το στιλ του καθενός- εκείνη τη μέρα για να δείξουμε στο ταίρι ότι ακόμα μας ενδιαφέρει να το προκαλούμε με κάθε τρόπο κι όχι ότι θεωρούμε το ραντεβού αναγκαία αγγαρεία και τον σύντροφό μας δεδομένο.
Μια ακόμα συμπεριφορά που δεν πρέπει να υιοθετούμε κι η οποία προκύπτει ακριβώς από την απαξίωση των ραντεβού είναι το «μιας και θα βγούμε να πούμε και στα παιδιά;» Τι να πρωτοσχολιάσω; Το ότι αποφασίσαμε να ξεκουνήσουμε από τα οικεία και πάμε να τα βολέψουμε όλα μαζί να ξεμπερδεύουμε ή την πιθανή ασυνείδητη άρνηση να μείνουμε μόνο εμείς κι ο σύντροφός μας; Εννοείται πως οι παρέες είναι παραπάνω από απαραίτητες στη ζωή κάθε ανθρώπου, αλλά απαγορεύονται αυστηρά και δια ροπάλου στα ερωτικά ραντεβού. Οπότε λυπάμαι, αναγκαστικά θα βγείτε δύο φορές.
Μια επιπλέον κακή συνήθεια στην πλειοψηφία των ζευγαριών -εάν δε συγκατοικούν- είναι η αγκίστρωση ανάμεσα στους δύο συντρόφους, ξέρετε αυτή η τάση να είναι κάθε μέρα μαζί, βρέξει χιονίσει. Αρχικά ξεκινάει από λαχτάρα και πάθος και καταλήγει να γίνεται εξαιτίας της κτητικότητας και της συνήθειας. Όσο δύσκολο και να φαντάζει, είναι χίλιες φορές καλύτερα να κανονίζετε ραντεβού, παραδείγματος χάρη δυο-τρεις φορές την εβδομάδα, αλλά στη φουλ έκδοσή τους όπως τα περιγράψαμε παραπάνω απ’ το να βλέπεστε κάθε μέρα με τον πιο ανιαρό τρόπο -κι αν δεν είναι ακόμα, κάποια στιγμή θα γίνει δυστυχώς. Έτσι μοιραία διατηρείται η λαχτάρα κι η προσπάθεια διεκδίκησης, παράγοντες που κρατούν μακριά ή καθυστερούν τη μονοτονία και τη ρουτίνα, ενώ αποκλείεται να πέσει άκυρο στο ραντεβού, όπως πολύ εύκολα μπορεί να γίνει με μια απλή συμβατική συνάντηση.
Εάν πάλι μένετε μαζί, οπότε το παραπάνω δεν μπορεί να υλοποιηθεί, μπορείτε σαν υποκατάστατο -χρήσιμος τρόπος και για τα υπόλοιπα ζευγάρια- να εξάψετε τη φαντασία και το ενδιαφέρον του συντρόφου σας για το επικείμενο ραντεβού, άλλοτε με τρυφερό κι άλλοτε με προκλητικό τρόπο, ανάλογα το ύφος του. Αν για παράδειγμα πρόκειται για μια πιο ρομαντική βραδιά, μη διστάσετε να θυμίσετε στη σχέση σας μια όμορφη ανάμνηση από τα πρώτα ραντεβού σας, μια ανάμνηση που αδιαμφισβήτητα θα κάνει και τους δυο να σκάσετε ένα χαμόγελο και ν’ ανυπομονείτε να αναβιώσετε εκείνες τις στιγμές. Αν πάλι η βραδιά προβλέπεται πιο καυτή, υπάρχουν πολλά μέσα να ανεβάσετε λίγο τη θερμοκρασία με κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα ή τηλέφωνο.
Συνοψίζοντας, δεν ξεχνάμε πως είναι άλλο η συνάντηση κι άλλο το ραντεβού. Τα ραντεβού είναι μείζονος σημασίας σε μια σχέση κι ας το ξεχνάμε και κανείς δεν είναι δεδομένος για να σταματήσουμε την προσπάθειά μας. Επαναλάβετε.
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
