Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τον έρωτα, πόσο όμορφος είναι, πόσο διαφορετικά τον βλέπει ο καθένας, πόσο μας βασανίζει και γενικά έχουμε αναλύσει το θέμα από όλες τις πλευρές.
Δεν έχουμε αναφερθεί όμως σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν στον έρωτα, σε αυτούς που όχι μόνο τον απαξιώνουν, αλλά επίσης τον κοροϊδεύουν και θεωρούν ανόητα πλάσματα όσους ασχολούνται με τα ερωτικά σκαμπανεβάσματα στη ζωή τους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους που να μην ασχολούνται, λίγο ή πολύ, με θέματα ερωτικά και να μη θέλουν να τα συζητούν. Δεν ξέρω αν ασχολούνται περισσότερο οι γυναίκες ή οι άντρες με τον έρωτα. Η εμπειρία μου μέχρι τώρα έχει δείξει ότι και τα δύο φύλα ασχολούνται εξίσου.
Υπάρχουν όμως κι αυτοί που με κάθε ευκαιρία διαλαλούν και προβάλλουν επιδεικτικά τη δυσαρέσκειά τους προς τους ερωτευμένους. Τους κοροϊδεύουν και χλευάζουν ό,τι έχει σχέση με ρομάντζο, καρδούλες και φεγγάρια. Με αυτήν την κατηγορία ανθρώπων πιστεύω ότι αξίζει να ασχοληθούμε λίγο και να δούμε πραγματικά από πού πηγάζει αυτή η απέχθεια προς οτιδήποτε ρομαντικό και ερωτικό.
Δεν τους κακίζω καθόλου ούτε τους θεωρώ ανέραστους. Ίσα ίσα, ένα κομμάτι μέσα μου τους καταλαβαίνει. Αρνούμαι κι εγώ πεισματικά να γιορτάσω τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, μ’ ένα σχεδόν παιδιάστικο πείσμα.
Όταν σκέφτομαι αυτά τα άτομα, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου έρχεται στο μυαλό μια πολύ συχνή παιδική συμπεριφορά. Ένα παιδί που θέλει κάτι πάρα πολύ, αλλά επειδή οι γονείς του δεν του το δίνουν την ώρα που το θέλει ή όπως το θέλει, όσες φορές κι αν του το προσφέρουν αργότερα, παίρνει εκείνη την πεισματάρικη παιδική γκριμάτσα και μουγκρίζει με τα χέρια σταυρωμένα «όχι», ενώ όλο του το είναι φωνάζει «ναι».
Έχω την εντύπωση ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα άτομα που κοροϊδεύουν τον έρωτα και όσους πιστεύουν σε αυτόν. Είναι ίσως ένας αμυντικός μηχανισμός, για να μην πληγωθούν. Πολύ πιθανό να είχαν πληγωθεί από έρωτα σε μια τρυφερή ηλικία ή να μην έχουν ερωτευτεί ποτέ. Μόνο ένας άνθρωπος που δεν έχει νιώσει ποτέ την ανυπέρβλητη αυτή δύναμη αλλαγής που σου προσφέρει ο έρωτας, μπορεί να τον απωθεί τόσο έντονα. Ή μπορεί και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο να τον αποφεύγει, γιατί φοβάται αυτήν την αλλαγή. Χωρίς αλλαγή όμως, δεν υπάρχει εξέλιξη.
Πιστεύω ότι αυτά τα άτομα, αν τύχουν στο δρόμο μας, χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα. Πρέπει κάποιος να τους δείξει και να τους αποδείξει ότι έρωτας δεν είναι μόνο αγάπες, λουλούδια και σαχλά ερωτόλογα. Έρωτας είναι η σύγκρουση μεταξύ δύο διαφορετικών κόσμων που μέσα από τη συντριβή τους γεννιέται ένας νέος κόσμος φτιαγμένος για δύο πια κι όχι για έναν.
Ψάξτε γύρω σας, στην παρέα σας και προσεγγίστε αυτούς τους ανθρώπους. Η έλλειψη έρωτα από τη ζωή μας παύει την κινητήρια δύναμη που ωθεί όλες τις ανθρώπινες δράσεις. Η ανθρώπινη φύση περιστρέφεται γύρω από την ερωτική συνεύρεση κι όλες οι πράξεις μας, άμεσα ή έμμεσα, συνειδητά ή υποσυνείδητα, δουλεύουν προς αυτήν την ικανοποίηση.
Θα ήθελα πολύ να μάθω ποια είναι η κινητήρια δύναμη ενός ατόμου που δεν πιστεύει στον έρωτα. Η επιδίωξη πλούτου, επαγγελματικής καταξίωσης, ευτυχισμένης ζωής, όπως και αν την εννοεί ο καθένας, χωρίς έρωτα χάνει το ιδιαίτερο συστατικό που κάνει τη διαδρομή πιο ενδιαφέρουσα και περίπλοκη. Χωρίς ερωτική σύγκρουση δεν υπάρχει πλοκή, δεν υπάρχει σασπένς. Όλα είναι μία ευθεία. Για όσους αγαπούν τις ευθείες, βέβαια, αυτό είναι καλό. Για άλλους όμως είναι πολύ βαρετή διαδρομή.
Οι άνθρωποι, λοιπόν, που απαξιώνουν τον έρωτα είναι πολύ πιθανό να τον ποθούν περισσότερο από όλους. Αυτό που τους απωθεί είναι μάλλον η βασανιστική πλευρά του, αυτή που δε σε αφήνει να ηρεμήσεις ποτέ. Γιατί όμως πρέπει να ηρεμήσεις; Η απόλυτη ησυχία ταιριάζει σε ανθρώπους άνευρους και νωχελικούς. Ένας ζωντανός άνθρωπος ερωτεύεται, πληγώνεται, ερωτεύεται εκ νέου, κλαίει, φωνάζει, χαίρεται κι έτσι αισθάνεται ότι αξίζει να ζει με ένταση και πάθος.
Αυτοί που κατηγορούν ως ελαφρόμυαλους και αφελείς όσους πιστεύουν στον έρωτα και ακολουθούν τα παιχνίδια του, σίγουρα δεν έχουν νιώσει ποτέ αυτό το συναίσθημα. Γιατί τότε συμβαίνει ένα black out και όλα τα προηγούμενα σβήνονται μεμιάς. Ένα black out λοιπόν τους χρειάζεται για να αλλάξουν γνώμη. Αν τους βρείτε μπροστά σας, αλλάξτε τους τα φώτα.
Επιμέλεια Κειμένου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Βασιλική Γραμμένου
