Μεγάλο προσόν να ξεκόβεις χωρίς παραθυράκια

Μεγάλο προσόν να ξέρεις να το ξεκόβεις χωρίς ν’ αφήνεις πόρτες και παραθυράκια ανοιχτά σε πρώην που πιστεύεις πως δε σου φέρθηκαν σωστά. Δεν είναι τόσο εύκολο ούτε τόσο  αυτονόητο όσο νομίζει κανείς.

Μετά από ένα χωρισμό τα συναισθήματα συνήθως δεν εξαφανίζονται αμέσως. Εκτός αν είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή και των δύο. Πάντα ο ένας απ’ τους δύο είναι λίγο πιο πληγωμένος κι ελπίζει σε συναισθηματική εκδίκηση.

Θέλεις να σε βλέπει να περνάς καλά και να φαίνεται ότι έχεις ξεπεράσει τη σχέση σας, μέχρι βέβαια να έρθει η στιγμή που θα πέσει στα πόδια σου και θα σε παρακαλά να γυρίσεις πίσω, γιατί δεν μπορεί να ζήσει μακριά σου.

Είναι πολύ δύσκολο να κόψεις εντελώς κάθε μικρή κλωστή που σε συνδέει με κάποιον τον οποίο είχες ερωτευτεί και πιθανότατα συνεχίζεις να ποθείς. Θέλει μεγάλη δύναμη χαρακτήρα για να εκμηδενίσεις όλες τις πιθανότητες μιας τυχαίας συνάντησης, να εξαλείψεις κάθε δυνατότητα να σου στείλει μήνυμα, γιατί σε είδε τυχαία στο δρόμο ή γιατί άκουσε κάπου το όνομά σου. Να σε ενοχλήσει, γιατί είδε στον κοινωνικό σου τοίχο ένα τραγούδι και πίστεψε ότι το έβαλες εκεί για να το ακούσει, για να του στείλεις ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα ότι η καρδιά σου είναι και πάλι διαθέσιμη.

Γι’ αυτό δε σβήνεις το προφίλ του και δεν τον «ξεκάνεις» από διαδικτυακό φίλο, για να βλέπει πόσο ωραία περνάς με την καινούρια σου παρέα. Γι’ αυτό και συνεχίζεις να συχνάζεις στα γνωστά στέκια που πήγαινες μαζί της, συνοδεύοντας τώρα την «προηγούμενη» πρώην, γιατί ξέρεις πόσο θα την εκνευρίσει αυτό και θα της ανέβει το αίμα στο κεφάλι -με την ελπίδα ότι θα ξεσπάσει και θα σου στείλει κάτι θυμωμένο. Εμφανίζεσαι όμως και με φίλους μόνο, για να μη νομίζει ότι έγινε και τίποτα σοβαρό με την πρώην κι αποθαρρυνθεί τελείως.

Ας αφήσουμε και κανένα ανοιχτό παραθυράκι, μια πονηρή χαραμάδα ώστε να διεισδύσει το παραμικρό ενδεχόμενο ζήλιας κι επικείμενης επιστροφής της άσωτης πρώην αγάπης.

Όλα αυτά είναι μέρος του ερωτικού παιχνιδιού κι είναι απόλυτα χαριτωμένα, όταν γίνονται μία και μόνο φορά σ’ ένα ζευγάρι. Πολλές φορές η επανασύνδεση μπορεί να είναι τόσο σφοδρή κι ορμητική ώστε να σας κρατήσει ενωμένους για πολύ καιρό, μπορεί και για πάντα.

Απ’ τη στιγμή, όμως, που αυτό το παιχνιδάκι με τις ανοιχτές πόρτες και παράθυρα συμβεί και δεύτερη φορά ή –ακόμα χειρότερα– επαναλαμβάνεται συνεχώς, τότε μετατρέπεται σ’ ένα φαύλο κύκλο που δεν κλείνει ποτέ. Αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να συγκεντρώσεις όλη τη δύναμη κι αξιοπρέπεια που σου έχει απομείνει και να κλειδαμπαρώσεις πόρτες και παράθυρα, να βουλώσεις τρύπες και χαραμάδες και να μην αφήσεις να εισχωρήσει ούτε η παραμικρή ελπίδα επανασύνδεσης.

