Ναι, είναι γεγονός! Σε λιγότερο από ένα μήνα ανοίγουν, επιτέλους, τα θερινά σινεμά, που οι περισσότεροι –αν όχι όλοι– λατρεύουμε.
Συνήθως είναι συνοικιακά, με μικρή αίθουσα, χωμένα σε κάποια γειτονιά. Ασφαλώς διαθέτουν τη μεγάλη λευκή οθόνη για την προβολή των ταινιών, ενώ μπροστά από αυτήν απλώνονται παλιές, σιδερένιες, καρέκλες με μαξιλάρια και τραπεζάκια. Κάπου εκεί, σε μια γωνιά, υπάρχει κι ένα μικρό μαγαζί για να αγοράσεις σνακ, αναψυκτικά, χυμό, νερό.
Ο χώρος κι η αισθητική του δεν είναι, σίγουρα, το ίδιο πολυτελή, συγκριτικά με τα χειμερινά σινεμά γνωστών αλυσίδων, όμως και πάλι είναι τα σινεμά της καρδιάς μας! Λίγο η αίσθηση του παλιακού κι ίσως ρομαντικού, λίγο οι χιλιάδες αναμνήσεις, απ’ τα παιδικά σου χρόνια, που σε κατακλύζουν μπαίνοντας, κουβαλούν μια νοσταλγία που τα ξεχωρίζει! Πήγαινες εκεί με γονείς και φίλους να δεις το Lion King, την Pocahontas, την Παναγία των Παρισίων κι άλλα αγαπημένα, αγκαλιά με το ποπκόρν και το αναψυκτικό σου. Θαρρείς και κάθε γωνιά του κρύβει μια υπέροχη, τρυφερή, παιδικά ανάμνηση. Πώς να συγκριθεί με αυτό, λοιπόν, ακόμα κι η πιο αναπαυτική καρέκλα-πολυθρόνα των χειμερινών;
Τι πιο όμορφο απ’ το να περάσεις μια ανοιξιάτικη/καλοκαιρινή βραδιά στο θερινό της γειτονιάς σου; Δίνετε ραντεβού εκεί ή συναντιέστε σε κάποιο σημείο, ώστε να πάτε παρέα, εσείς κι οι ανάλαφρες διαθέσεις σας. Κόβετε το εισιτήριο και μπαίνετε στον κυρίως χώρο για να διαλέξετε πού θα καθίσετε. Ναι κι όμως, εδώ διαλέγεις, δεν πας υποχρεωτικά στη σειρά 33 κάθισμα F, που αναγράφει το απόκομμα. Βέβαια, πάντα υπάρχει μια μικρή σύγχυση σε αυτό το σημείο, αφού άλλοι απ’ την παρέα θέλουν να πάνε μπροστά για να βλέπουν, άλλοι πίσω για να μη στραβωθούν, κι έτσι καταλήγετε κάπου στο κέντρο, ώστε όλοι να μείνουν ευχαριστημένοι.
Τέλεια! Τώρα πρέπει να λύσετε το πρόβλημα του ποιοι θα καθίσουν δίπλα στα τραπεζάκια… Θέλετε την άνεσή σας, να αφήσετε το κινητό –αθόρυβο, ναι μεν, αλλά σε τέτοιο σημείο ώστε αν φωτίσει να το αντιληφθείτε–, το ποτό και τα τσιγάρα σας, το σνακ και το ποτό σας.
Μόλις καταφέρετε να βολευτείτε, τελικά, κάποιοι αναλαμβάνουν τις προμήθειες και πάνε να αγοράσουν τα σνακ και τα ποτά όλων. Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα κάποιος φίλος έχει περάσει λαθραία κάποια λιχουδιά ή μπουκάλι νερού το οποίο έχει μέσα βότκα. Νιώθει οικεία να το κάνει, αφού κατά μεγάλη πιθανότητα γνωρίζετε τον ιδιοκτήτη. Κάτι τέτοιο δυσκολότερα θα το καταφέρεις σε ένα χειμερινό σινεμά, με τους υπεύθυνους να τριγυρνούν στην αίθουσα, άσε που εκεί δε σε ενδιαφέρει κιόλας, γιατί οι επιλογές σε όλες τις κατηγορίες είναι άπειρες. Υπάρχει μέχρι και ολόκληρο σταντ με καραμέλες, ζελεδάκια και διάφορα ζαχαρωτά.
Ακόμα κι έτσι όμως, τίποτα δε συγκρίνεται με το να χαίρεσαι μια παγωμένη μπίρα κι ένα τσιγάρο παρέα με τα φιλαράκια σου, καθώς βλέπετε ταινία και σχολιάζετε τα δρώμενα σε έναν ανοιχτό χώρο, απολαμβάνοντας την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα, που αρχίζει να μυρίζει γιασεμί. Άλλη αίσθηση να βρίσκεσαι εκεί, έπειτα απ’ τις συγκεντρώσεις για σειρά και ταινίες στο σπίτι κάποιου, μέσα σε τέσσερις τοίχους να περιορίζουν εσένα και το ταμπεραμέντο σου.
Επίσης, στα θερινά μπορείς να γελάσεις έντονα, με την ψυχή σου, είτε με την ταινία είτε με τα μεταξύ σας αστεία, χωρίς τον φόβο του αντίλαλου της κλειστής αίθουσας. Όχι ότι δε θα ακουστείς και πάλι, αλλά είναι διαφορετικά, νιώθεις ότι θα φύγει ψηλά χωρίς να ενοχλήσεις…
Επιπλέον, τα καλοκαιρινά σινεμά, ίσως, είναι το μόνο μέρος, στο οποίο κανέναν δεν ενοχλεί ο καπνός απ’ τα τσιγάρα, αλλά η μυρωδιά απ’ τα φιδάκια και τα διάφορα αντί-κουνουπικά κεριά. Δυστυχώς, όντας σε ανοιχτό χώρο, γεμάτο φυτά δεξιά κι αριστερά, δεν μπορείς να αποφύγεις αυτά τα ενοχλητικά μικρά έντομα, ούτε και τα «πλατς» απ’ τα χαστούκια πάνω μας -σύνηθες ήχος που συνοδεύει την ταινία σου σ’ αυτά τα σινεμά.
Άρα, τελικά, άβολες καρέκλες, λιγότερες επιλογές σε φαΐ και ποτά, κουνούπια, μια ταλαιπωρία, συμφωνείτε; Ούτε καν! Μπορεί να μην είναι όλα ρόδινα κι ιδανικά, αλλά η αίσθηση απ’ το γλυκό δροσερό αεράκι της βραδιάς, παρέα με τους φίλους σου, απολαμβάνοντας τα αστεία και τα αστέρια, τη χαλαρή σας διάθεση και την ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, δε συγκρίνονται με καμία πολυτέλεια.
Μετράμε αντίστροφα, λοιπόν!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη