Να μιλήσουμε λίγο σοβαρά για τον έρωτα; Κι όταν λέω σοβαρά, εννοώ με πάσα ειλικρίνεια, απογυμνωμένοι από εγωισμούς, πληγές και κατάλοιπα, απαλλαγμένοι από κάθε είδους ταμπέλα που έχει δοθεί σε εμάς και στον ίδιο κι απελευθερωμένοι από την πλαστή εικόνα που του έχει αποδοθεί μέσα από τα social media.
Γιατί κάπου στην πορεία χάσαμε το νόημα. Γιατί κάπου στη διαδρομή της συνεχούς εξέλιξης της τεχνολογίας πάψαμε να εξελισσόμαστε κι αυτό βαραίνει εμάς κι όχι την τεχνολογία. Γιατί κάπου στον δρόμο της «εικόνας» και του «φαίνεσθαι» αφήσαμε πίσω κάθε γνήσιο, αυθεντικό κι αφιλτράριστο συναίσθημα και δυστυχώς μαζί μ’ αυτά τον έρωτα και την καψούρα, χαρακτηρίζοντας συμπεριφορές, πράξεις και κινήσεις ως κλισέ, χαζορομαντικές και ξεπερασμένες.
Έρωτας, λοιπόν, είναι το ελαφρύ τρέμουλο, η ταχυκαρδία κι ο κόμπος στο στομάχι κάθε φορά που συναντάμε τη σχέση μας κι όχι η αγανάκτηση που μάθαμε να νιώθουμε όταν καθυστερεί ελάχιστα να μας απαντήσει στο μήνυμα. Έρωτας είναι να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε με τη σκέψη του ανθρώπου μας -αν δεν μπορούμε με τον ίδιο- και να κάνουμε τη σκέψη μας πραγματικότητα με μία επίσκεψη έκπληξη ή έστω μ’ ένα τηλέφωνο -ναι, η τεχνολογία βοηθάει όταν δεν είναι το μόνο μέσο επικοινωνίας κι έκφρασης. Έρωτας είναι να σου λείπει ο άλλος ακόμη και πέντε λεπτά μετά τον αποχωρισμό σας και να μη διστάζεις να το δηλώσεις από φόβο ότι δε θα πάρεις την ίδια απάντηση.
Έρωτας, ακόμη, είναι να λαχταράς να είσαι συνέχεια με το ταίρι, ασχέτως αν οι υποχρεώσεις του καθενός δεν το επιτρέπουν κι ασχέτως αν τελικά δεν το κάνετε, γιατί σέβεστε τον προσωπικό χρόνο και χώρο του άλλου. Αυτό νιώθεις όμως και το δηλώνεις περήφανα κι ας ακούγεται πιεστικό κι εγωιστικό, αρκεί βέβαια όντως να μη μονοπωλείς την καθημερινότητα του άλλου με συναισθηματικούς εκβιασμούς. Έρωτας, επίσης, είναι να σου λέει το ταίρι ότι θα βγει με την παρέα του κι εσύ να ενοχλείσαι λίγο, κάνοντας μερικά παραπονάκια που δε θα το δεις απόψε -ως εκεί όμως, τα παράπονα είναι προσωπικές ανασφάλειες που εκφράζονται με συναισθηματική χειραγώγηση.
Ακόμη, έρωτας είναι να μηδενίζεις αποστάσεις για χάρη του άλλου. Να σου λέει ένα «δεν είμαι καλά» κι εσύ στα επόμενα λεπτά να βρίσκεσαι δίπλα του για μια αγκαλιά κι ένα φιλί. Να σου λέει ότι σήμερα δε θα βρεθείτε γιατί έχει πολλές δουλειές ή διάβασμα κι εσύ να πηγαίνεις κάτω από το σπίτι του ν’ αφήσεις μια σοκολάτα να γλυκαθεί, μια αγκαλιά να πάρει δύναμη κι ένα φιλί για να πεις καληνύχτα κι ας φύγεις τόσο γρήγορα όσο ήρθες. Έρωτας επίσης είναι να περνάς από ένα μαγαζί και να καταλήγεις να παίρνεις δώρο στο ταίρι σου, επειδή είδες κάτι που θεωρείς ότι του πάει ή σου θυμίζει κάποιο inside joke, έτσι, χωρίς να έχει γιορτή ή γενέθλια, χωρίς να έχετε επέτειο και χωρίς να το προστάζει η μέρα γενικότερα.
Έρωτας είναι κι όταν η επαφή δεν εξυπηρετεί μόνο τη σαρκική απόλαυση, αλλά εξίσου την εγκεφαλική και τη συναισθηματική. Να σου μιλάει ο άλλος ψιθυριστά στο αφτί και να μιλάει ταυτόχρονα στο σώμα, στο μυαλό και την καρδιά σου. Να σε φιλάει, να σε αγγίζει και η καρδιά σου να φτάνει στην κορύφωση προτού προλάβει το σώμα. Να μπερδεύεστε στα σεντόνια αγκαλιασμένοι και μεθυσμένοι ο ένας από το άρωμα του άλλου και ν’ αποζητάτε με μανία το ίδιο όταν ο άλλος δε βρίσκεται στον χώρο.
Όλα αυτά τα κλισέ, τα ρομαντικά, τα χαζά -όπως πλέον τα αποκαλούμε- είναι αυτά που τελικά δίνουν γεύση κι άρωμα σ’ έναν έρωτα. Είναι αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί κι αυτά που μας βοηθούν να νιώσουμε την καψούρα στο πετσί μας. Είναι αυτά που μας απεγκλωβίζουν και μας βοηθούν να ξεφύγουμε από τον φόβο, κάνοντάς μας πιστούς ακόλουθους των αυθεντικών κι αφιλτράριστων συναισθημάτων μας.
Κι όμως εμείς κάπου τ’ αφήσαμε σε μια γωνιά, χαρακτηρίζοντάς τα ξεπερασμένα και τρέξαμε να κατηγορήσουμε την τεχνολογία για τις αποφάσεις μας. Όχι παιδιά, δε φταίει καμία τεχνολογία κι ούτε ασφαλώς τα social media. Εμείς βολευτήκαμε σε καταστάσεις που μας δίνουν μια ψευδή ασφάλεια, εμείς είμαστε αυτοί που συνηθίσαμε να κρύβουμε τα συναισθήματά μας από φόβο μην πληγωθούμε μελλοντικά κι έτσι καταλήξαμε να τα θέσουμε σε λήθαργο, αφήνοντας να φανούν μόνο τα πάνω-πάνω.
Γι’ αυτό, λοιπόν, ξαναρωτάω. Να μιλήσουμε λίγο σοβαρά για τον έρωτα;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
