Φίλος είναι αυτός που θα σου ανοίξει τα μάτια

Στη διάρκεια της ζωής σου αποκτάς πολλούς φίλους και «φίλους». Μεγαλώνοντας αρχίζεις να ξεκαθαρίζεις το τοπίο και θεωρείς πραγματικούς φίλους τρία-τέσσερα άτομα. Και νιώθεις πολύ τυχερός αν είναι τόσα κι όχι ακόμα λιγότερα ή μόνο ένας.

Σε κάθε παρέα φίλων υπάρχει συνήθως εκείνος ή εκείνη που είναι η «φωνή της λογικής». Ένας από αυτούς έχει τις περισσότερες φορές αυτόν το ρόλο. Κι επειδή εδώ μιλάμε για πραγματικούς φίλους, είναι πια ξεκάθαρο σε όλους ότι δεν το κάνει, επειδή ζηλεύει ούτε επειδή θέλει να υπονομεύσει την ευτυχισμένη στιγμή σου ή να εκμεταλλευτεί την αδυναμία σου.

Πρόκειται απλώς για αυτόν τον άνθρωπο που έχει την «κακή συνήθεια» να είναι απόλυτα ειλικρινής απέναντι στους φίλους του, να μην καμουφλάρει και να μην ωραιοποιεί τη γνώμη του. Μετά από αρκετά χρόνια φιλίας δεν το παίρνεις προσωπικά, γιατί ξέρεις καλά ότι δεν το κάνει μόνο με ‘σένα αλλά με όλους.

Είναι η φίλη που θα σε λογοκρίνει, ο φίλος που θα δει και με μια δεύτερη ματιά τις πράξεις και τις αποφάσεις σου, αλλά με τρόπο που δείχνει ότι νοιάζεται για ‘σένα και σκοπός του δεν είναι απλώς να σε κρίνει. Πολλές φορές θεωρείς αυτό το φίλο αυστηρό με τους ανθρώπους και μαζί σου. Κάποιες φορές θυμώνεις, όμως αυτός ο θυμός δεν κρατάει πολύ, γιατί ξέρεις ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας του και σίγουρα δεν το κάνει για να σε πληγώσει. Πιστεύει πάντα στον καλύτερο εαυτό σου κι είναι πάντα εκεί για να σου υπενθυμίζει τι αξίζεις και τι όχι.

Ενίοτε είναι εκνευριστικό αυτό, όταν θέλεις να παραμερίσεις τη λογική και να ακολουθήσεις την καρδιά ή το ένστικτό σου. Πολλές φορές σου θυμίζει τη μάνα σου και σίγουρα δε θέλεις δύο μανάδες στη ζωή σου να σου λένε ποιο είναι το καλό σου.

Στους φίλους απευθυνόμαστε κυρίως για τα αισθηματικά μας και για όλα τα θέματα σχέσεων. Είναι οι ψυχαναλυτές μας και μας έχουν γλιτώσει από πολλά χρήματα σε ψυχολόγους. Όπως ο ψυχολόγος, λοιπόν, αυτός ο φίλος θα σε ακούσει προσεκτικά και στο τέλος θα φανερώσει τη γνώμη του με τη φωνή της λογικής να επικρατεί. Είναι μια λογική που εσύ όντας μπλεγμένος συναισθηματικά έχεις φυσιολογικά χάσει. Όταν κυριαρχούν τα έντονα συναισθήματα η λογική θολώνει, παύει να λειτουργεί κανονικά.

Ο ρόλος, λοιπόν, αυτού του φίλου είναι να αντικαθιστά τη χαμένη αίσθηση της λογικής σου. Γιατί πάντα οι απέξω βλέπουν τα πράγματα πιο καθαρά, αφού δεν εμπλέκονται συναισθηματικά και δεν έχουν λόγο να βρουν δικαιολογίες. Καθημερινά γεγονότα, λόγια και πράξεις που εσύ δεν μπορείς να κρίνεις με τη λογική, η φίλη σου τα αποκωδικοποιεί και στα παρουσιάζει με την πραγματική τους υπόσταση. Αφαιρεί από πάνω τους τη μαγική σκόνη του έρωτα και του πάθους, με την οποία πασπαλίζεις κάθε στιγμή με το αντικείμενο του πόθου σου.

