Σε όλες τις σχέσεις είτε το παραδέχεσαι είτε όχι, πάντα κάποιος έχει το «πάνω χέρι». Πάντα κάποιος ενδιαφέρεται περισσότερο να συνεχιστεί αυτή η σχέση και γι’ αυτό υποχωρεί πιο γρήγορα, πνίγει τα παράπονά του και τσαλακώνει λίγο παραπάνω τον εγωισμό του, ώστε να μην διακινδυνεύσει να χάσει τον άλλον.
Το ερωτικό παιχνίδι στην αρχή, αλλά και κατά τη διάρκεια της σχέσης, είναι αδιάκοπο. Μοιάζει με παρτίδα σκάκι όπου κάθε στιγμή σκέφτεσαι κι οργανώνεις τη στρατηγική που θα ακολουθήσεις για την επόμενη κίνηση, ώσπου να παγιδεύσεις το βασιλιά ή τη βασίλισσά σου και να δηλώσει παράδοση άνευ όρων.
Όλοι έχουν μπει σ’ αυτό το παιχνίδι –θέλοντας και μη– όταν προσπαθούν να κατακτήσουν κάποιον. Είναι ένα παιχνίδι της φύσης που συμβαίνει σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς όταν ψάχνουν το κατάλληλο ταίρι. Σε όλα τα ζώα ισχύει το αρσενικό ή το θηλυκό να διεκδικεί το ταίρι του και να δηλώνει με διάφορους τρόπους την ισχύ και την κυριαρχία του πάνω σ’ αυτό, ώστε να αποκλείσει και να διώξει άλλα αρσενικά ή θηλυκά που το εποφθαλμιούν.
Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Όπως όμως και σ’ όλα τ’ άλλα, έτσι κι εδώ οι άνθρωποι το έχουν εξελίξει ακόμα περισσότερο αυτό το φυσικό παιχνίδι μεταξύ των δύο φύλων. Ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση; Ποιος θα στείλει πρώτος μήνυμα; Πόσος καιρός πρέπει να περάσει μέχρι να κοιμηθείτε μαζί; Ποιος θα πάρει πρώτος τηλέφωνο την επόμενη μέρα; Ποιος θα πει πρώτος «σ’ αγαπώ»; Όλα αυτά συμβαίνουν στο μυαλό του ζευγαριού τον πρώτο καιρό αι ίσως κι αργότερα, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός.
Έρχεται όμως κι η στιγμή που κουράζεσαι, ειδικά αν αυτό συμβαίνει συχνά και συνεχόμενα. Έρχεται η στιγμή που θέλεις να αφεθείς και να χαλαρώσεις. Κουράζεσαι να παίζεις τη γάτα με το ποντίκι, ποιος θα φάει πρώτος το τυρί και θα πιαστεί στη φάκα του άλλου. Ωραίο είναι αυτό το παιχνίδι στο ξεκίνημα, δε λέω, δημιουργεί ένταση, σασπένς κι ίντριγκα. Ανάβουν τα αίματα και νιώθεις όλα τα συναισθήματά σου στο έπακρο.
Κάποια στιγμή όμως θέλεις να μπεις και λίγο σε ρελαντί, δε γίνεται να πηγαίνεις συνεχώς με τσίτα τα γκάζια γιατί θα στουκάρεις σε κανέναν τοίχο και θα θρηνούμε θύματα. Κι ίσως το πρώτο θύμα να είσαι εσύ ο ίδιος που παίζεις το παιχνίδι έντονα μέχρι την τελευταία πίστα.
Οι ίντριγκες και η αέναη προσπάθεια να έχεις τον άλλον στην τσίτα, ώστε να μη θεωρηθείς δεδομένο και σε βαρεθεί, είναι θεμιτές μέχρι ενός σημείου. Όταν ξεπερνούν τα επιτρεπτά και λογικά όρια γίνονται κουραστικές και δεν έχουν νόημα.
Το να κάνεις το σύντροφό σου να ζηλέψει και να τον τσιγαρίσεις λίγο στην αρχή, για να δεις τι ρόλο βαράει είναι κάτι που όλοι το κάνουν και το ευχαριστιούνται κατά βάθος. Όμως, όταν αυτό συμβαίνει συνεχόμενα και κάθε πρωί σκέφτεσαι «τι θα κάνω σήμερα για να βασανίσω λίγο το σύντροφό μου και να τον κάνω να με θέλει ακόμα περισσότερο», τότε αυτό καταντά γελοίο κι υποδεικνύει μεγάλη ανασφάλεια.
Μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα πρέπει το ζευγάρι να χαλαρώνει και να απολαμβάνει τη γλύκα της ήρεμης και ρουτινιασμένης σχέσης. Γιατί εκεί φαίνεται πόσο πραγματικά θέλει ο ένας τον άλλον, όταν έχει περάσει η έξαψη από το παιχνίδι της κατάκτησης του φρουρίου.
Αν μετά από καιρό νιώθεις ότι πρέπει να προσπαθείς ακόμα καθημερινά για να κατακτήσεις το ταίρι σου, τότε κάτι δεν πάει καλά. Πρέπει να χαλαρώσεις και να αποδεχτείς το γεγονός ότι είστε μαζί πια κι ότι αν θέλει να φύγει, θα φύγει ακόμα κι αν εσύ έχεις παίξει όλα τα δυνατά χαρτιά σου και τον έχει κάνει κομπολόι στα έμπειρα χεράκια σου.
Η σχέση είναι παιχνίδι εξουσίας και στρατηγικής. Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά αυτός ο άνθρωπος και δεν τον έχεις μόνο για να παίζεις και να περνάς την ώρα σου, τότε θα πρέπει να περάσεις στο στάδιο της ήρεμης διπλωματίας. Οι πόλεμοι κερδίζονται με μάχες αρχικά, αλλά αργότερα η διπλωματία είναι εκείνη που εδραιώνει την εύθραυστη ειρήνη μετά τον πόλεμο.
Κάθε παιχνίδι παίζεται σε πολλές πίστες τις οποίες πρέπει να περάσεις με επιτυχία για να προχωρήσεις στην επόμενη. Όταν έρθει η ώρα πρέπει να μαζέψεις δυνάμεις κι εφόδια για να μπορέσεις να ξεπεράσεις και τις πίστες στα πιο υψηλά επίπεδα.
Μην εγκλωβίζεσαι στις πρώτες χαμηλές πίστες γιατί τότε δε θα το τερματίσεις ποτέ το παιχνίδι. Και αν δεν το τερματίσεις εσύ, θα σε τερματίσει εκείνο και κάποια στιγμή, από εκεί που δεν το περιμένεις, θα δεις το game over να αναβοσβήνει μπροστά σου.
Επιμέλεια Κειμένου Βασιλικής Γραμμένου: Πωλίνα Πανέρη