Αν δε ρισκάρεις γι' αυτό που θες δε θα είσαι ποτέ ευτυχισμένος

Άντε για ένα βράδυ. Πήγαινε και βρες αυτό που ψάχνεις και μη φεύγεις μακριά από ό,τι πίστεψες πως ήταν λίγο για σένα. Σπάσε τον εγωισμό σε χίλια κομμάτια και τράβα κοντά στο σώμα που σε ξαναγέννησε. Μην αντιστέκεσαι και προσπαθείς να κρατηθείς απόσταση απ’ τον άνθρωπο που σου θύμισε πώς είναι η γεύση του έρωτα. Άσε τα δε μπορώ και δε γίνεται. Ρίξε μια κλοτσιά σε όσα εσύ ο ίδιος τοποθετείς σαν εμπόδιο για να μείνεις μακριά από εκείνο που κρατάει τις σκέψεις σου. Ο πόλεμος δε χάθηκε απ’ τα όπλα παρά μόνο απ’ το φόβο και τη δειλία.

Τι περιμένεις; Να βρεις το δυνατότερο; Να νιώσεις το παραπάνω; Κι εκείνο; Δεν αξίζει να το ζήσεις τόσο όσο θα ήθελες πραγματικά; Στις λεπτομέρειες και στα πρέπει κολλάνε όσοι δεν έχουν δύναμη στα συναισθήματα. Όσοι τολμούν, κερδίζουν. Ακόμη κι αν χάσουν έχουν κερδίσει το λίγο παραπέρα. Τόλμησαν να μη μείνουν αδρανείς κι απαθείς. Δημιούργησαν την ευκαιρία κι ας μην τη βρήκαν.

Τράβα λοιπόν, μην κάνεις πίσω υπακούοντας στη λογική που δε σου χάρισε ποτέ ως τώρα όσα κατάφερε να κάνει τούτη η τρέλα σου. Μένοντας μακριά απ΄αυτό που γουστάρεις πραγματικά να έχεις στη ζωή σου, απομακρύνεσαι απ’ τον ίδιο τον εαυτό σου. Σε νοιάζει το τίμημα που θα πληρώσεις για την επιλογή σου. Σε νοιάζει το πόσο θα πονέσεις. Σε νοιάζει να προστατευτείς από όσα ίσως αισθανθείς και φοβάσαι το αποτέλεσμα και πιθανόν την όποια καταστροφή.

Κρύψου, τότε. Κρύψου πίσω απ’ το δάχτυλό σου. Κουκουλώσου κάτω απ’ το πάπλωμά σου και βάλε φίμωτρο σε όσα σου φωνάζουν πόσο πολύ θες αυτόν τον άνθρωπο κι ας είναι η λάθος στιγμή, η λάθος η επιλογή, η λάθος εξέλιξη της ζωής. Μοίρασε τη σιωπή στο μέσα σου και φώναξε «βούλωσέ το» στη φωνή που σου ψιθυρίζει τ’ όνομα εκείνου του προσώπου που μόλις κλείσεις τα μάτια, εμφανίζεται εκεί μπροστά σου και σου απλώνει το χέρι.

Ξέχνα για μια νύχτα όσα εκλογικεύουν τη φυγή σου και ζήσε αυτό που πραγματικά θες, κρατώντας απέξω όσα σου σοβαρεύουν τη σκέψη. Γεύσου το, γέμισε την ψυχή σου, το βλέμμα σου, το σώμα σου, το νου σου με όσα ζητάς, με όσα θες να ξεχάσεις και να προσπεράσεις, προσπαθώντας να βρεις αντικαταστάτη.

Δώσε στον εαυτό σου μια νύχτα κι αν το πρωί θες ακόμη να φύγεις, φύγε για πάντα. Όμως, μη λες «δε γίνεται» και «δεν μπορώ», όταν ξέρεις πόσο το θέλεις. Ζητάς το χρόνο, ζητάς να ξεκαθαρίσεις, ζητάς πίστωση εκφράσεων και συναισθημάτων και καλά κάνεις. Αλλά σκέψου πραγματικά τι θ’ αλλάξει;

Οι καταστάσεις αλλάζουν μόνο όταν είναι η ώρα τους. Ζεις και τραβάς μπροστά ρισκάροντας, τολμώντας, βιώνοντας και δεν προτρέχεις να βγάλεις συμπεράσματα και να προκαθορίσεις το μέλλον. Δεν μπορείς να ξέρεις τα πολλά ή τα λίγα που μπορεί να σου προσφέρει κάποιος αν δεν του δώσεις την ευκαιρία να στα χαρίσει.

Έμαθες να σκύβεις το κεφάλι όταν σε μαλώνουν και να φοβάσαι να μην είσαι αρεστός στο κοινωνικό σύνολο για τις επιλογές σου. Έτσι γαλουχήθηκες, αναγνωρίζοντας τα ταμπού για όρια των επιθυμιών σου και τη στενομυαλιά για καθημερινή αντιμετώπισή σου. Δε βαρέθηκες;

Ποιο το νόημα ν΄αρέσεις στους άλλους αν στην ουσία δεν αρέσεις σε σένα; Γιατί να ονομάζουν λάθος κάτι που δεν τους είναι αρεστό και σωστό κάτι που πάει σύμφωνα με τον καθωσπρεπισμό τους; Κι όταν το βράδυ σε πονάει η μοναξιά πού είναι όλοι τους; Κι όταν δαγκώνεις τα χείλη σου προσπαθώντας να ξαναθυμηθείς τη γεύση του φιλιού; Κι όταν αγκαλιάζεις τον εαυτό σου προσπαθώντας να ζεστάνεις την ψυχή σου; Πού εξαφανίζονται όλοι ως δια μαγείας;

Βάζεις γύρω σου αλυσίδες και φοράς χειροπέδες στα συναισθήματά σου κι αφήνεις ελεύθερα τα «όχι» και τον πουριτανισμό να σου κουμαντάρει τη ζωή και τις πράξεις σου. Αντί να τρέξεις και να βρεις αυτό που σου δίνει χαρά και σε κάνει να χαμογελάς, εσύ αναλώνεσαι στο τι θα γίνει αύριο και τι κατάληξη θα έχει ο κόσμος σου; Για ποιο αύριο σκοτίζεσαι; Για ποιο μέλλον; Τράβα ζήσε τον έρωτα όπως γουστάρεις με όποιον γουστάρεις και κλείδωσε απέξω τα πρέπει. Δε σου είπε κανείς να σκοτώσεις. Να δώσεις ζωή σου φωνάζω. Να μην κοιτάς το μετά προσπερνώντας αμαχητί το τώρα.

Αλήθεια πότε χαμογέλασες τελευταία φορά; Ποιο βλέμμα σ’ έκανε ν’ ανατριχιάσεις; Ποια φωνή σ’ έκανε να ηρεμήσεις; Ποιο άγγιγμα σου ξύπνησε τη σάρκα σου; Θυμήσου. Μην ξεχνάς. Ξεχνώντας αυτό θα ξεχάσεις και πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες ζωντανός. Μη χαλαλίζεις αυτό που μπορείς να έχεις και να ομορφαίνεις τη ζωή σου, σκεπτόμενος αυτό που θα ήθελες να έχεις και δεν μπορείς. Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις πόσα μπορείς και πόσα δεν μπορείς, αν δε ρισκάρεις να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις.

Ευχήσου, ονειρέψου, τόλμησε, ζήσε αλλά μη λουφάξεις ποτέ.