Τι λατρεύουμε όλοι σε μια νέα γνωριμία, σ’ έναν νέο έρωτα, σε μια καινούρια σχέση; Λατρεύουμε όλα τα «πρώτα». Πλην ενός. Συγκεκριμένα λοιπόν ανυπομονούμε για τα πρώτα φιλιά, τα πρώτα τρυφερά λόγια, τα νέα όμορφα συναισθήματα που ξεπηδούν, τα πρώτα μηνύματα, τις πρώτες κλήσεις κι όλα αυτά που κάνουν την καρδούλα μας να πάλλεται γρηγορότερα, το στομάχι μας να σφίγγεται κι όμως εμείς να τ’ απολαμβάνουμε και να ρουφάμε τις στιγμές πιο γρήγορα κι από την άγονη γη το νερό.
Εκτός από τα πρώτα ραντεβού. Αγωνία για το πώς θα ντυθούμε, πώς θα επιμεληθούμε το γενικότερο styling, πώς θα μιλήσουμε, τι θα πούμε, αν θα κυλήσει ο χρόνος ευχάριστα ή αμήχανα, αν θα μας ενδιαφέρει τελικά η προσωπικότητα του άλλου, αν θα εντυπωσιάσουμε κι εμείς με τη σειρά μας τ’ άλλο άτομο, αν θα υπάρχουν κοινά ενδιαφέροντα, να φιλήσουμε ή όχι, να κεράσουμε ή όχι. Και μέσα σ’ αυτή την ατελείωτη λίστα έρχονται να προστεθούν κι αρκετοί άτυποι κανόνες, οι οποίοι εκτός του ότι μας προκαλούν περισσότερο στρες στη σκέψη τους, μάς προωθούν επίσης και βλαβερά στερεότυπα και συμπεριφορές.
1. «Παιξ’ το και λιγάκι αδιάφορος»
«Να της έρθει έρωτας παράφορος» λέει ένα γνωστό τραγούδι. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτός ο κανόνας συνοψίζεται στη χειρονομία του τραγουδιστή, καθώς κουνάει τα ζάρια, για να το πω κομψά. Ήθελα να ήξερα ποιος είπε ότι η αδιαφορία προκαλεί τον έρωτα κι έχουμε γεμίσει αδιάφορους καψούρηδες. Η αδιαφορία λοιπόν κι ειδικά στα πρώτα ραντεβού, δημιουργεί ανασφάλειες, οι οποίες οδηγούν σε κυνήγι από πλευράς του αποδέκτη της, προκειμένου να κερδίσει τον «σκληρό» και να τις κατευνάσει, αλλά και τις οποίες θα πληρώσει πολύ ακριβά ο δεύτερος στην πορεία, αφού τις παρότρυνε και μάλιστα από το ξεκίνημα.
2. Το στήσιμο μετράει
Στο τάβλι για το μάζεμα. Όμως κάποιος, κάπου, κάποτε, είπε ότι δεν πρέπει να φτάνουμε στα ραντεβού νωρίτερα ή έγκαιρα, αλλά με μια μικρή καθυστέρηση, ώστε να μη φανεί ότι καιγόμαστε κι ανυπομονούμε. Αρχικά λοιπόν ν’ αναφέρω ότι όταν κάποιος φτάνει στην ώρα του δείχνει σεβασμό προς το άλλο άτομο, ασχέτως αν θα προχωρήσει μετέπειτα και θα εξελιχθεί σε κάτι βαθύτερο κι ουσιαστικότερο. Κατά δεύτερον, αν κάποιος πρόκειται να καεί, θα φανεί στην πορεία κι αν πρόκειται να συμβεί, δύσκολα θ’ αποφευχθεί, ακόμα κι αν καθυστέρησε μισή ώρα στο πρώτο ραντεβού. Τέλος, σ’ άλλον τομέα πασχίζουμε να «φτάσουμε» στην ώρα μας και ταυτόχρονα, γιατί όχι κι εδώ; Πουθενά δε μάς πιάνεις.
