Πάντα ένας απ’ τους δύο θα γουστάρει πιο πολύ

Για κάθε σχέση που ξεκινάει, αναλογεί κι ένας ζυγός -αυτό το παλιακό είδος ζυγαριάς που αποτελείται από δύο πλάστιγγες, και με βάση τα βάρη πάνω σε αυτές είτε ισορροπεί είτε γέρνει μονομερώς. Οι πλάστιγγες, ουσιαστικά, είναι τα δύο άτομα που απαρτίζουν τη σχέση και τα οποία ταλαντώνονται μέχρι να επέλθει ισορροπία μεταξύ τους ή μέχρι ένα απ’ τα δύο να σπάσει.

Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, αυτή η ισορροπία δεν επέρχεται ποτέ και πάντα ο ζυγός θα γέρνει προς την ίδια μία πλάστιγγα, παρά τις προσπάθειες. Είναι οι περιπτώσεις όπου το ένα άτομο απ’ τα δύο γουστάρει περισσότερο εξαρχής και συνεπώς ανέπτυξε ισχυρότερα συναισθήματα απ’ τον άλλον.

Σχεδόν πάντα, η ανισορροπία αυτή προέρχεται απ’ το άτομο που αρχικά έβαλε στο στόχαστρο τον άλλον. Αφορά το άτομο που πρώτο διεκδίκησε την προσοχή, το ενδιαφέρον και τον έρωτα του ανθρώπου που κάτι του ξύπνησε, τόσο έντονα που δεν μπόρεσε να το αγνοήσει. Πρόκειται για το πρόσωπο που έβαλε όλη τη φαντασία, τη μαεστρία και κάθε γνωστή κι άγνωστη στρατηγική διεκδίκησης, προκειμένου να κατακτήσει τον πολυπόθητο στόχο. Πρόκειται ακόμα για αυτόν τον άνθρωπο που, όσες απορρίψεις ή διφορούμενα μηνύματα κι αν έλαβε, δεν το έβαλε κάτω, αλλά συνέχισε την προσπάθεια πρόκλησης, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, ρίχνοντας εγωισμούς κι αδιαφορώντας παντελώς για τσαλακώματα και θέσεις ισχύος.

Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα της επιτυχούς έκβασης, ο κατακτητής θα απολαύσει τη νίκη του, θα δοθεί ολοκληρωτικά στον άλλον, θα ζήσει στο έπακρο αυτόν τον έρωτα και μαζί κι όλα τα πρωτόγνωρα και δυνατά συναισθήματα. Γνωρίζει ακριβώς πώς να κινηθεί για να εκπλήξει τον άλλον και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του. Εξάλλου, ήταν έτοιμος και πλήρως συνειδητοποιημένος γι’ αυτή τη σχέση, πριν καν ξεκινήσει.

Η ετοιμότητα αυτή δεν είναι εγγυημένη κι απ’ την πλευρά του κατακτημένου. Αυτός που παραδόθηκε, ίσως να το έκανε απλά γιατί γοητεύτηκε απ’ την επίμονη διεκδίκηση, γλυκάθηκε απ’ το δυνατό ενδιαφέρον, κολακεύτηκε απ’ την προσοχή. Ίσως πάλι υπέκυψε για να ξεφύγει απ’ τη μοναξιά του, ή δέχτηκε να δώσει μια ευκαιρία επιπόλαια, χωρίς να το πολυσκεφτεί, με την αίσθηση «ας ξεκινήσει και θα δούμε πώς θα πάει». Όποιος και να ήταν ο λόγος, το σίγουρο είναι ένα, όσα βάρη και να θελήσει να σηκώσει στην πορεία, ο ζυγός πάντα θα γέρνει στην άλλη πλάστιγγα.

Ο κυνηγός πάντα θα ‘ναι αρκετά βήματα μπροστά, πρόθυμος να αλλάξει ή να βελτιώσει τον εαυτό του για να εξαλειφθούν τα κακώς κείμενα της σχέσης.  Όσο, όμως, δεν έχει την ίδια ανταπόκριση κι απ’ τον άλλον, όλη η προσπάθεια θα πηγαίνει στράφι, με τον διεκδικητή κουρασμένο πλέον απ’ τις προσπάθειες και, πολλές φορές, μαζοχιστικά πρόθυμο να επωμιστεί περισσότερα βάρη από όσα μπορεί ν’ αντέξει.

Είναι το κομβικό σημείο της σχέσης όπου ο ζυγός έχει γείρει σε τόσο μεγάλο βαθμό προς τη μία πλάστιγγα, που πασχίζει να αντέξει το βάρος για να μη διαλύσει η σχέση. Κι εκεί, πάνω στην πίεση, αρχίζουν οι βεβιασμένες κινήσεις. Παράπονα, ζήλιες, εντάσεις και καβγάδες έρχονται να προσθέσουν λίγο ακόμα βάρος και στους δύο. Εξακολουθεί η ανισότητα ασφαλώς, κι η λύση είναι μονόδρομος. Ο ζυγός σπάει, βρίσκοντας τον αρχικό νικητή χαμένο. Ή μήπως όχι;

Κάπου εκεί έξω, υπάρχει το κατάλληλο άτομο, που είναι πρόθυμο να απαλύνει το βάρος του ενός και να το μοιραστεί μαζί του. Πάντα θα υπάρχει ο άνθρωπος που εξαρχής θα θελήσει, με την ίδια ένταση, αυτή τη σχέση. Δε θα δεχτεί τη μονομερή διεκδίκηση, αλλά θα κυνηγήσει το ίδιο παθιασμένα τον άλλον. Και τότε ο ζυγός θα ισορροπήσει μαγικά κι αβίαστα…