Αδιαμφισβήτητα λατρεύουμε να βάζουμε ταμπέλες στα πάντα, από το πιο ασήμαντο έως το πιο βαρύγδουπο, μην αντέχοντας να μένει ασαφές-στα μάτια μας -οτιδήποτε μάς ξενίζει, δε συμφωνεί με τις απόψεις μας, τα κοινωνικά στερεότυπα και κλισέ. Κι απόψε έχω τη διάθεση ν’ ασχοληθώ μ’ ένα όχι και τόσο συχνά συζητήσιμο αλλά ευρέως διαδεδομένο στερεότυπο, αυτό που λέει ότι οι πορνοστάρ απολαμβάνουν -σίγουρα- την ερωτική πράξη, τόσο κατά τη διάρκεια του γυρίσματος όσο και στην προσωπική τους ζωή. Είναι όμως έτσι τελικά;
Η πρώτη, αφιλτράριστη απάντηση που σίγουρα μάς έρχεται στο μυαλό, είναι «ναι». Το τι πιστεύουμε όμως εμείς μέχρι το τι ισχύει ίσως απέχει πολύ ή ίσως η απάντηση να βρίσκεται κάπου στη μέση.
Αρχικά λοιπόν ας σκεφτούμε τους πιθανούς λόγους που κάποιος αποφασίζει ν’ ακολουθήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Οι λόγοι είναι αρκετά όμοιοι με την απόφαση για την όποια σταδιοδρομία, αφού κάποιοι το επιλέγουν γιατί αγαπούν ό,τι πραγματεύεται, κάποιοι καθαρά για οικονομικούς λόγους, κάποιοι για τον συνδυασμό και των δύο. Θ’ αναρωτηθείτε γιατί αυτό κι όχι κάποιο άλλο, αφού υπάρχουν κι άλλα επικερδή επαγγέλματα. Και θ’ απαντήσω, ότι από τη στιγμή που γίνεται ξεκάθαρα με τη συναίνεση κι είναι επιλογή του εργαζόμενου- το τονίζω αυτό- κάποιοι μπορούν και θέλουν ν’ ασκήσουν κι αυτό το επάγγελμα και τέλος. Όποιος έχει αντίρρηση ας μιλήσει τώρα αλλιώς ας σιωπήσει για πάντα.
Πάμε τώρα σιγά-σιγά ν’ απαντήσουμε στο κυρίως ερώτημα, αν δηλαδή οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία αυτή απολαμβάνουν την πράξη εντός εκτός κι επί τ’ αυτά. Κι εδώ ακριβώς θα κάνω μια παρένθεση, λέγοντας πως κι εγώ επέλεξα να σπουδάσω Πληροφορική, εργάζομαι στον τομέα, αγαπάω την επιλογή μου, αλλά και πάλι υπάρχουν κάποιες μέρες δύσκολες που με κάνουν ν’ ασφυκτιώ. Φαντάζομαι λοιπόν πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σ’ όλα τα επαγγέλματα, όπως και στο εν λόγω. Ίσως όμως μιλώντας για κάτι τόσο ευαίσθητο όσο το σώμα κάποιου, να μην είναι τόσο απλή υπόθεση να έχεις μια κακή ή ξενέρωτη μέρα στη δουλειά. Έχοντας λοιπόν αυτά στο μυαλό μου, αποφάσισα να δω συνεντεύξεις από ηθοποιούς ερωτικών ταινιών, να εξομολογούνται οι ίδιοι πώς αντιμετωπίζουν τον τομέα τους αλλά και πώς αντιμετωπίζονται από αυτόν.
Κατά κοινή, σχεδόν, ομολογία λοιπόν, οι περισσότεροι απολαμβάνουν την επαφή ως άνθρωποι στις αληθινές διαπροσωπικές τους σχέσεις. Και λέω σχεδόν γιατί, όπως αντιλαμβάνεστε, αντιμετωπίζονται σαν ένα κινούμενο στερεότυπο. Πολλοί παραδέχτηκαν ότι τους προσεγγίζουν άτομα μόνο και μόνο γιατί πιστεύουν ότι θα γίνει πράξη οτιδήποτε έχουν ξεπατικώσει απ’ όλα τα sites. Πολλές φορές μάλιστα γίνεται με εντελώς απροκάλυπτο τρόπο, ακόμα κι όταν πίνουν καφέ ή απολαμβάνουν το γεύμα τους, ενώ επίδοξοι περαστικοί τους διεκδικούν με τρελά κι άκομψα αιτήματα.
Υπήρξαν κάποιοι σταρ μάλιστα, τόσο άντρες όσο και γυναίκες, οι οποίοι δήλωσαν αθεράπευτα ρομαντικοί, προτιμώντας ξεκάθαρα τον αισθησιασμό, τις αργές κινήσεις και την οπτική επαφή κατά την επαφή, σε αντίθεση με όσα η βιομηχανία στην οποία ανήκουν, συχνά, προστάζει. Ασφαλώς υπήρξαν κι οι άλλοι οι οποίοι εξομολογήθηκαν ότι είναι λάτρεις πιο πικάντικων καταστάσεων, αλλά μη μου πείτε ότι αυτό έχει να κάνει με το επάγγελμα, αφού το ίδιο ισχύει και στην πραγματική ζωή, με τον καθένα μας να εκφράζει διαφορετικά τη σεξουαλικότητά του.
