Φθινόπωρο∙ καιρός για σχέση και ρομάντζο

Φθινοπώριασε, που λέει και το τραγούδι. Αλλάζουν οι εποχές κι εμείς ψαχνόμαστε να κάνουμε αλλαγή στην γκαρνταρόμπα και να φέρουμε στην επιφάνεια εκείνα τα ρούχα που θα μας ζεστάνουν το κορμί. Κι η ψυχή μας; Η καρδιά μας; Δεν έχουν ανάγκη νομίζεις να ζεσταθούν και να μη νιώσουν άτσαλα τη μεταβολή των καιρικών συνθηκών απ’ τη μία στιγμή στην άλλη;

Πώς θα τη βγάλουμε το χειμώνα χωρίς μια αγκαλιά, ένα σώμα δίπλα στο δικό μας να μας παγώνει με τις πατούσες του τις γάμπες μας; Δύσκολα τα πράγματα κι όπως και να το κάνουμε πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειμώνα που θα έχει κρύο κι, όπως λένε οι ειδικοί, είναι ο καιρός για δύο.

Κι επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, δεν μπορεί ξαφνικά να ξεκινήσουμε την αναζήτηση συντρόφου μέσα στο ξεροβόρι, γιατί κάτω από κασκόλ, μπουφάν και σκούφους, δεν ξέρεις ποτέ τι θα αποκαλυφθεί. Άσε που απ’ την τρεχάλα που ρίχνεις για να μπεις κάπου να προστατευτείς, σιγά μην κοιτάζεις δεξιά κι αριστερά τους ανθρώπους κρεμμύδια που κυκλοφορούν γύρω σου. Ενώ κάτω από μια ομπρέλα, με λίγα κιτρινισμένα φύλλα σκορπισμένα στο πεζοδρόμιο και το ψιλόβροχο να μας δροσίζει, όσο να πεις έναν ρομαντισμό τον αναζητούμε. Κι όλο και κάποιος κυκλοφορεί και ψάχνει τα ίδια μ’ εμάς.

Κάποιος θα αναζητάει, όπως άλλωστε κι εμείς μια παρουσία για να περνάμε ήσυχα βράδια στον καναπέ ή στο σινεμά με ταινία και ποπ κορν, ή δίπλα στο τζάκι πίνοντας κρασάκι και κάνοντας έρωτα μέχρι το πρωί. Όχι πως δε θες να βγεις να διασκεδάσεις, αλλά να λόγω κρύου, προτιμάς το χουχούλιασμα και τις αγκαλιές. Ειδικά αν η θέρμανση είναι κλειστή και τα σώματα του καλοριφέρ δε λειτουργούν, μάλλον θα πρέπει να πάρουν μπροστά τα ανθρώπινα σώματα, γι’ αυτό και ίσως δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιείται η ίδια λέξη για αυτά τα τόσο διαφορετικά πράγματα.

Οπότε η καλύτερη λύση είναι να προετοιμαστείς για τις δύσκολες αυτές μέρες πριν φτάσουν. Να ξέρεις πως έχεις τον άνθρωπό σου κι εσύ και να μη βαδίζεις στα χαμένα. Να σκέφτεσαι πως όσο τρελοί κι αν είναι οι ρυθμοί της καθημερινότητάς σου, υπάρχει για σένα ένας άνθρωπος σε μια γωνιά, για να σε χαλαρώσει, να σου προσφέρει αγκαλιά, γέλιο, επικοινωνία και πάνω απ’ όλα βαθιά συναισθήματα αγάπης και κατανόησης.

Ίσως γι’αυτό αλλάζει τόσο πολύ ο τρόπος σκέψης μας όσο πέφτει η θερμοκρασία κι οδεύουμε προς το χειμώνα. Το καλοκαίρι μυρίζει ανεξαρτησία, ελευθερία, εναλλαγή παραστάσεων, ενώ το φθινόπωρο τα κορμιά ψάχνουν το ταίρι τους να δεθούν και να ξεκουραστούν κατά κάποιο τρόπο απ’ τους προηγούμενους ξέφρενους ρυθμούς.

Άλλωστε κι «επιστημονικά» να το αναλύσουμε όταν ιδρώνεις και ζεσταίνεσαι δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να κολλάει ο άλλος πάνω σου. Κι αν αυτό συμβεί, αναζητάς την απομάκρυνση μόλις λήξει η απόλαυση, όχι από αποστροφή αλλά γιατί οι συνθήκες δεν είναι κι οι πιο ιδανικές για τόση στενή επαφή. Απ’ την άλλη μόλις το πρώτο ρίγος διαπεράσει το κορμί μας, ψαχουλεύουμε γύρω μας για κάτι ελαφρύ να ρίξουμε στους ώμους μας. Κι όλοι φυσικά προτιμούμε αυτό το «ελαφρύ» να μην είναι ένα άψυχο ύφασμα που θα κρεμιέται και θα κλείνεται σε ντουλάπες. Αλλά μια ανθρώπινη παρουσία που θα παραμείνει δίπλα μας όσο κρύες και δύσκολες μέρες κι αν προκύψουν και θα δηλώνει το παρόν σε κάθε μας ψαχούλεμα, φέρνοντας μας έτσι απλά κι αβίαστα, την άνοιξη μέσα στο χειμώνα.