Στη φράση «ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου» δεν είναι τυχαίες οι λέξεις

Αυτό το «ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου» σίγουρα ειπώθηκε για πρώτη φορά από κάποιον που μελέτησε ή μήπως δε μελέτησε πολύ καλά τις λέξεις; Από πού προήλθε και ποιος την εξέφρασε για πρώτη φορά θέλει πολύ ανάλυση. Εκείνο που μας κάνει να αναρωτιόμαστε είναι γιατί χρησιμοποιήθηκε η λέξη «δεσμά».

Πιστεύοντας σε κάτι όμορφα παραμύθια, καθώς και σε ρομαντικές ιστορίες, τις οποίες όσο κι αν απαξιώνουμε μπροστά σε τρίτους, όλο και κάτι έχουμε από δαύτες στο πίσω μέρος του μυαλού μας, δεν αναφέρεται πουθενά πως όταν παντρεύεσαι γίνεσαι δέσμιος του άλλου. Ή μήπως γίνεσαι;

Τι θα πει δεσμεύομαι; Δυο άνθρωποι για να βρίσκονται σε έναν γάμο, δεν είναι επειδή αγαπούν, σέβονται, εκτιμούν και θαυμάζουν τον σύντροφό τους; Παντρεύονται για να δοκιμάσουν την αίσθηση που αφήνουν αόρατες χειροπέδες σε μυαλό και κορμί; Μα υποτίθεται πως πορεύεσαι δίπλα στον άλλον, όχι πίσω του ούτε μπροστά του, αλλά ακριβώς δίπλα του, χωρίς να χρειάζεται κανείς απ’ τους δύο χαλινάρια και «δεσμά».

Το να αισθάνεσαι ελεύθερος να πράξεις όπως επιθυμείς μέσα σε μια σχέση χωρίς να γίνεται φυσικά ο συνοδοιπόρος σου δυστυχισμένος απ’ τη συγκεκριμένη ελευθερία σου, ή να νιώθει έλλειψη σεβασμού απ’ την πλευρά σου, δίνει ανάσα και στους δύο. Γιατί θα πρέπει να μιλάμε για δεσμά, όταν υποτίθεται πως όλα γίνονται κοινή συναινέσει; Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Ξεκινάει η ιστορία με καλοπροαίρετη διάθεση και καταλήγει στο πάνω χέρι, κάτω χέρι, τίνος είναι το πιο πάνω. Από συναγωνιστές καταλήγουν ανταγωνιστές κι όντως βγάζουν αληθινή τη φράση «ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου», αφού κι οι δύο αρχίζουν να πνίγονται από θηλιές που αλληλοτραβούν μέχρι να δουν ποιος θα πνιγεί πρώτος.

Δεσμεύομαι απέναντί σου δε σημαίνει υποτάσσομαι στις βουλές σου και γίνομαι έρμαιο των επιθυμιών σου, αρκεί να είσαι ευτυχισμένος μόνο εσύ. Δεσμεύομαι απέναντί σου μάλλον σημαίνει πως με αγαπώ μέσα από σένα κι εσύ σε αγαπάς το ίδιο πολύ μέσα από μένα. Νιώθω να γεμίζω όταν βρίσκεσαι δίπλα μου και θέλω να μοιράζομαι εικόνες και συναισθήματα μαζί σου. Σημαίνει ότι όσο κι αν μ’ εκνευρίζει η συμπεριφορά σου πολλές φορές, αυτό δεν είναι άξιο λόγου για να σε αγαπήσω λιγότερο. Δεσμεύομαι απέναντί σου θα έπρεπε να σημαίνει πως γουστάρω να σε θαυμάζω πριν και περισσότερο από όλους και να νιώθω περήφανος για την ύπαρξή σου στο πλευρό μου και στη ζωή μου, όχι γιατί είμαι υποδεέστερος σου, αλλά γιατί είσαι ο άνθρωπός μου.

Το να χαρακτηρίζεσαι ως δέσμιος σε κάποιον ή σε κάτι, αφαιρεί συναίσθημα και προβάλει λίγο περισσότερο μια εικόνα στέρησης ελευθερίας και πρωτοβουλίας. Η έννοια του γάμου έχει φτάσει να τρομοκρατεί πολύ κόσμο γύρω μας, πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται κι απ’ τη λέξη δεσμά. Κι αυτό ίσως γιατί ακόμη και στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που πατάνε στον συγκεκριμένο όρο και μετά το γάμο συμπεριφέρονται ως κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Παρερμηνεύοντας τη φράση «δεσμά γάμου», έχουν την εντύπωση πως ο σύντροφός τους είναι ιδιοκτησία τους και έχουν κάθε δικαίωμα χειρισμού του, οπότε καταλήγουν από σύντροφοι να γίνουν δεσμοφύλακες.

Δεν είναι οι λέξεις που δημιουργούν λάθος εντυπώσεις, είναι τα μυαλά που κουβαλάει ο καθένας μας. Είναι η ανωριμότητα κι η προχειρότητα που επικρατούν στις σκέψεις μας και κατ’ επέκταση στις πράξεις μας. Είναι η επιδίωξη της στιγμιαίας ευτυχίας, θυσιάζοντας το χτίσιμο σχέσεων που στηρίζονται στην επικοινωνία και στα βαθιά συναισθήματα. Είναι που το «σ’αγαπάω» έγινε τόσο εύκολο να ειπωθεί και τόσο δύσκολο να διαρκέσει. Δεσμευόμαστε απ’ την παρόρμηση των ερωτικών μας ενστίκτων κι αποδεσμευόμαστε μόλις αυτά εξατμιστούν.

Δε γουστάρουμε τα δεσμά ούτε ως λέξη, ούτε ως έννοια, μα γουστάρουμε το συναισθηματικό δέσιμο, εκείνο που γίνεται απροσπέλαστο και σηκώνει τείχη σε όποιον ή ό,τι πάει να εισβάλλει. Γουστάρουμε να δεσμευτούμε όχι απέναντι στον άνθρωπό μας, αλλά απέναντι στη σχέση μας, η οποία μας παρέχει όλα τα στοιχεία για να μην αισθανόμαστε αιχμάλωτοι, αλλά ταυτόχρονα να γουστάρουμε να φυλακιζόμαστε στην αγκαλιά αυτού που αγαπάμε, να φυλακιζόμαστε με τα δεσμά της αγάπης.