Να τον υπολογίζεις το φόβο, γιατί είναι άτιμος και ύπουλος. Εξαπολύει τους δαίμονές του κι αυτοί ριζώνουν στο μυαλό και στην ψυχή σου. Αυτοί οι δαίμονες είναι οι χειρότεροι, αφού άλλον υπακούν αλλά από σένα γεννιούνται. Αμφιβολίες ονομάζονται και μόλις τους δώσεις ένα τόσο δα περιθώριο, θα σε γεμίσουν, θα σε στοιχειώσουν σαν χτικιό, ρουφώντας όνειρα κι ελπίδες.

Έτσι πράττει ο φόβος. Χωρίς καν να το καταλάβεις, σε πείθει να δημιουργήσεις εσύ τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει εναντίον σου. Και τι χειρότερο από το να σε πολεμάει ο εχθρός έχοντας πληροφορίες εκ των έσω; Κι όσο φτιάχνεις τις άμυνες και πέφτουν στα χέρια του, τόσο περισσότερο σε κατακτά και τόσο περισσότερο τον οπλίζεις. Φαύλος κύκλος στον οποίο πέφτεις ίσως χωρίς τη θέλησή σου, όμως με την άδειά σου.

Μη λυγίζεις μπροστά του. Είναι δύσκολος εχθρός αλλά όχι ανίκητος. Όπως επέτρεψες στις αμφιβολίες να γεννηθούν, έτσι έχεις τη δύναμη να τις σκοτώσεις μία-μία και να κάνεις στην άκρη το φόβο σου, να τον καταστήσεις ανήμπορο να σε κυριεύσει. Αν παλέψεις αληθινά, να εξοντώσεις αυτούς τους δαίμονες, δε θα βγεις χαμένος σ’ αυτή τη δύσκολη μάχη που μπορεί να είναι και η σημαντικότερη της ζωής σου.

Σκέψου όσα λαχταράς, όσα επιθυμείς κι όσα ονειρεύεσαι και πάρε αποφάσεις. Αυτές είναι το πρώτο όπλο σου. Παρ’ τες σήμερα, τώρα, μην τις αργείς, ακόμα κι αν δεν έχεις καμία εγγύηση ή βεβαιότητα πως είναι οι σωστές. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο άλλωστε, αφού κανένας δε γνωρίζει τελικά ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Αυτό μόνο ο χρόνος μπορεί να το αποδείξει κι εμείς απλώς οφείλουμε να τον εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, κάνοντας ό,τι είναι δυνατόν για να κατακτήσουμε τους στόχους μας, από τον πιο μικρό έως και τον πιο σημαντικό.

Μόλις λοιπόν γεμίσεις τη φαρέτρα σου με αποφάσεις, ξεκίνα να τις κάνεις πράξη μία προς μία. Οι πράξεις είναι το επόμενο σημαντικό σου όπλο απέναντι στον εχθρό. Μην επαναπαύεσαι λεπτό αφού αυτό του είναι αρκετό για να σε πολιορκήσει. Μια στιγμή αδυναμίας αρκεί για να σε κάνει να παραδοθείς άνευ όρων κι άντε να γλιτώσεις μετά από δαύτον. Φάε τα μούτρα σου, είναι δυστυχώς αναπόφευκτο, πέσε, λύγισε, χάσε, αλλά σήκω, άρπαξε άλλη και πράξε. Θα πέσεις αρκετές φορές αλλά μην κουραστείς κι αν για λίγο υποκύψεις, σήκωσε κεφάλι και πέσε στη μάχη.

Όσο το πετυχαίνεις αυτό και παρά τα όποια εμπόδια, σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες πετύχεις στο δρόμο σου, τόσο περισσότερη εμπειρία αποκτάς και τόσο μεγαλύτερη γνώση για τον εχθρό που πολεμάς. Αυτά είναι τα επόμενα όπλα σου για τη μάχη σου. Αξιοποίησέ τα σε κάθε ευκαιρία που σου δίνεται κι όσο δύσκολος και δύσβατος κι αν είναι ο δρόμος της αυτογνωσίας και της αυτοπεποίθησης, δεν είναι απρόσιτος, να το θυμάσαι καλά αυτό.

Δύσκολη μάχη, με διπλό μέτωπο, με σένα να βρίσκεσαι αντιμέτωπος τόσο με το φόβο, όσο και με τον ίδιο σου τον εαυτό. Εκεί βασίζεται ο φόβος, στην άτυπη κι ύπουλα επιβεβλημένη συμμαχία σας.

Γι’ αυτό σου λέω καρδιά μου, να τον υπολογίζεις το φόβο, όπως αρμόζει στο μεγαλύτερο εχθρό σου. Μην τον τρέμεις, αφού αυτό επιθυμεί, αλλά να τον υπολογίζεις, διαφορετικά και στις δύο περιπτώσεις θα σε πατάξει αλύπητα στερώντας σου το πιο ανεκτίμητο δώρο, το «να ζεις».

Συντάκτης: Μαρία Πακιακιό
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη