Πολλοί είναι εκείνοι -κι ευτυχώς- που επιλέγουν τη συντροφιά ενός κατοικίδιου, κάθε ένας για διαφορετικούς λόγους, αλλά με κοινό γνώμονα την αγάπη για τα ζώα. Διαλέγουν να προσφέρουν αγάπη, στοργή, φροντίδα και να αφιερώσουν μέρος από τον χρόνο τους σ’ ένα πλάσμα που μόνο αγάπη και κατανόηση ξέρει να επιστρέφει. Οι συνήθεις επιλογές λοιπόν, είναι οι σκύλοι κι οι γάτες, με φανατικούς λάτρεις και στις δύο περιπτώσεις.

Παρ’ όλ’ αυτά δεν αποτελούν την μόνη επιλογή. Υπάρχουμε κι εμείς, που έχουμε διαφορετική άποψη και πιο ιδιαίτερες προτιμήσεις στο θέμα επιλογής κατοικίδιου. Ποιος είπε, άλλωστε ότι είναι αξιολάτρευτα μόνο εκείνα τα ζώα που μπορείς να τα πας βόλτα με λουράκι ή να παίξεις μαζί τους, πετώντας κάποιο παιχνίδι ώστε να στο φέρει πίσω και ξανά; Ποιος όρισε ότι τα μόνα ζώα που χρήζουν αγάπης, προστασίας και φροντίδας είναι οι γάτες κι οι σκύλοι;

Επιτρέψτε μας να απαντήσουμε ότι, όποιος και να το είπε δεν έχει δίκιο, ασφαλώς. Είμαστε κι εμείς που επιλέγουμε να έχουμε για συντροφιά  πάπιες, χελώνες, ιγκουάνα, φίδια, χάμστερ, αράχνες, κουνέλια, παπαγάλους ή εξωτικά είδη ψαριών. Φυσικά και δηλώνουμε τρελοί γι’ αυτά, αδιαμφισβήτητα τα λατρεύουμε για να τα επιλέξαμε και αναρωτιόμαστε γιατί μας κοιτούν σαν εξωγήινους κάθε φορά που αναφερόμαστε σ’ αυτά.

Ναι καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να πάρεις μια πάπια ή μια αράχνη να την πας βόλτα, ούτε να παίξεις με ένα χρυσόψαρο ή μια χελώνα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι, κατά τ’ άλλα, διαφέρει και πολύ η καθημερινότητα συγκριτικά με το αν είχες σκύλο ή γάτα. Κάθε ζώο έχει τις ανάλογες απαιτήσεις για την φροντίδα του, είτε αυτές αφορούν την τροφή του, την υγιεινή του, την υγεία του ή κι ακόμα και τη διασκέδασή του κι ας φαντάζουν ξένα στους περισσότερους.

Ασφαλώς και θα νοιαστούμε να τα ταΐσουμε σύμφωνα με το πρόγραμμά τους. Αδιαμφισβήτητα, αν κάτι μας χαροποιεί ή μας βαραίνει θα τους τo εξομολογηθούμε κι ας μη μπορούν ν’ απαντήσουν, όπως κάνουν άλλωστε όλοι οι κάτοχοι ζώων. Σίγουρα μόλις τελειώσουμε τις υποχρεώσεις της ημέρας θα τα βγάλουμε από το κλουβί τους, για να τα χαϊδέψουμε, να τ’ αφήσουμε να τυλιχτεί πάνω μας αν είναι φίδι, να χοροπηδήσει ελεύθερο αν είναι κουνέλι κι ούτω κάθε εξής.

Εννοείται πως έχουμε βγάλει υποκοριστικό και του απευθυνόμαστε με την κλασική μωρουδίστικη ομιλία κι εννοείται πως ανησυχούμε αν εμφανίσουν κάποιο θέμα υγείας. Προφανώς κι έχουμε αποκτήσει το δικό μας κώδικα επικοινωνίας και το δικό μας σύστημα παιχνιδιού κι απολαμβάνουμε αυτές τις ώρες χαλάρωσης μαζί τους. Φυσικά, όταν ξαπλώσουμε στον καναπέ για να χαζέψουμε στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή, και θα το πάρουμε δίπλα μας- πάνω μας- γύρω μας κι εννοείται πως γεμίζουμε το κινητό μας με αντίστοιχες selfies, φωτογραφίες ή video με τα κατορθώματά τους και τις αστείες στιγμές.

Σας φαντάζουν ακόμα περίεργα και ξένα όλα τα παραπάνω; Μάλλον ναι, ή ίσως να αλλάξατε γνώμη. Το σίγουρο είναι ότι είμαστε περήφανοι για τα ζωάκια μας και δεν τ’ αλλάζουμε με τίποτα και κανέναν. Είναι μέρος της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας, τ’ αγαπάμε και λατρεύουμε την ιδέα ότι είναι ιδιαίτερα και μάλιστα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τα επιλέξαμε.

 

 

 

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου