H ζωή είναι πολύτιμη μην το ξεχνάς

Στις γωνιές του μυαλού σου κάθεσαι και ζητιανεύεις για παραισθήσεις, από εκείνες που σε κάνουν να πετάς στα σύννεφα και σε βοηθούν να ονειρεύεσαι, όσα η πραγματικότητα σου στερεί. Πονάς ή όχι, αναζητάς το ταξίδι που θα σου προσφέρει την εφήμερη ταξιδιάρικη εκδοχή σου για να ξεχάσεις και να ξεχαστείς. Να βγάλεις φτερά και να πετάξεις ψηλά, πιο ψηλά απ’ τον κόσμο που υπάρχει γύρω σου. Αναζητάς τον τρόπο να τους δεις αφ’ υψηλού, στερώντας τους τη δυνατότητα να σε αγγίξουν, να σε πονέσουν, να σε στιγματίσουν με το πέρασμά τους από τη ζωή σου.

Μέσα σε αλκοόλ κι ουσίες ψάχνεις να βρεις τις λύσεις που ποτέ δεν έχουν διάρκεια, γιατί τίποτε δεν μπορεί να γίνει πιο δυνατό από σένα. Στο αποδεικνύει η ικανότητα του μυαλού να ξυπνάει πιο δυνατό απ’ ό,τι επέλεξες για να αποκοιμίσεις. Μόλις η επίδρασή τους σταματήσει, εσύ στέκεσαι πάλι εκεί, στην ίδια θέση με τα ίδια βιώματα και με τα ίδια δεδομένα και καλείσαι να παλέψεις και να σηκώσεις άμυνες κι όπλα σε όσα προσπαθούν να σε τραβήξουν από τη ζωή.

Όλα είναι θέμα επιλογών. Εύκολων ή δύσκολων, κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει ή να το κατακρίνει, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα ακολουθήσει στην πορεία του. Όλα είναι μικρά μονοπάτια που οδηγούν σε αδιέξοδο ή σε λεωφόρους, μα δεν υπάρχουν εμφανείς, προειδοποιητικές σημάνσεις. Όλα αρχίζουν να βγαίνουν στο φως προχωρώντας παρακάτω. Όσα κι αν σου πουν ή σου περιγράψουν, ποτέ δεν είναι ικανά να σου δώσουν την πλήρη περιγραφή του τοπίου που θες να δεις με τα ίδια σου τα μάτια.

Θέτεις ερωτηματικά σε ‘κείνους και στον εαυτό σου και προσπαθείς να πάρεις ικανοποιητικές απαντήσεις, τόσο πλήρεις ώστε να μη χρειαστεί να υπακούσεις και να παρασυρθείς από τις σειρήνες των εφήμερων απολαύσεων. Αρνείσαι να παρασυρθείς ή αποδέχεσαι τη δοκιμή για ν’ αποκτήσεις τις δικές σου εμπειρίες κι όχι να επαναπαυτείς σε όσα σου λένε οι άλλοι.

Θολό το σκηνικό και περιμένεις πως με την κίνησή σου θα ξεκαθαρίσει κι εσύ θ΄αποκτήσεις την ικανότητα και τη δυνατότητα να βρεις λύσεις κι απαντήσεις στ’ αμέτρητα «γιατί» που ο καθένας μας κρύβει μέσα του. Πιστεύεις πως το συγκεκριμένο ρίσκο να γευτείς το απαγορευμένο θα σου δώσει τη μαγκιά που σου στέρησαν οι καταστάσεις κι οι άνθρωποι.

Παντού σύννεφα και μαυρίλα που δε λέει να φύγει από πάνω σου, λες και κάποιος σε καταράστηκε να μη βγαίνει ποτέ ο ήλιος για σένα. Αυτόν τον ήλιο σου τάζουν κάποιοι επιτήδειοι, αυτόν τον ήλιο περιμένεις κι εσύ πιστεύοντας στα λεγόμενά τους.

Δεν είσαι άμοιρος ευθυνών, αντιθέτως είσαι μόνο εσύ υπεύθυνος και κυρίαρχος του εαυτού σου. Μην περιμένεις από κάποιους άλλους να γίνουν σωτήρες σου, όταν εσύ ο ίδιος δε θες να βοηθήσεις και να σώσεις τον εαυτό σου. Κι αλήθεια σκέψου, ποιος μπορεί να σε αγαπήσει περισσότερο από εσένα τον ίδιο.

Μην αρνείσαι τον εαυτό σου και μην τον προσπερνάς δίνοντας το δικαίωμα σε άλλους να εξουσιάζουν και να κουμαντάρουν τη ζωή σου. Κι αν δύναμη δεν έχεις ή αν αισθάνεσαι ότι τ’ αποθέματά σου δεν είναι σε θέση να σε βοηθήσουν να σηκώσεις το βάρος της καθημερινότητάς σου, μάθε τούτο και να το θυμάσαι. Κανείς έξω από σένα δεν έχει τα προσόντα να σε κάνει να ξαναχαμογελάσεις, αν εσύ ο ίδιος κόβεις τις γέφυρες με τ’ αληθινά.

Και μην παραμυθιάζεσαι, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Άπαξ κι επιλέξεις να μπερδέψεις τις παραισθήσεις με τις αισθήσεις σου, χάνεις την αρχή του νήματος και χωρίς βοήθεια δε θα μπορέσεις να την ξαναβρείς. Σκέψου λοιπόν, πριν την επιλογή σου πόσο σ’ αρέσει να εξαρτάσαι από άλλους, ν’ αποφασίζουν άλλοι για σένα, να μην ελέγχεις τον εαυτό σου και να μην ξέρεις τι βιώνεις κάθε μέρα. Να μη γνωρίζεις πού αρχίζει η αλήθεια και πού σταματάει το ψέμα. Να μην μπορείς να βάλεις τέλος στο παραμύθι και στην ουτοπία.

Άλλο ονειρεύομαι κι άλλο ζω μέσα στα οράματα γιατί δεν τόλμησα να πολεμήσω, γιατί παρέδωσα τα όπλα αμαχητί. Δε σε χαρακτηρίζει κανείς αδύναμο αν εσύ ο ίδιος δεν κολλήσεις τη συγκεκριμένη ταμπέλα στον εαυτό σου, δίνοντας το δικαίωμα σε κάθε «υποκείμενο» να σ’ εκμεταλλευτεί, αρπάζοντας την ευκαιρία της αδυναμίας σου.

Ό,τι κι αν αποφασίσεις να κάνεις για να νιώσεις όμορφα, για να χαμογελάσεις, για να διώξεις τους εφιάλτες, κοίτα να σε φέρνουν πιο κοντά στη ζωή κι όχι στο θάνατο, γιατί όσο κι αν δεν το πιστεύεις κάποιες φορές, αξίζει να ζεις και να υπάρχεις χωρίς να στερείς από σένα, αυτό που κάποιοι παρακαλάνε να είχαν για λίγο ακόμη. Τη ζωή. Την κρατάς στα χέρια σου, εκτίμησέ την και δώσε της την αξία που της πρέπει κι εκείνη θα σε φροντίσει, πίστεψέ με.