Επιπλέον και συμπληρωματικά με τα παραπάνω, οι περισσότεροι ανέφεραν ότι επιδιώκουν κατά προτίμηση, σχέση με άτομο του ιδίου χώρου ώστε ν’ αποφύγουν την παραπάνω αντιμετώπιση, αλλά και για να επιτύχουν μεγαλύτερη κατανόηση, τόσο από άποψη εκδήλωσης της σεξουαλικότητάς τους αλλά κι από άποψη ζήλιας, οπότε κι είναι αρκετά λιγότεροι αυτοί που διατηρούν μια επιτυχημένη σχέση ή γάμο με άτομο εκτός του χώρου. Αναφέρθηκε ακόμα, το οξύμωρο της υπόθεσης, ότι δηλαδή ο αρχικός λόγος που τους πλησιάζουν οι περισσότεροι εκτός χώρου είναι τελικά ο ίδιος που οδηγεί στον χωρισμό μετέπειτα.
Ανεξαρτήτως λοιπόν του αν σχετίζονται ερωτικά με άτομο εντός ή εκτός της βιομηχανίας του έρωτα, ειπώθηκε από την πλειοψηφία ότι είναι πολύ πιο απλοί και βαρετοί στην πραγματικότητα, από οποιονδήποτε άλλον κι ότι απολαμβάνουν εξ ίσου δραστηριότητες όπως παρακολούθηση ταινιών και σειρών, ένα ρομαντικό δείπνο κι όλα αυτά τα καθημερινά, απλά, που κάνουν τα ζευγάρια. Βέβαια μάς σοκάρει το ότι ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει απενοχοποιήσει σε τέτοιο βαθμό τη σεξουαλικότητά του, μπορεί τελικά να είναι τόσο κάζουαλ με το ταίρι του, οπότε κι αναγκαστικά πρέπει να το κάνουμε «κρεμαστάρι» σύμφωνα με μια γνωστή παροιμία.
Ας περάσουμε τώρα στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, αν δηλαδή απολαμβάνουν την επαφή στα γυρίσματα. Η απάντηση δεν ήταν απ’ όλους ούτε και πάντα καταφατική. Καταρχάς, σχεδόν όλοι τόνισαν, ότι έχουν καταφέρει να το διαχειριστούν επαγγελματικά και ν’ αποσυνδεθούν συναισθηματικά, αντιμετωπίζοντάς το πολύ πιο ψυχρά απ΄ό,τι πιστεύουμε ή απ’ ό,τι βλέπουμε. Δεν ήταν λίγοι επίσης -αν κι υπήρξαν κι άντρες που το παραδέχτηκαν, οι περισσότερες ήταν γυναίκες- οι οποίοι ανέφεραν ότι έχουν νιώσει άσχημα σ’ ένα ή περισσότερα γυρίσματα, βιώνοντας βίαιες ή εξευτελιστικές συμπεριφορές, ή αντικειμενοποίησή τους από τον παρτενέρ, ή κι ακόμα αιτήματα τα οποία δεν ήταν στο αρχικό συμβόλαιο κι απλώς συνέβησαν κατά τη διάρκεια του γυρίσματος.
Επίσης δεν ήταν λίγοι αυτοί που δήλωσαν τις ενστάσεις τους σχετικά με το πώς αντιμετωπίζεται πλέον μια ερωτική επαφή, αφού κι εκεί πλέον παίζουν μεγάλο ρόλο οι ταμπέλες. Ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι πλέον έχει μεγαλύτερη σημασία η κατηγορία η οποία θα χαρακτηρίσει την ταινία -κι αργότερα θ’ αποτελέσει κριτήριο αναζήτησης στο διαδίκτυο για τους υπόλοιπους- και λιγότερο το περιεχόμενο ή η πλοκή. Δε δίστασαν ακόμα να εκφράσουν την ανησυχία τους σχετικά με τις τάσεις προτίμησης στη βιομηχανία, οι οποίες προτάσσουν περισσότερο τις πιο σκληροπυρηνικές κι ασυνήθιστες καταστάσεις, προτείνοντας μάλιστα ότι καλό θα ήταν οι έφηβοι ν’ απέχουν από τα βίντεο αυτά στη σημερινή τους μορφή, προτιμώντας άλλες πηγές σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ή προσωπικής εξερεύνησης. Κι ο λόγος που ειπώθηκε αυτό από αρκετούς ήταν πολύ απλός, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο η νεολαία αποκτά μια εντελώς διαστρεβλωμένη κι αλλοιωμένη εικόνα για το τι είναι ανεκτό και τι όχι σαν συμπεριφορά προς τον παρτενέρ τους.
Κλείνοντας λοιπόν, ας δούμε γι’ ‘αλλη μια φορά πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και πως ο μύθος που χτίζεις γύρω από έναν άνθρωπο σχετικά με το επάγγελμά του, είναι τόσο ανόητος όσο κι επικίνδυνος μερικές φορές. Κι οτι, αν και κακώς δεν είναι αυτονόητο, η συναίνεση κι ο έρωτας δεν αλλάζουν μορφή, όποια δουλειά κι αν κάνεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