3. Αγαλματάκια ακούνητα
Ή «Mugunghwa Kkoci Pieot Seumnida» για τους λάτρεις του Squid Games. Ο εν λόγω άτυπος κανόνας, μάς θέλει-στα πρώτα ραντεβού-μετρημένους όσον αφορά στην εκδήλωση της χαράς κι ευφορίας-αν ασφαλώς υφίστανται. Συγκεκριμένα είναι απαγορευτικό να γελάσουμε με την ψυχή μας, ενώ αντιθέτως είναι φρόνιμο να σκάμε ένα χαμόγελο ή ελαφρύ μειδίαμα. Σας παρακαλώ, δε θα ‘θελα. Επίσης καλό είναι να μη γελάμε με όλα τ’ αστεία του άλλου και φανούμε αφελείς. Κι αν ο άλλος έχει φοβερή αίσθηση του χιούμορ και μάλιστα ταιριάζει με τη δική μας πώς πρέπει δηλαδή ν’ αντιδράσουμε; Στα πόσα γέλια πρέπει να γίνουμε ξινούληδες ξαφνικά για να φανούμε σοβαροί;
4. Αμπελοφιλοσοφίες- Σοβαρότητα, 1-0
Στα πρώτα ραντεβού δεν πρέπει, λένε, να μιλάμε για σοβαρά θέματα, όπως η πολιτική, η ιστορία, η κοινωνική επικαιρότητα και τα συναφή. Αν δηλαδή τα δύο άτομα, τύχει να ενδιαφέρονται για κάποιον από τους παραπάνω τομείς και ξεκινήσει μια αντίστοιχη κι ενδιαφέρουσα συζήτηση πρέπει να την κόψουν για να μη χαρακτηριστούν βαρετοί κι οι δύο ταυτόχρονα; Από ποιον; Αν βέβαια ένας από τους δύο δεν απολαμβάνει το θέμα εξίσου, κατανοώ το ρίσκο της έναρξης μιας τέτοιας συζήτησης, αλλά όχι και να περιορίσουμε τη θεματολογία χωρίς καν να γνωρίζουμε. Να γελάμε δυνατά δε θέτε, να μιλάμε σοβαρά δε θέτε. Τι θέτε τελοσπάντων;
5. Τ’ απαγορευμένα
Στη λίστα με τ’ απαγορευμένα έρχεται να προστεθεί κι ένα ακόμα θέμα, αυτό της επιθυμίας ή της μη ύπαρξής της, κάποιου να δημιουργήσει μελλοντικά οικογένεια. Κανείς από τους δύο, δεν οδηγεί εκεί την κουβέντα, σκόπιμα τουλάχιστον, από φόβο μην ακουστεί η αντίθετη άποψη και δημιουργηθεί ένταση κι αμηχανία. Προφανώς, είναι περιττό κι άβολο ν’ αναφέρεις την πρόθεσή σου να παντρευτείς ή όχι, να κάνεις παιδιά ή όχι, με το «καλησπέρα» της γνωριμίας, αλλά από την άλλη γιατί ν’ αποτελεί ταμπού και παγίδα η αναφορά τους, αν το φέρει η συζήτηση; Μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι στα πρώτα ραντεβού, σκοπός είναι να γνωριστούν τα δύο άτομα καθώς επίσης κι η εξέταση της ύπαρξης χημείας, σύμπνοιας απόψεων κι ενδιαφερόντων, μελλοντικών στόχων κι επιθυμιών. Η σκόπιμη απόκρυψη πληροφοριών λοιπόν, το μόνο που κάνει είναι να παρατείνει τ’ αναπόφευκτο στη συνέχεια.
6. Ο άντρας είναι ο κυνηγός
Μαζευτείτε θ’ απαγγείλω. Ο άντρας είναι κυνηγός κι η κόρη περιστέρα, από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Με λίγα λόγια, μια γυναίκα οφείλει να επιλέγει τα ραντεβού της, αποκλειστικά κι αναγκαστικά, ανάμεσα στ’ άτομα που τη διεκδικούν. Αρνούμαστε συνεπώς το ενδεχόμενο μια γυναίκα να ενδιαφέρεται για ένα άτομο, να το διεκδικεί ενεργά κι όχι παθητικά, γιατί θα κακοχαρακτηριστεί. Από την άλλη, οι άντρες απαγορεύεται αυστηρά και δια ροπάλου να είναι ντροπαλοί, διστακτικοί κι ευαίσθητοι σε μια πιθανή χυλόπιτα κι έτσι όταν ενδιαφέρονται για μια κοπέλα δεν πρέπει καν ν’ αγχώνονται, αφού μπορούν άνετα να τη σύρουν στη σπηλιά τους. Επίσης ας μας ενημερώσει κάποιος τι γίνεται αν θέλει γυναίκα-γυναίκα ή άντρας άντρα, για να ξέρουμε.
