Μη στέκεσαι σε όσα δεν μπόρεσες

Μη μένεις σε όσα δεν κατάφερες ή δεν πρόλαβες να κάνεις. Υπάρχουν σίγουρα τόσα που μπόρεσες κι άλλα τόσα που θα μπορέσεις, αρκεί να μη σταυρώσεις τα χέρια.

Σκέφτεσαι πως η ζωή, η μοίρα, οι άνθρωποι, δεν ήταν με το μέρος σου. Ζητάς εκείνες τις ευκαιρίες που δε σου δόθηκαν ή που δεν τις πρόλαβες, αλλά βάλε καλά στο μυαλό σου πως αναζητώντας αυτές, χάνεις όσες σου δίνονται στην πραγματικότητα.

Σε παράτησε το γκομενάκι, δεν πέρασες στο μάθημα, χώρισες, τσακώθηκες, προδόθηκες, ένα σωρό ρήματα που δείχνουν πόσο στραβά κι ανάποδα μπορεί να σου πήγαν όλα. Ε, και;

Δεν είσαι εντάξει, να το ξέρεις. Βάζεις απέναντι τον εαυτό σου και τον χαστουκίζεις ανελέητα για όσα δεν έγιναν, όπως έπρεπε, όταν έπρεπε, όπου έπρεπε, σ’ εκείνους που έπρεπε. Και τελικά, τι αποτέλεσμα έχεις; Γίνεσαι εχθρός σου, απομακρύνεις κι όσους είναι γύρω σου, γιατί κουράστηκαν να μοιρολογούν μαζί σου, μένεις στάσιμος σκαλίζοντας περσινά ξινά σταφύλια και για το μέλλον ούτε λόγος.

Δεν τελειώνει έτσι όμως όλο αυτό. Τσιμπάς και μια καταθλιψάρα, που είναι και στη μόδα κι ενώ έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, εσύ της ρίχνεις μια κλοτσιά και παίρνεις αγκαλιά το γινάτι σου και το «δεν μπορώ».

Να μπορέσεις. Να θελήσεις. Να σηκωθείς και να τα γράψεις όλα στα παλιά σου τα παπούτσια. Κι όχι, η ζωή δεν είναι ωραία και το ξέρουμε καλά. Αλλά έχει κάτι όμορφες στιγμές που σε αποζημιώνουν για όσα σου τριβελίζουν το μυαλό και σου χαλάνε το στομάχι. Μη μιλήσουμε για το τι υπάρχει γύρω μας, γιατί το ξέρουμε όλοι, αλλά εγωιστικά το ξεχνάμε και στρουθοκαμηλίζουμε, επιλέγοντας να χανόμαστε στα ανείπωτα, στα απραγματοποίητα, στα στερητικά «α».

Κι ανάμεσα στα «α» που αναμασάμε, προσπερνάμε σφυρίζοντας το «αγαπάω». Κι αυτό απ’ το ίδιο γράμμα ξεκινάει. Το πιο εύκολο το κάναμε δύσκολο και το αφήσαμε να χαθεί και μαζί του να χαθούμε κι εμείς.

Και μην το αρνηθείς. Τον άφησες χωρίς αγάπη τον εαυτό σου, τον μίσησες, τον πρόσβαλες και τον κατηγόρησες για όσα δεν έφερε εις πέρας. Κι ας ήταν ο μόνος κι ο πρώτος που σου στάθηκε κι ας είναι ο πρώτος που θα σε τραβήξει να πάτε μπροστά και να βγείτε από όσα σας προβληματίζουν. Και μη μιλήσεις για τελειωμένες πράξεις και χαμένα ιδανικά, μην πεις κουβέντα για όσους δεν ήταν εντάξει απέναντί σου, μη σπαταλάς το σάλιο σου για να πείσεις τον καθρέφτη σου πόσο απέτυχες σε όλα.

Όσο αναπνέεις κι υπάρχεις σε τούτο τον κόσμο, έχεις τη δύναμη και τη δυνατότητα να προκαλέσεις την τύχη και να την πάρεις με το μέρος σου. Έχεις τη δύναμη να διορθώσεις, να επανεξετάσεις, να επανορθώσεις. Έχεις το δικαίωμα να πολεμήσεις για όσα αγαπάς, επιθυμείς κι ονειρεύεσαι. Έχεις κάθε ευκαιρία να κάνεις όσα δεν έκανες κι άλλα τόσα καινούρια. Γιατί καμιά φορά το να λέμε πως «δεν πρόλαβα να ζήσω όσα έζησα», είναι εκείνο το ποιηματάκι για να δικαιολογούμε τις πράξεις μας ή την απραξία μας.

Όσα δεν έγιναν ίσως δεν έπρεπε να γίνουν, όσα δεν κατάφερες ίσως δεν έπρεπε να τα καταφέρεις. Μη σε καθυστερείς. Γιατί όσο εσύ θρονιάζεσαι κι αναλώνεσαι και σπαταλιέσαι, κάποιοι άλλοι τρέχουν και κερδίζουν όσα δικαιωματικά σου ανήκουν. Τι κάθεσαι;