Αυτό που φοβάσαι να ζήσεις είναι ό,τι πιο κοντινό στην ευτυχία σου

Νομίζεις πως είναι επικίνδυνα εδώ. Σήκω και πήγαινε στο παραπέρα. Εκείνο που πιστεύεις πως θα σου ταιριάζει περισσότερο. Εκείνο που φαντάζεσαι πως κόπηκε και ράφτηκε για σένα και μόνο. Άντε σε κείνο το σώμα που νομίζεις πως επειδή θα το κρατάς περισσότερο, θα σε ζεσταίνει και θα σε γεμίζει πιο βαθιά.

Δε θα σε σταματήσει κανείς στην πορεία οπισθοχώρησης ή φυγής σου. Τα όνειρα άλλωστε μένουν μικρά αν δεν τα πιστέψεις. Δε θα μπορέσουν ποτέ ν’ αναπνεύσουν, δε θα καταφέρουν καν να γεννηθούν.

Μη φοβηθείς, κανείς δε θα σε κακίσει που σε κερδίζει η απλότητα κι η καθαρότητα των γραμμών και των ορίων. Θέλει άλλωστε πολλή τόλμη και γενναιότητα για ν΄αντέξεις να πας κόντρα στο ρεύμα. Δικαίωμα στην ευτυχία έχουν όλοι, ακόμη κι όσοι προσπαθούν να την κλέψουν μέσα από στιγμές. Κανένα όλον δεν ανήκει σε κανέναν ολόκληρο. Κομματάκι κομματάκι κερδίζεται η ανθρώπινη παρουσία στη ζωή των ανθρώπων.

Είναι επικίνδυνα εδώ; Ίσως και να είναι. Το πόσο ρίσκο είναι να μείνεις κάπου το ανακαλύπτεις με τη φθορά που σου προκαλεί η επαφή μαζί του. Αν όμως όσα σου προσφέρει αυτό το «εδώ» σου διορθώνουν κάθε φθορά που υπήρχε μέσα σου, γιατί να θες να φύγεις; Επειδή στο δήλωσαν σαν απαγορευμένη ζώνη;

Ίσως πάλι να είσαι από εκείνους που μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων και δεν τολμούν να βυθιστούν από φόβο μήπως το θέαμα τους κόψει την ανάσα. Ακόμη και τούτο επιλογή σου είναι. Κάνεις δε θα σε πει δειλό, άτολμο, μαλθακό. Κανείς δε θα σε «μαλώσει». Κανείς παρά μόνο ίσως ο ίδιος σου ο εαυτός φτάνοντας κάποτε στη φάση της απογραφής σου.

Έζησα; -θ’ αναρωτιέσαι. Γεύτηκα; Δοκίμασα; Τόλμησα; Πότε, πόσο και για ποιον; Ίσως θα σκεφτείς τότε για μία στιγμή εκείνο το «εδώ» που είχε την ταμπέλα «ναρκοπέδιο». Εκείνο που δεν τόλμησες να τρυπώσεις και να περπατήσεις μέσα του κι ας ήταν ό,τι ομορφότερο είχε δει μέχρι τότε. Ίσως γιατί εκτός απ’ την προειδοποιητική ταμπέλα του, σύμφωνα με όσα γνώριζες, πίστευες πως δεν άξιζε τον κόπο να γίνεις κομμάτι της ομορφιάς του, ρισκάροντας να μην ξαναβγείς αρτιμελής.

Είναι τόσο επικίνδυνα στο εδώ; Μπορείς να μου μετρήσεις πόσο κινδυνεύει κάποιος απ’ την αγάπη; Κινδυνεύει όσο κι απ’ το μίσος; Μάλλον περισσότερο, θα μου πεις, γιατί όταν αγαπάς δεν έχεις άμυνες. Τότε καλά θα κάνεις να φυλαχτείς. Καλύτερα να κινδυνέψεις απ’ το μίσος και να είσαι προετοιμασμένος, παρά απ’ τη λαχτάρα σου και την επιθυμία σου να αφεθείς στο «εδώ» που σου θυμίζει αγάπη από χιλιόμετρα μακριά.

Κάνε ό,τι βαστάει η καρδιά σου. Κανείς δε θα σου πει γιατί έκανες συμμαχία με τη λογική. Κανείς δε θα σου πει γιατί θες να κοιμάσαι ήρεμος τα βράδια επιλέγοντας τη μοναξιά. Άλλωστε ποιος θέλει να μοιράζεται, ποιος θέλει να αμφισβητεί, να αμφιβάλλει; Ποιος θέλει να αναρωτιέται συνεχώς σε ποια θέση βρίσκεται και πού βαδίζει;

Άραγε πόσο επικίνδυνα είναι το εδώ; Ίσως να είναι πολύ. Το να γίνεσαι πρωταγωνιστής στη ζωή κάποιου εγκυμονεί κινδύνους. Καλύτερα δεύτερους ρόλους που σε κάνουν να νομίζεις πως είσαι μοναδικός παρά στην πρώτη γραμμή ρισκάροντας ν’ αμαυρώσεις τη φήμη σου ή να ζήσεις το φιάσκο.

Μείνε εκεί που είσαι. Μην πλησιάσεις στο «εδώ», γιατί ίσως ανοίξεις πληγές στο σώμα σου και στην ψυχή σου και δυστυχώς δεν ξέρω πώς θα γιατρευτείς. Κάτσε, λοιπόν, μην κουνήσεις ρούπι. Εκείνος που σε αγαπάει αληθινά δε θα ήθελε να πληγωθείς, όσο κι αν θα σε προτιμούσε στο επικίνδυνο μαζί του. Μείνε στο απυρόβλητο για να είσαι πιο ήρεμος εσύ, αλλά κι αυτός ο άνθρωπος που λέει πως έχει αισθήματα για σένα.

Σ’ αυτή τη ζωή, βλέπεις, υπάρχουν και τα σταυρόλεξα που είναι μόνο για δυνατούς λύτες, χωρίς αυτό να σε κατατάσσει στους αδύναμους. Γιατί για να λύσεις ένα «σταυρόλεξο» πρέπει πρώτα να το πάρεις στα χέρια σου, μόνο τότε θα μπορέσεις να καταλάβεις τις δυνατότητές σου.

Αλλά είπαμε, είναι επικίνδυνο το «εδώ» και ποιος θέλει να πάρει ρίσκα τώρα; Ενώ μπορεί να έχει απλόχερα ό,τι επιθυμήσει χωρίς να ρισκάρει. Όντως, θα έχει ό,τι επιθυμήσει εκτός από αυτό το γαμημένο «εδώ» που είναι πάντα τόσο αλλιώτικο από όλα τα «εκεί» αυτού του κόσμου.