7. Λογαριασμός, αυτή η μάστιγα
Σε συνέχεια του παραπάνω, υπάρχει ένας ακόμα σχετικός κανόνας, ο οποίος λέει ότι κανονικά ο λογαριασμός πρέπει να πληρωθεί από αυτόν που έκανε την πρόσκληση- ο οποιός σε συνέχεια του παραπάνω κλισέ θα είναι ο άντρας αναγκαστικά. Δε μαζεύεται από πουθενά ούτε ο σεξισμός, ούτε η πατριαρχία, ούτε καν το κακώς εννοούμενο σαβουάρ βιβρ.
8. Είμαι ένας άλλος, ζω σε παράνοια
Ποτέ μα ποτέ, δεν πρέπει να δείχνουμε τις αληθινές μας προθέσεις στα πρώτα ραντεβού. Αν δηλαδή το ένα άτομο ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τ’ άλλο κι επιθυμεί να δοκιμάσει μαζί του μια αποκλειστική σχέση, καλό είναι να μην το αναφέρει, ώστε στη συνέχεια, αν δε συμβαδίζει με τις προσδοκίες του άλλου, να πληγωθεί και να φάει στα μούτρα το γνωστό πλέον ghosting. Αλλά τουλάχιστον δε θα έχει ρίξει τον εγωισμό του. Αν πάλι το ένα άτομο θέλει κάτι πιο ανάλαφρο, χαλαρό κι εφήμερο, πάλι δεν πρέπει να το δηλώσει, γιατί θα είναι ο κακός της υπόθεσης. Κοροϊδεύοντας όμως τον άλλον, έστω κι αποκρύπτοντας τις αληθινές προθέσεις του, είναι δείγμα καλού παιδιού ξεκάθαρα.
9. Απόψε θα πεινάσεις
Είναι γνωστό ότι στα πρώτα ραντεβού δεν πρέπει να φας ή τελοσπάντων πρέπει ν’ αρκεστείς σε μια σαλάτα ή σε κάτι λιγότερο απ’ αυτό που συνηθίζεις. Το δέχομαι μόνο-και το τονίζω αυτό- αν κάποιος έχει προθέσεις, οι οποίες αν ασφαλώς συμπίπτουν με του άλλου, απαιτούν σχετικά άδειο στομάχι ώστε να στεφθούν με επιτυχία. Το πιάσατε το υπονοούμενο ελπίζω. Διαφορετικά δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος να ταλαιπωρείτε τον εαυτό σας και να ρισκάρετε κιόλας ν’ ακούγεται το στομάχι σας όλο το βράδυ σαν χαλασμένο δισκόφρενο.
10. Η μέθοδος των τριών
Δεν αναφέρομαι ασφαλώς στον γνωστό μαθηματικό υπολογισμό, αλλά στον άτυπο κανόνα που λέει ότι ερωτική συνεύρεση πρέπει να γίνει μετά τα τρία ραντεβού, για να έχει δέσει το γλυκό. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά κι αυτονόητα. Ερωτική συνεύρεση μπορεί να υπάρξει οποτεδήποτε συναινέσουν κι οι δύο πλευρές. Ξεκάθαρα πράγματα και πάμε παρακάτω. Ποιο γλυκό να δέσει κι ιδίως αν τ’ άτομα του ραντεβού ακολουθούν έστω και κάποιους από τους προηγούμενους κανόνες, που υπαγορεύουν να είμαστε στρατιωτάκια κι υποκριτές;
Συμπερασματικά, στα πρώτα ραντεβού το μόνο πράγμα που πρέπει να μάς απασχολεί είναι να είμαστε αληθινοί κι άνετοι ώστε πράγματι να βγουν τα σωστά συμπεράσματα κι από τις δύο πλευρές. Κι αν αυτά δε συμβαδίζουν, τότε καλύτερα να φανεί εξ αρχής, παρά στη συνέχεια, με κίνδυνο μάλιστα να κατηγορηθούμε ότι αλλάξαμε ξαφνικά μόλις «δέσαμε τον γάιδαρό μας» ή να κατηγορήσουμε εμείς αντίστοιχα την άλλη πλευρά. Ειλικρίνεια, όμορφη διάθεση και καλή καρδιά, μήπως κι επιτέλους βγάλουμε καμιά άκρη.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου