Παίζοντας σκάκι με τους φόβους σου

Όλοι μας, και μάλιστα σε καθημερινή βάση, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φόβους μας, αυτό το δηλητήριο των συναισθημάτων, που μας εμποδίζει να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας. Συνήθως οι περισσότεροι τους αποφεύγουμε σκόπιμα, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους αποφύγουμε, ενώ ελάχιστοι είναι εκείνοι που τους κοιτούν κατάματα και δεν αποδέχονται την ήττα.

Τελειώνει, λοιπόν, η μέρα σου και κάνεις τον απολογισμό σου. Ανοίγεις τη σκακιέρα, στήνεις τα πιόνια και βάζεις αντίπαλο τους φόβους σου. Ασφαλώς εσύ διαλέγεις το λευκό χρώμα για τους δικούς σου μαχητές, αφήνοντας το μαύρο για τον ανταγωνιστή σου.

Πρώτη σειρά παρατάσεις τους στρατιώτες σου, το πιο αδύναμο πιόνι σου, το οποίο κινείται ένα τετράγωνο κάθε φορά. Αυτοί είναι οι πράξεις σου, καθώς κυνηγάς τα όνειρά σου, μικρές συντηρητικές κινήσεις γιατί φοβάσαι τον φόβο σου.

Στη δεύτερη σειρά στήνεις, στις δύο γωνίες, τους πύργους, οι οποίοι μπορούν να κινηθούν όσο μακριά θέλεις προς τα εμπρός, προς τα πίσω κι οριζόντια, ακριβώς όπως τα όνειρά σου, που άλλοτε είναι μεγαλεπήβολα, άλλοτε τα φρενάρεις και κάποιες φορές απλά τα συντηρείς.

Ακολουθούν τα δύο άλογα, τα οποία κινούνται με πολύ διαφορετικό τρόπο από όλα τα υπόλοιπα. Ουσιαστικά κάνουν μια κίνηση σε σχήμα «L» ενώ επίσης είναι τα μόνα που μπορούν να κινηθούν πάνω από άλλα πιόνια, σαν τη φαντασία σου, η οποία ταξιδεύει πάνω απ’ τις πράξεις σου, ενισχύοντας τα όνειρα και τις επιθυμίες σου.

Δίπλα ακριβώς στέκονται οι αξιωματικοί σου, οι οποίοι κινούνται όσο μακριά θέλεις αλλά διαγώνια, ενώ ξεκινούν από ένα χρώμα, ο ένας σε λευκό κι ο άλλος σε μαύρο τετράγωνο. Μοιάζουν με τις φιλοδοξίες σου, κάποιες θα τις κινήσεις σωστά για να πετύχεις τους στόχους σου και κάποιες θα σε τυφλώσουν και θα τις κινήσεις με αθέμιτο τρόπο.

Έπειτα παρατάσεις τη βασίλισσα, το πιο ισχυρό πιόνι σου, αφού μπορεί να κινηθεί σε οποιαδήποτε ευθεία –μπροστά, πίσω, οριζόντια, διαγώνια– όσο μακριά είναι δυνατόν, εφόσον δε συναντά δικό της πιόνι. Αυτό το τόσο ισχυρό πιόνι είναι η λογική σου, που την χρησιμοποιείς γρήγορα κι επιθετικά ώστε να κατορθώσεις να σώσεις τους υπόλοιπους μαχητές σου.

Όλα τα παραπάνω, όμως, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό, να προστατέψουν τον βασιλιά τους, το πιο σημαντικό πιόνι αλλά και το περισσότερο ευάλωτο, το συναίσθημά σου. Το κρύβεις σε όλη την παρτίδα κι αποφεύγεις να το κινήσεις, παρά μόνο για να το καλύψεις.

Ξεκινάς, λοιπόν, μεθοδικά και με σκέψη, το παιχνίδι. Κινείς πότε τις πράξεις, πότε τα όνειρα, άλλοτε τη φαντασία, τη λογική ή τις φιλοδοξίες σου, προσπαθώντας να θωρακίσεις τα συναισθήματά σου στη μάχη κατά των φόβων σου. Δυνατός αντίπαλος, σε δυσκολεύει αρκετά.

Περνά ο χρόνος και καταφέρνεις να φας μερικά πιόνια του, το ίδιο όμως κι αυτός. Στήνεις τη στρατηγική σου, συνεχίζεις, δεν τα παρατάς. Ψυχανεμίζεσαι τους φόβους σου, προσπαθείς να αντιληφθείς τις επόμενες κινήσεις τους, μήπως κατορθώσεις να τους μπλοκάρεις και να κάνεις την κίνηση ματ που θα σου χαρίσει τη νίκη, κατατροπώνοντας τον αντίπαλο βασιλιά.

Κάποιοι δεν αντέχουν τελικά την παρτίδα, την παρατούν, παραδεχόμενοι την αποτυχία τους, κι άλλοι κάνουν τα αδύνατα δυνατά να νικήσουν.

Ό,τι και να συμβεί, όμως, όσα πιόνια και να χάσεις, το βασικό είναι να μην παραιτηθείς, γιατί αν το κάνεις, δε θα ‘χεις την ευκαιρία να μάθεις ή να υποψιαστείς τη στρατηγική του αντιπάλου σου, με αποτέλεσμα οι φιλοδοξίες σου, τα όνειρά σου κι η φαντασία σου να ξεθωριάζουν αργά και σταθερά. Ίσως να μην πετύχεις τη νίκη άμεσα, αλλά προσπάθησε, κι αν δεν είναι σήμερα θα ‘ναι αύριο η στιγμή που θα κοιτάξεις στα μάτια τους φόβους σου ανακοινώνοντας «ρουά ματ».