Δεν μπορείς να προγραμματίσεις τίποτα από πριν; Είσαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής; Όλοι οι φίλοι και τα αφεντικά σου θεωρούν ότι αυτό είναι πρόβλημα; Κι όμως, δεν είναι οπωσδήποτε μειονέκτημα. Ίσως αυτό το «κουσούρι» σου, σου χαρίσει μερικά παραπάνω χρόνια ζωής, αφού δεν άγχεσαι εκ των προτέρων για πράγματα και καταστάσεις που δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα καταλήξουν.
Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να πουν με σιγουριά, αν θα βγουν το βράδυ, πού θα πάνε και με ποιους, για παράδειγμα. Δεν μπορούν και δε θέλουν να βάλουν πρόγραμμα στη βόλτα τους, ούτε θέλουν να στήσουν κανέναν, αν τελικά αλλάξουν γνώμη και πέσουν για ύπνο ή αποφασίσουν να μείνουν σπίτι ή γενικά να κάνουν κάτι άλλο.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους αγχώνει ο εκ των προτέρων προγραμματισμός, ειδικά όσον αφορά την έξοδό τους. Αν τελευταία στιγμή τους κάνει κέφι να βγουν, θα επικοινωνήσουν μαζί σου και αν τους αρέσει το μέρος κι η παρέα θα έρθουν, αλλιώς θα πάνε κάπου αλλού.
Τώρα πια που όλοι έχουν κινητό, τα ραντεβού που ορίζονται για συγκεκριμένες ώρες είναι κατά συνθήκη περιττά, γιατί συνήθως κανένας δεν τα τηρεί. Κάποιος απ’ την παρέα θα πάρει τηλέφωνο ή θα στείλει μήνυμα στο ομαδικό chatroom: «θα αργήσω λίγο, καθίστε κάπου και θα ‘ρθω», άλλος θα στείλει ότι τελικά δε θα έρθει καθόλου κι ένας τρίτος ότι τελικά είναι κουρασμένος και δε θα βγει.
Άρα τζάμπα και βερεσέ κανονίζετε από πριν, αφού όλα μέχρι τελευταία στιγμή είναι ρευστά, τα σχέδια κι η διάθεση του καθενός μπορεί ν’ αλλάξουν πολύ γρήγορα.
Δεν είναι όπως παλιά που δεν υπήρχαν τα κινητά. Το ραντεβού τότε είχε μια άλλη σημασία και βαρύτητα. Αν δεν εμφανιζόσουν στην καθορισμένη ώρα, ο άλλος θα σε περίμενε το πολύ είκοσι λεπτά και μετά θα την έκανε και δε θα είχες κανέναν τρόπο να τον ξαναβρείς, παρά μόνο την επόμενη μέρα, όταν τον πετύχαινες στο σπίτι. Άρα θέλοντας και μη, έπρεπε να είσαι τυπικός και συνεπής και να κανονίζεις από πριν τα ραντεβού σου.
Εκτός όμως απ’ αυτό, ο προγραμματισμός της τελευταίας στιγμής είναι μια στάση ζωής και κάποιοι την ακολουθούν γενικότερα σ’ όλες τις δράσεις και δραστηριότητές τους. Μπορεί να είναι επαγγελματίες, αλλά παρ’ όλα αυτά να μην μπορούν ή εσκεμμένα να μην προγραμματίζουν τίποτα μακροπρόθεσμα.
Ο ελαστικός προγραμματισμός κι η σκέψη ότι όλα τα σενάρια είναι πιθανά είναι μια ιδέα αρκετά προχωρημένη που αν κάποιος τη φιλοσοφήσει και την υιοθετήσει ως στάση ζωής, αυτό θα τον γλιτώσει, ίσως, από πολλά καθημερινά άγχη.
Δεν είναι και τόσο κακό, τα σχέδια σου για το μέλλον να φτάνουν μέχρι τις επόμενες ώρες, γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιες ανατροπές μπορεί να συμβούν στη ζωή σου απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Σίγουρα χρειάζεται ένας στοιχειώδης προγραμματισμός, για να αντεπεξέλθεις στις καθημερινές υποχρεώσεις κι όπως σε όλα χρειάζεται μέτρο και χρυσή τομή.
Δεν είναι καθόλου κακή ιδιότητα, όμως, να είσαι ελαστικός και να μην χαλιέσαι, αν κάτι δεν πάει, όπως το είχες σχεδιάσει, να είσαι ψύχραιμος και προετοιμασμένος για την αλλαγή σχεδίου. Αυτό είναι τελείως διαφορετικό, απ’ το να είσαι εντελώς ανοργάνωτος και απρογραμμάτιστος και να μην μπορείς ν’ αποφασίσεις από πριν, ούτε τι θα φας.
Γιατί, ναι μεν «των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», αλλά η ευελιξία και η διαλλακτικότητα είναι ιδιότητες-προσόντα για τις μέρες μας, όπου τα πράγματα κι οι καταστάσεις γύρω μας αλλάζουν πάρα πολύ γρήγορα, χωρίς να το καταλάβουμε και χωρίς, βεβαίως, να ζητά κανείς την άδειά μας.
Επιμέλεια κειμένου Βασιλικής Γραμμένου: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Βασιλική Γραμμένου
