Αρχίσατε κι εσείς δίαιτα για το καλοκαίρι;

Ένα παλιό τραγούδι του συγκροτήματος «Ημισκούμπρια» έλεγε «Έφτασε ο Μάιος, εμπρός βήμα ταχύ, κορμάρες να πετάξουμε γυμνές στην εξοχή. Μα τώρα που κοιτάζομαι μπροστά εις στον καθρέφτη, βλέπω κάτι τραγικό, το ηθικό μου πέφτει». The story of our lives…

Και μιας και μπήκαμε στην άνοιξη, μαζί με τα λουλουδάκια που ανθίζουν και τις πεταλουδίτσες που πετούν, ξεπηδούν κι όλες οι ανασφάλειες που κρύβει ο καθένας μας για το σώμα του. Το καλοκαίρι πλησιάζει κι εμείς θέλουμε μέσα σε τρεις μήνες να κάνουμε το κορμί μας εφάμιλλο με αυτό ενός μοντέλου της Victoria Secret ή όμοιο με το καλοσμιλευμένο άγαλμα του Ερμή του Πραξιτέλους, τίποτα λιγότερο -κι όλα αυτά σε 90 ημέρες.

Μέχρι προχθές, την Τσικνοπέμπτη, εμείς κι οι παρέες μας καταβροχθίζαμε κιλά από κρέατα κι ολόκληρες σοδειές από πατάτες, σαν να μην υπάρχει αύριο. Τώρα, όμως, τέρμα τα ψέματα.

Το πρωινό μας πλέον δε θα περιλαμβάνει καφέ και τυρόπιτα, αλλά νιφάδες βρώμης σε γάλα από σόγια, με cranberries και μια κουταλιά μέλι. Θα μειώσουμε επίσης τους καφέδες, από πέντε την ημέρα σε δύο -επικίνδυνος συνδυασμός με τα νεύρα της πείνας. Τη θέση της ζάχαρης θα πάρουν η στέβια κι οι ζαχαρίνες, οι οποίες όμως δεν έχουν το ίδιο γλυκό αποτέλεσμα, οπότε πρέπει να ρίξουμε κάτι παραπάνω.

Ξαφνικά θα θυμηθούμε ότι υπάρχουν φρούτα και λαχανικά στη διατροφική αλυσίδα. Τα κουνουπίδια και τα μπρόκολα έχουν την τιμητική τους, με αποτέλεσμα από όλα τα σπίτια της γειτονιάς να βγαίνει αυτή η υπέροχη ευωδία καθώς βράζουν, σαν τη χειμωνιάτικη αιθαλομίχλη από τα τζάκια που καπνίζουν. Οι άνθρωποι που εμπορεύονται πράσινα μήλα, ακτινίδια κι ανανάδες τρίβουν ξανά τα χέρια τους, αφού ήρθε η εποχή τους.

Μπάρες δημητριακών με υποκατάστατα πρωτεϊνών θα γίνουν το δεκατιανό μας. Δεκατιανό; Α, ναι, είναι το γεύμα μετά το πρωινό και πριν το μεσημεριανό, που θυμόμαστε αποκλειστικά κατά τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο. Οι πιο σκληροπυρηνικοί θα προτιμήσουν αυτό το αφρολέξ, «ρυζογκοφρέτες» λέγονται νομίζω.

Οι ατμομάγειρες κι οι ζυγαριές τροφίμων παίρνουν φωτιά, αφού όλα τα φαγητά μας γίνονται πλέον βραστά ή ψητά, χωρίς λάδι κι αλάτι και σε συγκεκριμένες μερίδες, με βάση τα γραμμάρια που μας έχουν υποδείξει. Περιορίζουμε τα ζυμαρικά σε συχνότητα και σε μερίδα, παραδείγματος χάρη, συνήθως μας επιτρέπουν 1 και 1/2 κούπα, όσο τρώω δηλαδή για να δοκιμάσω αν έβρασαν.

Ασφαλώς, η σωστή διατροφή δεν επαρκεί, αν δε συνδυαστεί με οποιοδήποτε είδος γυμναστικής. Γυμναστήρια, personal trainers, σχολές χορού, studio για πιλάτες και γιόγκα, ξαφνικά γίνονται ορατά (πριν δεν υπήρχαν καν στο οπτικό μας πεδίο, εκτός κι αν ήταν δίπλα σε κάνα ντονατσάδικο). Τα πάρκα κι οι αλάνες γεμίζουν από όλους εμάς, τα πρωινά πριν τη δουλειά ή αργά το βράδυ μετά το πέρας των υποχρεώσεών μας, που ασκούμαστε με τρέξιμο ή γρήγορο περπάτημα. Η μουσική η οποία μας συνοδεύει πρέπει να μας ξεσηκώνει και να μας ενθαρρύνει, οπότε κλασικά το πρώτο τραγούδι στη λίστα μας είναι το “Eye of the tiger”. Κι επειδή τόσους μήνες δεν αθλούμασταν, είναι δεδομένο ότι την πρώτη μέρα γυμναστικής το μόνο που θα μπορεί να κινηθεί πάνω μας, απ’ τον πόνο των πιασμένων μυών, θα ‘ναι τα βλέφαρά μας.

Κάποτε, όταν δεν ήξερα κι ήμουν ευτυχισμένη, νόμιζα ότι ένα λεπτό της ώρας περνάει γρήγορα, μέχρι που δοκίμασα την άσκηση της σανίδας (plank). Και φυσικά τα burpees, πρόκειται για μια άσκηση η οποία εντάχθηκε στην εκπαίδευση αυτών που υπηρετούν στον αμερικάνικο στρατό. Ειλικρινά, ήθελα να ‘ξερα ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να διαδώσει αυτήν την άσκηση στον έξω κόσμο!

Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να συμπληρωθούν σκευάσματα πρωτεϊνών, βιταμινών, χαπιών αδυνατίσματος, κρέμες κατά της κυτταρίτιδας και διάφορα βότανα, για να επιταχύνουμε το αποτέλεσμα.

Μέχρι που θα φτάσει πια ο Ιούνιος και θα μας βρει εξαντλημένους, νευριασμένους και πεινασμένους. Άλλοι θα ‘χουμε επιτύχει τον στόχο μας, άλλοι όχι. Όπως και να μας βρει όμως, το σίγουρο είναι ότι θα ‘ρθει και πάλι το καλοκαιράκι, κι άρα θα απολαύσουμε τα δροσιστικά παγωτά μας, τα ουζάκια με τα μεζεδάκια πλάι στο κύμα και τα cocktails μας στην ξαπλώστρα. Ε, να περάσει μετά κι ο Αύγουστος και να μαζευτούμε, μην την πατήσουμε όπως φέτος, τελευταία στιγμή. Και του χρόνου, λοιπόν, να ‘μαστε καλά!