Είναι εκείνος ο φίλος που θα σε αποτρέψει απ’ την αρχή να μπλεχτείς σε μία σχέση που θα σε πληγώσει ή αντίθετα θα σε παρακινήσει να δεις τα θετικά στοιχεία του συντρόφου που διάλεξες.

Είναι η φίλη που θα σε παροτρύνει να φύγεις από μια σχέση η οποία φαινομενικά είναι καλή και που κι εσύ ο ίδιος έχεις πιστέψει ότι είσαι καλά. Εκείνη βλέπει, όμως, με το κοφτερό της μάτι ότι δεν είναι αυτός ο άνθρωπος που σε γεμίζει και σε κάνει να πλέεις σε πελάγη ευτυχίας. Σε γνωρίζει τόσο καλά που καταλαβαίνει γρήγορα ότι δεν είσαι ο εαυτός σου ή ότι ίσως παραείσαι ο εαυτός σου κι έχεις βολευτεί σε κάτι που δε σου ταιριάζει.

Πολλές φορές δε συμφωνείς, έχεις διαφορετική άποψη κι η σύγκρουση είναι προ των πυλών. Όμως δεν πρόκειται ποτέ να φτάσετε στα άκρα ούτε να κρατήσει κακία ο ένας στον άλλον. Ο σταθερός κι αληθινός φίλος θα σε υποστηρίξει και θα σταθεί δίπλα σου ακόμα κι αν πιστεύει ότι η απόφασή σου είναι λανθασμένη. Θα σε αφήσει να το καταλάβεις από μόνος σου και δε θα περιμένει χαιρέκακα να σου πει «στα έλεγα εγώ». Θα βρίσκεται πάντα εκεί κοντά και δε θα αναφερθεί ποτέ ξανά σε θέματα που ξέρει ότι σε πληγώνουν.

Κι αν στο τέλος αποδειχτεί ότι έκανε λάθος κι ότι η δική σου απόφαση ήταν σωστή, θα πανηγυρίσει μαζί σου και θα σε δικαιώσει, θα χαρεί περισσότερο με τη χαρά σου και θα παραδεχτεί το λάθος του. Τέτοιου είδους φίλοι δε ζουν στη σφαίρα της φαντασίας, είναι υπαρκτά πρόσωπα στα οποία εμπιστεύεσαι τη ζωή σου και την ψυχική σου υγεία.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει περάσει απ’ τη ζωή σου κάποια στιγμή ένα τέτοιο άτομο. Από ‘σένα εξαρτάται, όμως, και από την ιδιοσυγκρασία σου αν άντεξες να το κρατήσεις στη ζωή σου ή αν το απομάκρυνες σιγά- σιγά με τον τρόπο σου. Αν κράτησες δίπλα σου μόνο φίλους-κόλακες ή φίλους-κοράκια, θα ευχαριστηθούν πολύ να σε «φάνε» μόλις πέσεις.

Μην παραπονιέσαι ότι δεν έχεις πραγματικούς φίλους και μην αγανακτείς γι’ αυτό. Μην κρύβεσαι πίσω από κλισέ ατάκες του τύπου «δεν υπάρχει αληθινή φιλία στους ανθρώπους» και «οι πραγματικοί φίλοι είναι σπάνιοι». Αν κάτι τέτοιο σου συμβαίνει αναλογίσου πού έφταιξες. Αναζήτησε τη δική σου ευθύνη για το έλλειμμα αληθινών φίλων στη ζωή σου. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Κάθε δράση σου έχει και την ανάλογη αντίδραση. Σκέψου αν δεν ήσουν εσύ που απομάκρυνες άθελα ή ηθελημένα από δίπλα σου άτομα που θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι πραγματικοί φίλοι που σου λείπουν.