Μεγάλο προσόν και πλεονέκτημα για όποιον μπορεί να το καταφέρει αυτό. Αρχικά, ξαναβρίσκει τη χαμένη ψυχική ηρεμία και την τσαλαπατημένη αξιοπρέπεια. Νιώθει ξανά διαθέσιμο και δραστήριο άτομο που το νόημα της ζωής και της καθημερινότητάς του δεν περιστρέφεται πια γύρω απ’ την προσπάθεια να κρατήσει έναν άνθρωπο, ο οποίος αν έχει φύγει πάνω από δύο φορές, σημαίνει ότι θα το κάνει συνέχεια. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός (ουκ γυναικός) σοφού.

Γι’ αυτό απόκλεισε όλες τις δυνατότητες επικοινωνίας. Σβήσε τηλέφωνα, μηνύματα, κοινωνικά δίκτυα πάσης φύσεως, απόφευγε παλιά στέκια και κοινούς φίλους, τουλάχιστον για αρκετό καιρό. Θα δεις πόσο μεγάλη ανακούφιση θα νιώσεις, όταν πάψεις πια να προσπαθείς να εντυπωσιάσεις, να εκδικηθείς, να παρακαλάς για ένα μεταμεσονύχτιο ερωτικό παραλήρημα, όταν θα πάψεις να αναζητάς μηνύματα κι οιωνούς που προβλέπουν την επιστροφή.

Η σιωπή σου θα είναι χρυσός και βάλσαμο. Η ηρεμία σου θα είναι ένδειξη ουσιαστικής αλλαγής και συνειδητής επιλογής να απέχεις από κάτι που πιστεύεις ότι δε σου αξίζει, όσο κι αν το αγάπησες. Ό,τι αγαπάμε δε μεταμορφώνεται ξαφνικά σε πολύτιμο λίθο που η απώλειά του πρέπει να μας ταράζει. Πολλές φορές αγαπάμε πράγματα ευτελή, ανθρώπους που όχι μόνο δεν είναι τέλειοι, αλλά αντίθετα απομυζούν κάθε σταγόνα θετικής ενέργειας που υπάρχει μέσα μας και μας μετατρέπουν σε άδειο φορτίο.

Πάψε να ταυτίζεις την αγάπη με τη θυσία, με την ανοχή ανυπόφορων συμπεριφορών, με την υπομονή σε λανθασμένες περιπτώσεις ανθρώπων και με την εμπιστοσύνη σε ακατάλληλα άτομα.

Φτιάξε έναν τοίχο, χωρίς παράθυρα και χαραμάδες, χωρίς ρωγμές που μπάζουν. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια μεγάλη πόρτα. Αυτή θα μένει πάντα ανοιχτή για όλους αυτούς που θέλουν να έρθουν και να τη χτυπήσουν θαρραλέα και με απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους. Αυτούς να τους υποδεχτείς καταλλήλως.

Μη δέχεσαι στη ζωή σου εκείνους που θέλουν να μπουν ύπουλα και κρυφά απ’ το ανοιχτό παραθυράκι του μπάνιου γιατί δεν τολμούν να μπουν απ’ την κύρια είσοδο. Όποιος μπαίνει απ’ το παράθυρο που άφησες ανοιχτό, θα φύγει κι απ’ το ίδιο παράθυρο κάποια άλλη στιγμή, χωρίς να το καταλάβεις.

Ανοιχτές πόρτες, λοιπόν, αλλά κλειστά παράθυρα· μέχρι να έρθει εκείνος για τον οποίο θα ανοίξεις διάπλατα πόρτες και παράθυρα και δε θα χρειαστεί να τα κλείσεις ποτέ ξανά.